«در روزهایی که از درگذشت غمانگیز مهرداد میناوند و علی انصاریان میگذرد، شایعات زیادی در مورد فرآیند درمانی این دو فوتبالیست فقید منتشر شده و مخصوصا ماجرا در مورد علی انصاریان بیخ پیدا کرده است. کار در این مورد چنان است که دکتر محمدرضا هاشمیان، پزشکی که تا آخرین لحظه بر بالین انصاریان حاضر بود، لب به درددل گشود و گفت: «به من میگویند علی را تو کشتی.» شایعات زیاد است و برخی از آنها واقعا عجیب و غریب هستند. کار به گریه و زاری برخی سلبریتیها در فضای مجازی هم کشید اما صرف نظر از این که چنین ادعاهایی مستند به مدارک معتبر نیست، از نظر منطقی هم نمیتوان آنها را پذیرفت. واقعا انگیزه کمکاری عمدی یا سهوی یک تیم پزشکی در چنین ماجرایی چه میتواند باشد؟
چرا باید آنها دست روی دست بگذارند و اگر کاری بلدند دریغ کنند تا ستاره محبوب مردم از دنیا برود؟ تازه برعکس؛ بهبودی میناوند یا انصاریان میتوانست بهترین تبلیغ برای پزشکان معالج، برند بیمارستان و حتی مسئولان درگیر با غائله کرونا باشد. با این همه وقتی یک سوگ در این سطح اتفاق میافتد، برخی قضاوتها از دایره منطق خارج میشود. این مساله فقط محدود به ایران هم نیست؛ چنان که در آرژانتین میبینیم هفتهها بعد از درگذشت دیگو مارادونای افسانهای، همچنان پزشکان معالج او زیر تیغ انتقادات عمومی و حتی بررسیهای قضایی هستند. حتی ریز مکالمات تلفنی پزشکان آرژانتینی در روز مرگ مارادونا هم رسانهای شده که البته حاوی الفاظ جالبی نیست. در مجموع مساله به همان احساسات جریحهدار شده عمومی و اظهار نظرهای هیجانی مربوط میشود. هر چند شاید تنها اشکال وارد به دکتر هاشمیان و همکارانش در این مدت، حجم چشمگیر حضور آنها در رسانهها همزمان با مداوای میناوند و انصاریان باشد.»