توماس کورلی با هدف شناسایی عادتهای ثروتمندان، زندگی ۲۳۳ میلیونر را طی ۵ سال بررسی کرده است. بر پایه نتایج بررسی او میلیونرها را میشود به سه دسته کلی تقسیم کرد.
گروه نخست که افرادی هستند که با پسانداز مداوم و انباشت سرمایه میلیونر شدهاند. متوسط دوره مورد انتظار برای میلیونر شدن از این طریق، حدود ۳۲ سال است. اما در مقابل، کارآفرینان موفق شدهاند تا کوتاهترین زمان ممکن را برای میلیونر شدن طی کنند. آقای کورلی دسته سومی از میلیونرها را شناسایی کرده که به اعتقاد او افرادی هستند که در هر حرفهای و صنعتی، با کار و تلاش مداوم، خود را به سطح مدیران اجرایی شرکتهای بزرگ میرسانند.
از نظر آقای کورلی این دسته از مدیران با خرید سهام شرکتی که در آن شاغل هستند، موقعیت خود را نسبت به بقیه تغییر میدهند؛ در عین حالی که در سود سهام شرکت سهیم میشوند، با دانشافزایی مستمر، خود را به عنوان یک متخصص بلامنازع صنعتی خاص مطرح میکنند.
نویسنده کتاب «عادتهای ثروتمندان» تصریح میکند که این دسته از مدیران اجرایی مدام در حال توسعه ارتباطات اجتماعی خود در محیط شرکت و صنعت مورد فعالیتشان هستند. او اشاره میکند که مثلا اکثر آنها حتما روز تولد همکاران خود و افراد تاثیرگذار صنعت را با تماس تلفنی تبریک میگویند و نسبت به وقوع رویدادی ناگوار برای افرادی که نیاز به حفظ ارتباط با آنها را دارند، واکنش نشان میدهند و ابراز همدردی میکنند. در واقع آنها از این طریق شبکهای از افراد تاثیرگذار یک صنعت تشکیل میدهند.
آقای کورلی خاطرنشان میکند که این دسته از مدیران اجرایی موفق میشوند تا موقعیتی تزلزلناپذیر در یک صنعت برای خود فراهم کنند؛ موقعیتی که حفظ و دوام آن مسیر میلیونر شدن آنها را هر چند در زمانی طولانیتر نسبت به کارآفرینان ولی زودتر از پساندازکنندگان هموار میکند.