چرا مراقبِ آن چه می‌گوییم نیستیم؟
با سی علّت مراقبت نکردن از گفتار از نگاه محمود سریع‌القلم، استاد دانشگاه، آشنا شوید.
این سی ویژگی عبارت‌اند از:
۱- چون کتاب نمی‌خوانیم.
۲- چون اهمیتِ رشد شخصیت، حتی ۱۰ درصدِ نظام آموزشی نیست.
۳- چون نظام آموزشی بر حفظ کردن استوار است تا فکر کردن.
۴- چون تربیتِ خانوادگی بیشتر بر احساسات استوار است تا رشد فردی.
۵- چون نیاموخته‌ایم حرف زدن، مسئولیت دارد.
۶- چون وقتی به پول می‌رسیم احساس ِقدرت می‌کنیم.
۷- چون وقتی به قدرت می‌رسیم احساس ِ برتری می‌کنیم.
۸- چون عموماً دو هدفِ کلیدی را در زندگی دنبال می‌کنیم: پول و شهرت.
۹- چون منافع شخصی بر رفتار اخلاقی غلبه دارد.
۱۰- چون اصلِ نگاه به انسان‌های دیگر ابزاری است.
۱۱- چون افراد، یک دفعه به جایگاهی غیر منتظره می‌رسند.
۱۲- چون بی‌احترامی به انسان‌ها در جهان سوم خیلی پیامد ندارد.
۱۳- چون نیروهای احساسی بر عقلِ محاسبه‌گر غلبۀ نود درصدی دارند.
۱۴- چون فکرِ قبل از سخن، فرصتِ تمرین ندارد.
۱۵- چون افراد، جوگیر می‌شوند.
۱۶- چون تعداد فالوئر به مراتب مهم‌تر از داشتنِ پِرنسیپ است.
۱۷- چون معلوم نیست مسئول تربیتِ مدنی کیست.
۱۸- چون تربیت، از خانواده و کلاس ِ درس به جهان مجازی منتقل شده است.
۱۹- چون عنصر «زمان» در سخن گفتن تعطیل است.
۲۰- چون بی‌ثباتی اقتصادی، تعادل رفتاری را مختل کرده است.
۲۱- چون آشنایی با ادبیات فارسی به‌شدت ضعیف شده است.
۲۲- چون در ناخودآگاهِ افراد، بخش ِ رعایت ِ حقوق ِ دیگران قفل است.
۲۳- چون گروه‌های مرجع فرهنگی در جامعه تغییر کرده‌اند.
۲۴- چون روانشناسی ِ فهم دیگران در بسیاری از افراد ضعیف است.
۲۵- چون زرنگی‌های دم ِ دست مهم‌تر از میراثِ شخصیتی است.
۲۶- چون تصور می‌کنیم دیگران متوجه نیات ما نمی‌شوند.
۲۷- چون احساس ِ تعلق به یک جامعۀ سالم، خیلی ضعیف است.
۲۸- چون زندگی امری جدی نیست.
۲۹- چون به دوام ِ واژه‌های منفی در ذهن انسان واقف نیستیم.
۳۰- چون بسیاری، حتی پنج صفحه در مورد خودشان نمی‌توانند بنویسند.
