کشتی نوح در کره ماه؛ طرح دانشمندان برای محافظت از ۶ میلیون ژن زمینی
مطابق این طرح، نمونه دی‌ان‌ای این گونه‌ها که شامل اسپرم‌های انسانی و جانوری و تخم و دانه گیاهان می‌شوند به کره ماه منتقل شده و در تونل‌ها و غارهایی که بیش از ۳ میلیارد سال پیش به صورت طبیعی در دل ماه ایجاد شده‌اند نگهداری خواهد شد.
مسئله محافظت از حیات گیاهی و جانوری در کره زمین برای چندین دهه است که به یکی از دغدغه‌های علمی دانشمندان تبدیل شده است. پژوهشگران می‌گویند ایجاد یک منبع جایگزین می‌تواند از حیات در برابر سناریو‌های آخرالزمانی طبیعی و انسانی شامل انفجارهای ابرآتشفشانی، همه‌گیری‌های کشنده، تغییرات اقلیمی یا جنگ‌های هسته‌ای محافظت کند و بقای ژن‌ها را تضمین سازد.
بنابر طرح محققان، ۶.۷ میلیون ژن با دستکم ۲۵۰ پرواز فضاپیما به ماه منتقل می‌شوند و یخچال‌های بزرگ تعبیه شده در تونل‌ها برودت لازم برای محافظت از ژن‌ها (دمایی برابر منفی ۱۸۰ تا ۱۹۶ درجه سانتیگراد) را تامین خواهند کرد. انرژی این یخچال‌ها مستقیما به وسیله صفحه‌های خورشیدی تامین خواهد شد.
پروفسور جکن تانگا، رئیس آزمایشگاه فضایی و تحقیقات رباتیک زمینی در دانشگاه آریزونای آمریکا، می‌گوید: «رابطه‌ای قوی میان ما و طبیعت وجود دارد و ما وظیفه داریم حافظ تنوع زیستی در زمین باشیم.»
وی می‌افزاید: «این مانند این است که عکس‌ها و مدارک موجود در رایانه خود را روی یک هارد دیسک جداگانه کپی کنید تا اگر مشکلی پیش آمد یک نسخه پشتیبان داشته باشید. این طور اگر یک رخداد مهیب دنیای طبیعی را نابود کند این فرصت وجود خواهد داشت که دکمه بازیابی را بزنید.»
پژوهشگران می‌گویند فاصله سفر ۴ روزه به ماه انتقال نمونه‌ها را نسبت به مریخ بسیار راحت‌تر می‌کند، ضمن اینکه تونل‌های گدازه‌ای طبیعی موجود در کره ماه بانک ژن را در برابر اصابت شهاب‌سنگ‌ها محافظت خواهد کرد.
این سازه کشتی مانند متشکل از ۲۰۰ لوله خواهد بود و وسائل مورد نیاز برای احداث آن می‌تواند توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا به ماه منتقل شود.
دانشمندان می‌گویند هرچند فناوری‌های مورد نیاز این پروژه بلندپروازانه همچون «آسانسور کوانتومی» هنوز وجود ندارند، اما ظرف ۱۵ تا ۳۰ سال آینده می‌تواند ساخته شوند.
ایده ایجاد بانک ژن پیش از این عملی شده است. «خزانه جهانی بذر اسوالبارد» متعلق به نروژ در دل قطعاتی از بتن در سرزمین پوشیده از برف و یخ قطب شمال بیش از پانصد هزار گونه بذر کشاورزی را ذخیره کرده است.
برای رسیدن به محل ذخیره دانه ها باید از پنج در و چندین تونل که در عمق ۱۲۵ متری دل کوه تعبیه شده عبور کرد. این مکان در مقابل انفجار مقاوم است و همچنین در بحران گرمایش زمین در بدترین شرایط تا ۲۰۰ سال دوام می آورد. دانه‌های این مرکز در اتاق‌هایی انبار شده‌اند که دمای آنها منفی ۱۸ درجه سانتیگراد است و حتی اگر جریان برق قطع شود به لطف عایق ایجاد شده توسط خاک منجمد در قطب شمال دمای اتاق می تواند زیر صفر باقی بماند.
سرجدتون ژن ایرانی توش نباشه 
