پست اینستاگرامی عارف درباره آیت‌الله هاشمی
«محمدرضا عارف» در یادداشتی به مناسبت چهارمین سالگرد ارتحال آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در اینستاگرام خود نوشت: چهار سال از فقدان لنگرگاه میانه‌روی و اعتدال در جمهوری اسلامی ایران، حضرت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی(رضوان الله تعالی علیه) می‌گذرد. ایشان که از دوران آغاز نهضت اسلامی دارای جایگاه ویژه‌ای بودند و با درایت و هوشمندی همه‌جانبه نگرانه‌ای که داشتند، منشاء تصمیمات بزرگ برای عبور نظام و کشور از بحران‌ها بودند.
درایت، صبوری و شکوری، هاشمی را در برهه‌های حساس، به عنوان چهره‌ای راه‌گشا در خدمت به مُلک و ملت هدایت می‌کرد. سیاست‌مداری توسعه‌گرا که خود را فراجناحی تعریف می‌کرد و در مواجهه با رخدادهای پیرامونی، معطوف به واقعیات و ممکنات، سیاست‌ورزی می‌کرد و می‌کوشید از کمترین فرصت، بیشترین بهره را به نفع کشور و ملت رقم زند. هاشمی در تثبیت نظامِ برآمده از نهضت، در مدیریت جنگ، در پروژه‌ی خاتمه‌ی جنگ، در سازندگی و توسعه، نقشی بی‌بدیل داشت.
اینجانب که در دوران ریاست جمهوری ایشان، مفتخر به ریاست دانشگاه تهران، به عنوان کانون علمی-سیاسی در کشور بودم، و بعدها در دوران وزارت و معاون اولی دولت اصلاحات و مجمع تشخیص مصلحت نظام، مراوداتی زیاد با آن فقید سعید داشتم، می‌توانم با قاطعیت بگویم که توسعه، امنیت و اعتلای ایران اسلامی با بهره‌گیری از تجارب جهانی و البته سازگار با فرهنگ ایرانی - اسلامی در صدر برنامه‌های ایشان بود.
سال ۹۲، دغدغه‌های مشترکی، من و ایشان را به صحنه‌ی انتخابات آورد، وقتی امکان ادامه‌ی حضور ایشان میسر نگردید، بزرگوارانه میدان را ترک کردند. همان دغدغه‌های مشترک بود که من نیز با مشورت با بزرگان و در پاسخ به ندای وحدت خواهی جامعه‌ی بهبودخواه، صحنه را برای اجماع فراهم آوردم. به نظرم نظام و کشور در شرایط کنونی بیش از هر زمانی به مشی عقلایی هاشمی نیازمند است. او مصلحت نظام را مصلحت کشور و ملت تعریف می‌کرد، و این خود بزرگترین باطل السحر نقشه‌های دشمنان برای ایجاد شکاف بین ملت و حاکمیت بود.
برای حضور در مراسم بزرگداشت این چهره صبور و مدبر آماده می‌شدم که به دلیل کسالتی مختصر توفیق حضور نیافتم. بار دیگر یاد و خاطره‌ی آن عزیز را گرامی داشته و بازخوانی مشی توسعه‌گرایانه و اخلاقی ایشان را به عنوان مسیری برای عبور از بحران‌ها و مخاطرات به دوستداران توسعه و اعتلای ایران اسلامی یادآور می شوم. رحمت الله علیه.
