چین بخش اصلی ایستگاه فضایی دائمی خود را پرتاب کرد
مدول تیان‌هه یا «هارمونی آسمانی» در بالای موشک «لانگ مارچ ۵بی» از مرکز فضایی ون‌چانگ در استان هاینان در جنوب چین پرتاب شد. این رویداد، جدیدترین موفقیت برای برنامه فضایی چین است. این پرتاب، اولین مأموریت از ۱۱ مأموریتی است که مقدمات ساخت و تأمین ایستگاه و اعزام خدمه سه نفره تا پایان سال آینده را آغاز می‌کند.
دقایقی پس از پرتاب، پوشش آیرودینامیکی برای نمایش دادن تیان‌هه در بالای قسمت اصلی موشک باز شد، در حالی که نوشته «فضای مسکون چین» روی آن نقش بسته بود. این بخش پس از جدا شدن از موشک تا قبل از سقوط روی زمین، حدود یک هفته در مدار خواهد بود.
اهمیت این برنامه به حدی بود که مسئولان ارشد غیرنظامی و نظامی از مرکز كنترل در پكن به طور زنده پرتاب را تماشا می‌کردند.
قطعه پرتاب‌شده یا مدول، بخشی از ایستگاه فضایی است که فضانوردان می‌توانند تا شش ماه در آن زندگی کنند. ده پرتاب دیگر شامل ارسال دو مدول دیگری است که محققان و لوازم را منتقل می‌کند.
حداقل ۱۲ فضانورد از جمله پیشکسوتان این حوزه و تازه‌واردان و زنان، در حال آموزش برای پرواز و اقامت در ایستگاه هستند. قرار است اولین مأموریت با خدمه با نام «شنژو ۱۲» تا ماه ژوئن انجام شود.
انتظار می‌رود تا اواخر سال ۲۰۲۲، ایستگاه فضایی چین حدود ۶۶ تن وزن داشته باشد. این ایستگاه کوچک‌تر از ایستگاه فضایی بین‌المللی است که اولین مدول خود را در سال ۱۹۹۸ راه‌اندازی کرد. بر اساس برآوردها ایستگاه فضایی چین پس از تکمیل حدود ۴۵۰ تن وزن خواهد داشت.
مدول تیان‌هه دارای یک درگاه اتصال است و می‌تواند با یک ماهواره فضایی قدرتمند چینی ارتباط برقرار کند. این برنامه فضایی به صورت تئوری پیش‌بینی کرده است تا به بیش از شش مدول گسترش یابد. این ایستگاه برای حداقل ۱۰ سال کارکرد طراحی شده است.
این مدول چینی تقریباً به اندازه ایستگاه فضایی «اسکای‌لب» آمریکایی در دهه ۱۹۷۰ و «میر» شوروی سابق است که پس از پرتاب در سال ۱۹۸۶ بیش از ۱۴ سال فعالیت کرد.
مدول اصلی، فضای زندگی برای حداکثر شش فضانورد هنگام تغییر خدمه ایجاد کرده است، در حالی که دو مدول دیگر به نام های «تلاش برای آسمان‌ها» (Wentian) و «رویای آسمان ها» (Mengtian) فضا برای انجام آزمایش‌های علمی از جمله پزشکی و خواص محیط فضای بیرونی فراهم شده است.
همچنین انتظار می‌رود که برنامه فضایی چین اواخر ماه آینده کاوشگر و مریخ‌نوردی را در سطح ماه فرود آورد. در هر حال گویا چین در اوج مسابقه فضایی با دقت و احتیاط بیشتری نسبت به کشورهایی که در این حوزه سرآمد بوده‌اند، پیش رفته است.
در هر حال برخی محققان از پرتاب این ایستگاه به فضا توسط چینی‌ها به عنوان «یک گام بزرگ به جلو» یاد می‌کنند، زیرا آن‌ها معتقدند که «این اقدام می‌تواند به حضور دائمی چینی‌ها در فضا بیانجامد.
با این حال برخی کارشناسان آمریکایی بر این نظر هستند که ایستگاه چین به دلیل اندازه و چگونگی همکاری‌های بین‌المللی، امکانات لازم را برای رقابت با ایستگاه بین‌المللی ندارد. پیشتر برخی مقام های چینی از امکان همکاری با کشورهای دیگر مانند پاکستان و روسیه سخن گفته بودند اما اینک فضای سیاسی تغییر کرده است.
این کشور بزرگ و قدرتمند آسیایی چندین دهه است که با صرف میلیاردها دلار در برنامه فضایی اش، تلاش کرده است تا از پس اروپا، روسیه و آمریکایی برآید.
