در این توضیحات آمده است: «اخیرا آقای بهمن فرمانآرا در مصاحبهای پیرامون کتاب خاطراتشان (هفتادوپنج سال اول به روایت بهمن فرمانآرا) گفتهاند که «پس از آمدنشان به «سازمان گسترش صنایع سینمایی»، دیدند که «بایستی فیلمهایی بسازند که با فیلمهای برادران صادقپور و علی عباسی متفاوت باشد».
من همیشه به نزدیکانم توصیه میکنم به بیاعتنایی به حرفهای دیگران، ولی این را گاهی درباره خودم به کار نمیگیرم؛ چون گاه موردش خیلی دردناک میشود، مثل همین جمله این عزیز که شائبه تحقیرکردن در آن نمایان است.
اول اینکه آقای فرمانآرا اگر میخواستند مثل «صادقپور» فیلم بسازند، نمیتوانستند، چون تجربه ساخت فیلم «خانه قمرخانم» را داشتند ولی فیلم «آقا مهدی کلهپز» آقای صادقپور خیلی موفقتر از فیلم ایشان شد. اگر هم میخواستند مثل من فیلم بسازند تواناییش را نداشتند، چون تمام آن فیلمهایی که با بودجه دولت در سازمان گسترش ساخته شد، حتی معادل درآمد اولین فیلمی که من برای آن سازمان ساختم (خانه خراب) نمیشد. در همان زمانی که او «خانه قمرخانم» را میساخت، من «حسنکچل» و «رضاموتوری» ساختم. و حال ایشان میفرمایند که فیلمی میخواستند بسازند که به فیلمهای من شبیه نباشد! متأسفم که در این سنوسال هنوز هم ما مطالبی میگوییم که طنز در برابرش ساده به نظر میآید!
امیدوارم این دوست عزیز بداند که فیلمسازی در آن شرایط اگر از جیب خود آدم بود و فیلم مؤثر و محکمی میشد شاهکار بود و هیچوقت قابل مقایسه با ساخت فیلم با بودجه دولتی نبود و نیست. کمااینکه همان زمانی هم که ایشان در «سازمان گسترش» بودند، فقط فیلم بیضایی و تقوایی نمیساختند و برای خودشان فیلمی میساختند مانند «در امتداد شب» که در گیشه هم موفق باشد. امیدوارم که یک مقدار انصاف را در این آخرین سالهای زندگیمان چاشنی گفتههایمان بکنیم، چون بیانصافی در این موقعیت سنی زیاد زیبنده ما نیست. برای ایشان آرزوی توفیق و اصلاح در گفتار میکنم».