سبکباران رفت...
آفتاب‌‌نیوز : 
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
مهران چه زود
بر زمین آمدی فرود
آری
زمستان بود
سرما استخوان جمود
دیدم بر زورق زمان
خروشت میان رود
پرواز شکسته بال
باید بخوانم این غمگینانه سرود
سخت است
نبود ترا دوست، باور نمود
سرما و رقص شمع و نوای عود
او آن نبود
که گویی او بود و گهی نبود
مهران چه زود بود، بدرود
بدرود
ويك انسان با صفا مثل مهران قاسمي در ميان برفها از ميان ما رفت با ديدن بارش برف دلم مي گيرد و دوست دارم آرام همچون آسمان گريه كنم...
دلم برايت تنگ مي‌شود
شايد اين شعر قيصر امين پور عزيز تسلي دهنده باشد كه :
دردهاي من جامه نيستند تا زتن درآورم چامه و چكامه نيستند تا زناي جان براورم. دردهاي من نگفتني دردهاي من نهفتني است. دردهاي من گرچه مثل دردهاي مردم زمانه نيست مردمي كه رنگ روي آستينشان / مردمي كه نامهايشان درد مي كند/ انحناي روح من شانه هاي خسته ي غرور من / تكيه گاه بي پناهي دلم شكسته است كتف گريه هاي بي بهانه ام بازوان حس شاعرانه ام زخم خورده است.
دردهاي پوستي كجا؟ درد دوستي كجا؟ اين سماجت عجيب پافشاري شگفت دردهاست .