وقتش نرسیده فکری به حال تماشاگران کنیم؟!
شاید حتی مطرح کردن ورود تماشاگران به استادیوم‌های فوتبال و سایر ورزشگاه‌ها و سالن‌های ورزشی با مقاومت‌های زیادی در گام اول مواجه شود، اما به نظر می‌رسد دنیای ورزش به این سمت رفته که به تدریج شرایط را برای بازگرداندن تماشاگران فراهم کند. در ماه‌های اخیر شاهد بودیم که در پیشرفته‌ترین کشورهای دنیا هم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و قوانین سختگیرانه تماشاگران به صورت محدود به استادیوم‌ها بازگشتند و بازی تیم مورد علاقه‌شان را از نزدیک تماشا کردند.
همین امروز در شرایطی فینال لیگ قهرمانان آسیا به میزبانی قطر بین دو تیم ایرانی و کره‌ای برگزار می‌شود که با تمهیدات در نظر گرفته شده در دوحه حدود 10 هزار تماشاگر از نزدیک این بازی را به نظاره می‌نشینند. حتی مسئولان برگزاری بازی‌های المپیک توکیو که قرار است تابستان سال آینده بزرگ‌ترین رویداد ورزشی جهان را برگزار کنند، اعلام کرده‌اند در صورتی که واکسن کرونا هم تا آن زمان به اثرگذاری صددرصدی نرسد، بازهم تمهیداتی برای پر شدن یک پنجم ظرفیت ورزشگاه‌ها در نظر گرفته خواهد شد.
در ایران اما با اینکه رویدادهای ورزشی در 4، 5 ماه اخیر تقریبا با کمترین وقفه مواجه شدند و برگزاری آنها روی روال افتاده، موضوع ورود تماشاگران به استادیوم‌ها حتی در استان‌هایی که وضعیت کرونا در آنها زرد به نظر می‌آید هم مطرح نشده است.
قبل از شروع بیستمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران بود که محمد اسد مسجدی، سرپرست فدراسیون پزشکی ورزشی در مورد حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها، اعلام کرد که با توجه به اینکه در شرایط نامناسب از نظر شیوع ویروس قرار داریم چنین اتفاقی را متصور نیستیم، اما پیشنهاداتی ارایه شده است و ما در جلسات آینده روی این موضوع کار می‌‌کنیم تا با فاصله‌گذاری و خیلی محدود در مورد حضور تماشاگران بررسی کنیم؛ مسأله‌ای که در نهایت عملی نشد و تاکنون تماشاگران به ورزشگاه‌های کشور نرسیده‌اند.
به نظر می‌رسد با توجه به اینکه قرار نیست به این زودی‌ها کرونا با ایران خداحافظی کند، باید مسئولان ورزشی با ارایه طرح‌های دقیق و با الگو گرفتن از کشورهای پیشرفته، مسئولان نهادهای بالاتر به ویژه وزارت بهداشت را متقاعد کنند که ورود تماشاگران به استادیوم‌ها هم در این شرایط نشدنی نیست. جدا از ضرر مالی باشگاه‌ها، فدراسیون‌ها و نهادهای مختلف از عدم حضور تماشاگران، به نظر می‌رسد مهم‌ترین موضوع پایین آمدن جذابیت مسابقات ورزشی در غیاب تماشاگران است.
شاید اگر هرچه زودتر مسئولان ورزشی و پزشکی ایران برای بازگرداندن تماشاگران به استادیوم‌ها طرحی را در نظر نداشته باشند، ورزش ایران در این زمینه از سایر کشورها حتی در قاره آسیا هم عقب خواهد ماند. همانطور که تا چند ماه قبل کسی تصور نمی کرد رشته‌های پربرخوردی همچون کشتی بتوانند مجوز فعالیت در شرایط کرونایی آن هم وضعیت قرمز را بگیرند و این اتفاق افتاد و با رعایت پروتکل‌های سختگیرانه کمترین مشکل را هم به وجود آورد، حالا هم نباید به ورود تماشاگران به استادیوم‌ها به شکل یک تابو نگاه کرد.
