دکتر هادی شفق تبیین کرد: عطش این مطالبه آنقدر بالاست که گاهی بیماران ترجیح می دهند از درمان اساسی دندان های خلفی(آسیاب) که نیاز به عصب کشی یا پوسیدگی دارند، صرف نظر کرده و هزینه آن را برای رنگ زدایی و زیبایی دندان های قدامی(ردیف جلو) مصرف کنند.
وی تغییر رنگ دندان ها را سطحی و عمقی و منشأ آن را خارجی و داخلی اعلام کرد و افزود: بهداشت ضعیف دهان و دندان، میکروب رنگ زا در حفره دهان، جرم، خدمات دندانپزشکی ناقص و غیراستاندارد، مصرف سیگار و دیگر فرآورده های مشابه، بعضی از مواد غذایی رنگ دانه دار مثل چایی و قهوه، بعضی از داروها که به شکل قطره، شربت یا دهانشویه استفاده می شود مثل قطره آهن در کودکان و دهانشویه کلر هگزدین و استفاده نابجا از پودرهای سفیدکننده مثل نمک، زغال، زردچوبه و جوش شیرین برخی علل ایجاد تغییر در دندان ها هستند.
این دندانپزشک در ادامه تصریح کرد: سطوح دندان هایی که دارای خلل و حفره های کوچک هستند، باعث خش دار شدن سطوح دندان شده و محیط را مساعد برای لانه گزینی رنگ در دندان می کند.
وی با اشاره به اینکه درمان رنگ پذیری خارجی دندان ها معمولا موفقیت آمیز و با هزینه کم انجام پذیر خواهد بود، اظهار کرد: رنگ های داخلی دندان می تواند به علت استفاده مادران باردار از داروهایی مثل آنتی بیوتیک تتراسیکلین، اختلال در مسیر رشد و تکامل دندان ها، درمان های ناقص و غیراستاندارد دندان ها مثل عصب کشی های ناقص، وارد شدن ضربه به دندان ها، افزایش بیش از اندازه فلوراید در آب آشامیدنی، تب بالا در دوران کودکی و افزایش سن رخ می دهد.
شفق با بیان اینکه درمان رنگ پذیری دندان ها با منشأ داخلی معمولا مشکل و گاهی رضایت بخش بیماران نخواهد بود، افزود: درمان تغییر رنگ دندان ها به هر علت حتما باید توسط دندانپزشک انجام پذیرد و شایسته نیست بیماران با روی آوردن به درمان های غیرعلمی و بدون شناخت علت رنگ به جای اصلاح باعث پیچیده تر و گران تر شدن درمان خود شوند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: درمان بعد از تشخیص علت می تواند در محدوده یک مشاوره ساده، اصلاح درمان ناقص قبلی، جرم گیری یا بروساژ، سفید کردن دندان یا بلیچینگ(درمان با مواد شیمیایی)،ترمیم با ماده همرنگ و انواع روکش ها قرار گیرد.