مشاهدات یک خبرنگار در قره‌باغ: اجساد سربازان و خودروهای سوخته طول جاده را پوشانده بود
روسیه حدود ۲ هزار نیرو را به همراه تانک و زره پوش و برای اجرا و نظارت بر آتش‌بس به این منطقه اعزام کرده است.
با مداخله مسکو سرانجام شش هفته نبرد میان نیروهای آذربایجان و اقوام ارامنه مستقر در این منطقه پایان یافت؛ آنهم درحالی که جمهوری آذربایجان که از حمایت ترکیه نیز برخوردار بود، توانست در این مدت مناطق وسیعی را بازپس بگیرد.
خبرنگار رویترز که به همراه کاروان روسیه و از مرز ارمنستان وارد این منطقه شد می‌گوید اجساد صدها سرباز ارمنی در اطراف جاده را به چشم خود دیده است. به گفته وی خودروهایی که با ترکش سوراخ سوراخ شده، مخازن سوخته و دیگر تجهیزات نظامی آسیب دیده نیز در همه جا دیده می‌شد.
وی می افزاید که روی برخی از خودروهای باقی مانده از جنگ هنوز می‌شد شعارها و نقش‌هایی را دید که اشاره به خشونت علیه ارمنی‌ها در جمهوری آذربایجان داشتند.
در منطقه «لاچین» نزدیک مرز ارمنستان، گروهی از مردان ارمنی که می‌گفتند در کنار نیروهای ناگورنو-قره باغ جنگیده‌اند و به استقبال کاروان روسیه آمده بودند؛ گفتند که از توافق آتش‌بسی که شد خوشحال نیستند.
یکی از آنها سورن زاراکیان نام داشت؛ ۵۰ ساله و دارای دو فرزند که می‌گفت قبل از این جنگ به کار پرورش زنبور عسل مشغول بوده و اکنون مطمئن نیست که آیا کندوهایش طبق توافقنامه صلح به آذربایجان تحویل داده می‌شود یا خیر.
او درباره این توافق نیز می‌گوید: «انتظار بیشتری از روسیه داشتم؛ همچنین ابتکار عملی زودتر... اما روسیه اهداف خود را دنبال می‌کند. برای مسکو فرقی نمی‌کند اینجا متعلق به آذربایجان باشد یا ارمنستان؛ آنچه برای مسکو مهم است اینکه ترک‌ها اینجا نمانند.»
وی گفت اگرچه مایل نبوده در کنار آذری‌ها زندگی کند اما اکنون نیروهای آذربایجان با کمک ترکیه قوی‌تر شده‌اند و هواپیماهای بدون سرنشین نیز در این جنگ نقش مهمی داشته‌اند. سورن زاراکیان با ابراز تاسف افزود: «آنها ۹۰ درصد کار را انجام دادند».
بنا بر اعلام ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در جریان این درگیری‌ها بیش از ۴ هزار نفر از هر دو طرف کشته و ۸ هزار نفر زخمی شدند که این آمار شامل غیرنظامیان هم می‌شود. ده‌ها هزار نفر نیز از خانه‌های خود آواره شده‌اند.
همزان با ورود کاروان نظامیان روسیه و نردیک شهر کلبجر، ارمنی‌های بسیاری را می‌شد دید که در حال ترک این منطقه هستند. آنها وسایل خانه‌هایشان را بار کامیون‌ها کرده و راهی ارمنستان بودند.
