درباره تنت؛ اکشن اما پیچیده
نولان طرفداران خاص خود را دارد. چندین سال است که هوادارانش در سراسر جهان چشم انتظار او هستند تا فیلم جدید بسازد و ساعاتی پای فیلمش بنشینند. فیلم‌های او همگی دارای امضای خاص نولان است. فیلم‌هایی که زمان در آنها نقشی اساسی و جدایی ناپذیری دارد. حالا کریستوفر نولان آخرین فیلم خود؛ «انگاشته» را در معرض نمایش تماشاگران سراسر جهان قرار داده است.
اکشن اما پیچیده
تِنت یک فیلم اکشن و دلهره آور است و اگر طرفدار این دسته فیلم‌ها هستید، بهترین انتخاب را برای دیدن یک فیلم داشته‌اید. ماجرا از جایی شروع می‌شود که تنت که یک آژانس مخفی است، یک مامور CIA را دنبال می‌کند. یک اجرای سمفونیک در کیف مورد حمله قرار می‌گیرد و مامور سیا که نامش در فیلم به طرز وحشتناکی با عنوان قهرمان داستان برده می‌شود، برای بازیابی یک همکار و یک شئ عجیب، مخفیانه به این ماموریت فرستاده می‌شود.
بعد از افتتاحیه اجرای سمفونیک، قهرمان داستان دستگیر و شکنجه می‌شود و او تلاش دارد که اطلاعاتی را تحت شکنجه لو ندهد و به همین دلیل تلاش می‌کند با خوردن قرص سیانور خودکشی کند. پس از آن نشان داده می‌شود که قهرمان داستان زنده است و قرص سیانورش جعلی بوده. این جاست که برای او مشخص می‌شود تمام آن چه بر سرش آمده نقشه از پیش طراحی شده آژانسی است که برای آنجا کار می‌کرده تا وفاداری او را آزمایش کنند.
البته این همه داستان نیست چرا که فیلم‌های نولان به همین سادگی ساخته نمی‌شوند و زمانی که مفهوم پیچیده زمان به هر امری ورود پیدا کند حتی فهم آن را دشوار می‌کند و نولان برای فیلم بردای این فیلم یک هواپیمای واقعی ۷۴۷ را منفجر می‌کند.
نولان هم ضعف دارد
تنت پس از اکران توانست نظر مثبت منتقدان را برای خود کند و تمجیدهای فراوانی برای وجه فنی از آن شد اما در کنار تمامی تعریف‌ها نولان نتوانست کاری بی‌نظیر بسازد و از نظر پیچیدگی و گنگ بودن داستان و ضعف در شخصیت‌پردازی مورد انتقاد قرار گرفت.
فیلم ۳۵۷ میلیون دلار در سراسر جهان فروش کرد در حالی که ۲۰۰ میلیون دلار بودجه ساخت آن بوده است البته این نکته را نباید فراموش کرد که اکران این فیلم هم زمان با بیماری فراگیر کرونا در سراسر جهان بود که نقش اساسی در فروش این فیلم بازی کرد.
جان دیوید واشنگتن، رابرت پتینسون، الیزابت دبیکی، کلیمانس پوزی، مایکل کین، آرون تایلر-جانسون، کنت برانا و دیمپل کاپادیا بازیگران اصلی فیلم هستند و بازی همگی آنها مخصوصا واشنگتن به عنوان قهرمان داستان مورد تشویق تماشاگران قرار گرفته است.
طبق نظر کسانی که فیلم را دیده‌اند در قسمت‌هایی از فیلم، بینندگان نمی‌توانند دیالوگ های تنت را به طور کامل درک کنند و احتمالا در تلاش برای درک طرح پیچیده آن نیز همین مشکل را دارند. گفتنی است که بعد از فیلم‌های پرستیژ و بی خوابی این سومین فیلم نولان است که هانس زیمر ساخت موسیقی آن را برعهده ندارد. آهنگسازی این فیلم برعهده لودویگ گورانسون است که در سال ۲۰۱۸ برای ساخت موسیقی فیلم پلنگ سیاه برنده جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم شد.
به کریستوفر نولان نقدهایی وارد است که ذائقه مخاطب خود را به شدت هالیودی کرده است و فیلم‌هایش آن چه که باید را نمی‌گویند اما واقعیت این است که نولان اکنون توانسته تماشاگران بسیاری در سراسر جهان را چشم انتظار خود نگه دارد و در این امر به شدت موفق بوده است.
