میشل کازانوا درگذشت
نصیر اسکندری - عضو هیات علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران - که یکی از دانشجویان دکتری میشل کازانوا در دانشگاه لیون فرانسه نیز بوده؛ با اعلام این خبر گفت: میشل کازانوا که از مقطع لیسانس تا دکترای خود را در رشته باستان‌شناسی در دانشگاه سوربن فرانسه تحصیل کرده و در طول زندگی خود برای اعتلای فرهنگ ایران تلاش‌های زیادی انجام داده بود، در سن ۶۰ سالگی، دوم دی (۲۲ دسامبر) بر اثر کرونا درگذشت.
او با بیان این‌که کازانوا یک ایران‌شناس بود که سال‌ها در دانشگاه‌های لیون و سوربن فرانسه و در دپارتمان شرق‌شناسیِ این دانشگاه ها، باستان‌شناسی به ویژه باستان‌شناسی ایران را تدریس می‌کرد، یکی از صاحب‌نظران در رابطه با باستان شناسی ایران بود و ادامه داد: او دو سال در محوطه «شهر سوخته» کاوش کرد و مقالات متعددی درباره‌ی شهر سوخته، تمدن جیرفت و تولید و تجارت ظروف مرمری و زیورالات سنگ های نیمه قیمتی عصر مفرغ ایران منتشر کرد و بر برهمکنش‌های فرهنگی ایران در عصر مفرغ تاکید داشت.
وی با اشاره به این‌که آن باستان‌شناس فرانسوی در سال ۱۳۷۰ (۱۹۹۱ میلادی) پراکندگی ظروف مرمری ایران و خاورمیانه را در قالب یک کتاب منتشر کرد، افزود: کازانوا کتابی را نیز در سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳) درباره‌ی اشیای لاجوردی عصر مفرغ در ایران و خاور نزدیک منتشر کرد.
این مدرس دانشگاه جدیدترین تالیف کازانوا را کتاب ارزشمند «عصر مفرغ ایران» دانست که شامل مجموعه مقالاتی از همایشی با این همین عنوان است که در سال ۱۳۹۳ در کشور فرانسه به همت ایشان برگزار شد و کتاب آن در سال ۱۳۹۸ منتشر شد.
اسکندری با تاکید بر این‌که میشل کازانوا یک ایراندوست بود که به فرهنگ ایران احترام می‌گذاشت و همیشه از آن تعریف و تمجید می‌کرد، افزود: وی شاگردان زیادی در فرانسه پرورش داد که روی فرهنگ و تمدن ایران کار کردند.
او با تاکید بر این‌که کازانوا تمایل داشت مناطقِ شمال غرب ایران و فرهنگ عصر آهن آذربایجان را مطالعه کند، ادامه داد: این باستان‌شناس چندین سال در منطقه قفقاز کاوش و فرهنگ‌های عصر آهن منطقه قفقاز در کشور آذربایجان و شمال غرب ایران را مطالعه کرد و چندین کتاب و مقاله در این زمینه منتشر کرد.
برنامه هایی که کازانوا برای تاریخ ایران داشت
جبرییل نوکنده – مدیر موزه ملی ایران و کاوشگر دیوار گرگان – با تسلیت برای درگذشت این باستان‌شناس و ایران‌شناسِ فرانسوی گفت: من و او علاقمند بودیم تا پروژه مشترک طرح بازنگری «ترنگ تپه» در جلگه گرگان را انجام دهیم. از سوی دیگر با توجه به دسترسی وی به اسناد کاوش ترنگ تپه که در دانشگاه لیون نگهداری می شد، در برنامه تدوینی انجام شده بود تا بتوانیم پایگاه داده‌های دیجیتالی این محوطه را راه اندازی کنیم.
او با اشاره به برنامه ریزی که برای انتشار گزارش‌های منتشرنشده‌ی ترنگ تپه در قبل از انقلاب اسلامی، با وی انجام داده بود، ادامه داد: بر اساس اهداف برنامه ریزی شده برای این پروژه؛ تبدیل این محوطه به سایت موزه نیز باید انجام می شد.
این باستان شناس ادامه داد: ترنگ تپه در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی گرگان قرار دارد که هیات فرانسوی به سرپرستی پرفسور «ژان دهه» به مدت ۱۳ فصل در آن کاوش کرده بودند که در آن از هزاره ششم پیش از میلاد تا دوره میانه اسلامی آثار بدست آمده بود، اما تا کنون گزارش دوره ساسانی تا دوره اسلامی آن منتشر شده و گزارش‌های دیگر دوره‌های تاریخی به دست آمده در کاوش‌ها هنوز منتشر نشده‌اند.
