جی کاروسو، سردبیر اجرایی روزنامه واشنگتن اگزماینر و عضو سابق هیات تحریریه دالاس مورنینگ نیوز در تحلیلی برای ایندیندنت نوشته است: با این حال، پس از شکست جورج بوش پدر در سال ۱۹۹۲، ترامپ اولین رئیس جمهوری است که از انتخاب مجدد باز میماند.
هیچ بهانه بیاساسی درباره تقلب در انتخابات یا ادعای سانسور شبکههای اجتماعی، این واقعیت را تغییر نمیدهد که جمهوریخواهان هنوز کار زیادی برای صعود به اکثریت دارند.
آری، ترامپ تعداد آرای خود را از سال ۲۰۱۶ افزایش داد. آری، او سهم بیشتری از رای اقلیتها را نسبت به سال ۲۰۱۶ به دست آورد. و آری، او هنوز هم در ایالاتی مانند ویسکانسین، میشیگان و پنسیلوانیا به پیروزی نزدیک شد و نشان داد که جمهوریخواهان میتوانند در آن جاها پیروز شوند. نظرسنجیها نشان داد که ۷۳ درصد از رایدهندگان بیشتر از خصوصیات شخصی نامزدها، به مواضع آنها اهمیت میدهند. این باید پاسخی بدهد به همه آنهایی که میپرسند چطور ممکن است کسی به ترامپ رای دهد. ترامپ در میان این گروه از رایدهدگان پنج درصد از بایدن پیش است.
با این حال، ۲۳ درصد اظهار داشتهاند که خصوصیات شخصی نامزد انتخابات اهمیت بیشتری برای آنها دارد. در میان این گروه، بایدن ۳۶ درصد پیشتازی دارد. و اگرچه ترامپ سهم خود را از رای اقلیتهای قومی افزایش داد، اما با افزایش جمعیت اقلیتها، جمهوریخواهان باید بهتر از ۱۲ درصد در میان سیاهپوستان و ۳۰ درصد در میان لاتینتباران عمل کنند.
جمهوریخواهان همچنین باید دریابند که چگونه رای خود را در شهرهای بزرگتر افزایش دهند. در شهرهایی با ۵۰ هزار نفر جمعیت یا بیشتر، بایدن ۲۳ درصد پیشتازی داشته است. حزب جمهوریخواه درمییابد که تکیه شدید به پایگاه رای در مناطق روستایی وقتی ۸۰ درصد جمعیت آمریکا در حومه شهرها زندگی کنند، استراتژی کارآمدی نیست.
ترامپ همچنین با نحوه واکنش خود به بحران کرونا آرای زیادی را از دست داد. در میان ۱۷ درصد از رایدهندگانی که همهگیری ویروس کرونا را مهمترین مسئله در تصمیمگیریشان اعلام کردهاند، بایدن ۸۲ درصد هواداری دارد. در مقابل، آقای ترامپ تنها ۱۷ درصد در این گروه رای دارد. در انتخاباتی که بایدن تنها با چندهزار رای در چندین ایالت کلیدی پیروز شده است، بیکفایتی رئیس جمهوری در مدیریت بحران کرونا به او صدمه اساسی زده است. اگر ترامپ در اوایل شیوع کرونا به جای کماهمیت جلوه دادن آن، آن را یک ویروس قاتل خوانده بود، و استفاده از ماسک و فاصله اجتماعی را مسخره نکرده بود و به افرادی مانند دکتر آنتونی فاوچی حمله نکرده بود، ممکن بود نتیجه متفاوت باشد.
این یک نگرانی اصلی برای آینده جمهوریخواهان است. آری، ترامپ رایدهندگان محافظهکار را با خود همراه کرد. اما او همچنین حزب جمهوریخواه را به عنوان حزب خدمتگزار به منافع افراد ثروتمند و کسبوکارها جلوه داد. او از خشم و عصبانیت به عنوان وسیلهای برای ایجاد انگیزه در مردم استفاده کرد و بسیاری دیگر از جمهوریخواهان نیز از این روش پیروی کردند. با حضور در فاکس نیوز (که به نظر میرسد اکنون دارد با احتیاط از رئیس جمهوری فاصله میگیرد) و با استفاده از شبکههای اجتماعی، جمهوریخواهان وقت زیادی را صرف فریاد شکایت سر دادن درباره دموکراتها، «دولت پشتپرده»، اخبار جعلی، سانسور شبکههای اجتماعی، سوسیالیسم، و کودتا، کردند، آن اندازه که حزب را به «حزب فستیووس» (حزب شاکی/ غرغرو) باید تغییر نام داد.
برای سناتورها و اعضای مجلس نمایندگان در حوزههای انتخابیه غیررقابتی آسان است که بدون نگرانی در مورد هر چیز بیاهمیتی اظهار نظر کنند، زیرا تنها چیزی که برای آنها اهمیت دارد این است که کسی در انتخابات درونحزبی آنها را به چالش نگیرد.
اما برای یک رئیس جمهوری مهم است که هم نظر پایگاه سیاسی حزب را جلب کند، و هم رایدهندگان میانهرو و مستقل را با خود همراه کند، که چرا آنها هستند که در نهایت پیروز انتخابات را مشخص میکنند. در این انتخابات، کسانی که خود را میانهرو معرفی میکنند، ۳۱ درصد بیش از ترامپ به بایدن رای دادند. همچنین، رأیدهندگانی که خود را مستقل معرفی میکنند، ۱۴ بیشتر به بایدن رای دادند.
در پایان، مواضع احزاب بر سر سیاستهای عمومی مهم است. اما هر اندازه که ملت آمریکا از نظر سیاسی دوشقه شده باشد، هنوز هم انتخابات سراسری با رای مستقلها و میانهها تعیین میشود. افرادی که فکر میکنند حزب جمهوریخواه با ادامه روش ترامپ موفق خواهد شد، پاسخ این اشتباه خود را به زودی دوباره خواهند گرفت. بدون شک این روش در مناطقی که نامزدهای حزب جمهوریخواه با رقابت موثری روبهرو نیستند، جواب خواهد داد. اما ثابت خواهد شد که در یک مسابقه سراسری، این روش باعث شکست خواهد بود. شواهد در ارقام و اعداد عیان است.