پس از ۶۰ سال، رائول کاسترو از حزب کمونیست کنار رفت
رائول یکی از نخستین رهبران انقلاب کوبا بود که رهبری آن را فیدل کاسترو در سال ۱۹۵۹ در کنار کسانی چون چه‌گوارا بر عهده داشتند و با براندازی دولت وقت کوبا، نظام کمونیستی این کشور را پایه‌ریزی کردند.
استعفای او اگرچه قابل پیش‌بینی بود اما رسمیت یافتن آن نقطه عطفی در تاریخ انقلاب کوبا محسوب می‌شود چرا که این کشور در ۶ دهه گذشته همواره در سایه نام این دو برادر بوده است.
رائول متولد ۳ ژوئن ۱۹۳۱ بزرگ شده هاوانا است و در همین شهر هم به مدرسه‌‌ای که مبتنی بر آموزه‌های "انجمن عیسوی" بود رفت. او در پس از اتمام دبیرستان در دانشگاه پایتخت اقتصاد خواند.
رائول یکی از طراحان اصلی حمله ناموفق سال ۱۹۵۳ به پایگاه نظامی مونکادا در سانتیاگو د کوبا بود که طی آن او و فیدل کاسترو قصد داشتند حکومت ژنرال باتیستا را سرنگون کنند.
در پی این حمله چریکی او بازداشت و به تحمل ۱۳ سال زندان محکوم شد اما با مشمول عفو شدن در سال ۱۹۵۵ از زندان آزاد و به جای آن به مکزیک تبعید شد.
آنجا بود که رائول با ارنستو چه‌گوارا آشنا شد و او را به برادر خود، فیدل، معرفی کرد. به این لحاظ، رائول را می‌توان یکی از معماران اصلی انقلاب کوبا دانست.
رائول یک سال بعد، یعنی در دسامبر سال ۱۹۵۶ به کوبا برگشت. او سوار کشتی به نام گرانما شد که حامل گروهی از یاران تبعیدی فیدل کاسترو به نام جبهه ۲۶ ژوئیه بود.
آنها با عملیات پارتیزانی که از کوه‌های سیه‌را ماسترا شکل می‌گرفت بالاخره موفق شدند حکومت ژنرال باتیستا را سرنگون و او را ناچار به فرار کنند.
پس از آن فیدل کاسترو به عنوان نخست‌وزیر جدید کوبا سوگند یاد کردو رائول را به فرماندهی نیروهای نظامی انقلاب منصوب کرد. سمتی که رائول کاسترو تا سال ۲۰۰۸ برعهده داشت.
در تمام سال‌هایی که رائول کاسترو رهبری نیروهای نظامی انقلاب کوبا را بر عهده داشت اغلب با یونیفورم سبز رنگ ساده در عکس‌ها دیده می‌شد.
پدر فیدل و رائول مزرعه‌دار موفقی بود که مزرعه نیشکر او مایه افتخار خانواده بود و پسرانش بارها در میان نیشکرهای آن عکس گرفته‌اند. نیشکر محصول اصلی صنعت کشاوری کوبا است.
فیدل کاسترو از سال ۱۹۶۵ که حزب کمونیست کوبا ساختار جدیدی به خود گرفت تا سال ۲۰۱۱ دبیرکل حزب بود و سمت دبیری دوم به رائول تعلق داشت. رائول کاسترو در سال ۲۰۱۱ به سمت دبیر اولی حزب ارتقاء یافت؛ سمتی که از آن به عنوان پرنفوذترین مقام سیاسی در کوبا یاد می‌شود.
اگر چه رائول کاسترو بخش اعظم حضور سیاسی خود را در سایه برادرش "فیدل بزرگ" گذراند اما در دوران ریاست جمهوری خود که ابتدا به صورت موقتی در سال ۲۰۰۶ و سپس به صورت رسمی از سال ۲۰۰۸ تا سال ۲۰۱۸ ادامه یافت، او علاوه بر میزبانی از پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان ...
... در سال ۲۰۱۵ با باراک اوباما، رئیس جمهوری وقت آمریکا دست داد تا دنیا را به آب شدن یخ روابط هاوانا- واشنگتن امیدوار کند. روابطی که برای بیش از ۶۰ سال خصمانه بوده است.
دو رهبر یک سال بعد، یعنی در جریان دیدار تاریخی باراک اوباما از هاوانا یک بار دیگر در حاشیه یک مسابقه بسکتبال همدیگر را ملاقات کردند.
او پس از مرگ فیدل کاسترو در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ خاکستر برادر بزرگش را در مقبره ساده‌ای که برای "فیدل بزرگ" در نظر گرفته شده قرار داد تا پس از ۶۰ سال، فصل بزرگ انقلاب کمونیستی کوبا بسته شود.
درود بر آزادی خواهان جهان 
