پدر رادیولوژی ایران درگذشت
مرحوم پرفسور سعید راد در سال ۱۳۰۹ شمسی در تبریز متولد شد؛ پدرش ابراهیم راد، کارمند عالی رتبه وزارت پست و تلگراف و تلفن در تبریز بود.
دکتر راد دوره ابتدایی و دبیرستان را در زادگاهش گذراند و بلافاصله وارد دانشگاه تبریز شد و در رشته پزشکی در سال ۱۳۳۴ فارغ‌التحصیل شد. او بعد از استخدام در دانشگاه تبریز با رتبه پزشک یکمی، طی یک دوره چهار ساله در سال ۱۳۴۰ در امتحان تخصصی رادیولوژی پذیرفته شد و در سال ۱۳۵۰ با رتبه استادی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز شروع به کار کرد.
او در مدت نزدیک به نیم قرن فعالیت دانشگاهی اش، گروه رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز را بنیان گذاشت و تا سال های آخر عمر در کسوت استادی به تدریس و راهنمایی دانشجویان می پرداخت.
محمدرضا پورمحمدی، استاندار آذربایجان شرقی امروز یکشنبه در پیامی، درگذشت مرحوم دکتر سعید راد را تسلیت گفت.
در پیام تسلیت استاندار آذربایجان شرقی آمده است: «امروز جامعه پزشکی ایران در سوگ یکی از یکی از اساتید پیشکسوت و مبرز خود داغدار شد.
فقدان استاد فرهیخته، جناب آقای دکتر سعید راد، پدر علم رادیولوژی ایران و عضو فرهنگستان علوم پزشکی کشور موجب تاثر و تالم شد.
این استاد ارجمند، با قدرت تشخیص دقیق و احاطه علمی، سختی‌های این حوزه را برای دانشجویان آسان می‌کرد و در این راه منشأ خدمات فراوان برای سلامت مردم و جامعه شد.
حسن خلق، سعه صدر، دانشجوپروری و همدلی و همراهی با بیماران، تصویری از این استاد گرانقدر است که تا ابد در ذهن دانشجویان، دوستداران و مردم نقش خواهد بست.
اینجانب این ضایعه را به حضور بازماندگان، دانشجویان و جامعه پزشکی تسلیت عرض می‌کنم و برای آن مرحوم از درگاه خداوند متعال غفران الهی مسألت دارم».
محمد حسین صومی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز با انتشار پستی در صفحه شخصی اینستاگرامی‌اش درباره درگذشت بنیانگذار دپارتمان رادیولوژی این دانشگاه، نوشت:
«بازگشت همه به سوی خداست
از شمار دو چشم یک تن کم
وزشمار خرد هزاران بیش
با کمال تاسف استاد پرآوازه جناب آقای دکتر راد بنیانگذار دپارتمان رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و عضو سابق فرهنگستان علوم پزشکی کشور پس از ماه ها بیماری به سوی سرای باقی پرکشید و همه دلدادگان علم ومعرفت را درحیطه پزشکی داغدار کرد
دکتر سعید راد تمامی وجوه سعادت از جمله ادب٬متانت٬دلسوزی٬خدمت بی منت٬تیز هوشی وتیز بینی وعلم عمیق را یکجا داشت وبه همین علت هم استادی سرآمد بود
این انسان بزرگ در کنار همه تواناییهای خود٬کم توقعی پشتکار و نظم وانضباط کاری را از آغاز دانشجویی تالحظه ای که توان حضور در بخش داشت حفظ کرد و منبع ارزشمندی برای تبیین رفتار حرفه ای بودند
در عظمت وجودی وی همین بس در زمانیکه هنوز از سی تی اسکن های مولتی اسلایس خبری نبود تا به صورت میلیمتری بافتهای انسان را نشان دهند این دانشمند فرهیخته رشته رادیولوژی با احاطه کامل به علم تشریح لایه های مختلف بدن را در عکس ساده میدید وبا هنر نقاشی خویش به تصویر میکشید وبا همین توانایی بی بدیل٬بیماری هزاران انسان درمانده را تشخیص وصدها پزشک را در نیل به تشخیص ودرمان مناسب یاری نمود
فن بیان و قدرت تجزیه وتحلیل علمی وی دانشجویان واساتید رشته های مختلف را در هر شرایطی به کلاس درس فرا میخواند وساعاتی که باوی سپری می شد بسان حضور در فضایی مشحون از نغمه مرغان خوش الحان حلاوت خاصی بر دل وجان طالبان علم ارزانی مینمود
بی شک نه تنها بخش رادیولوژی تبریزبلکه قسمتی از علم رادیولوژی کشور مرهون تلاش آن بزرگوار بوده و خواهد بود
اینجانب از صمیم قلب این خسران بزرگ را خدمت خانواده محترم مخصوصا همسر وفادار ومنسوبین و شاگردان وارادتمندان آن مرحوم تسلیت عرض نموده وآرامش ابدی را برای روح مصفای وی از حضرت حق مسئلت مینمایم».
روحشون شاد و یادشون گرامی 
