روس‌ها درباره اظهارات ظریف چه فکر می‌کنند؟

سرویس بین الملل- "محمد علی ابطحی" معاون رئیس جمهوری اسبق ایران در مصاحبه با خبرنگار بخش عربی شبکه تلویزیونی"راشا تودی" اظهار داشته که افشای فایل صوتی "محمد جواد ظریف" وزیر امور خارجه ایران مشابه اقدام اسرائیل در سرقت اسناد هسته‌ای ایران در سال‌های گذشته بوده است.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ او در ادامه به "راشا تودی" گفته است: "انتشار این مصاحبه فاش شده برخلاف انتظار محافظه‌کاران باعث افزایش سطح محبوبیت ظریف در میان ایرانیان شده است".

ابطحی تاکید کرده که ظریف پیش از جنجال اخیر بر سر فایل صوتی فاش شده قوی‌ترین نامزد احتمالی ریاست جمهوری ایران از سوی اصلاح طلبان بود.

ابطحی در ادامه اشاره کرده که انتظار ندارد شاهد مشارکت زیادی در انتخابات باشیم. او از رفتار مسئولان انتقاد کرده و گفته که آنان کاری نمی‌کنند که مشارکت عمومی تشویق شود چرا که افزایش مشارکت به ضرر اصولگرایان است.

برخی از رسانه‌های روس از اتهامات مطرح شده توسط ظریف علیه روسیه در مصاحبه فاش‌شده برای اظهارنظر درباره چشم‌انداز همکاری روسیه و ایران و احتمال امضای پیمان اتحاد استراتژیک میان دو کشور استفاده کرده‌اند.

"یوگنی ساتانوفسکی" سیاستمدار و کارشناس مسائل خاورمیانه معتقد است که نباید افشای مصاحبه ظریف را جدی گرفت چرا که اصولا هدف از این مصاحبه انتشار آن نبوده است. وب‌سایت روسی ActualNews به نقل از او می‌نویسد: "افشای مکالمات خصوصی و مصاحبه‌هایی از این دست به هیچ وجه بر روابط خوب تهران مسکو تاثیری نخواهند گذاشت و تنها بیانگر اختلافات داخلی در ایران هستند".

او افزوده است:"روسیه و دیگر امضاکنندگان برجام در سال ۲۰۱۵ میلادی از اجرای سناریوی نظامی علیه ایران که در آن زمان به طور جدی مطرح شده بود جلوگیری کردند. مسکو مانعی در مسیر انعقاد توافق هسته‌ای نبوده و نخواهد بود چرا که همانند سایر کشور‌ها از گسترش تسلیحات هسته‌ای در جهان نگران است. اگر قرار باشد روابط روسیه و ایران در آینده تغییر قابل پیش بینی‌ای داشته باشد، تنها به سبب دلایل ژئوپولیتیک تغییر خواهد کرد و نه افشای یک مصاحبه حتی اگر آن مصاحبه از سوی مقامی ارشد صورت گرفته باشد".

روزنامه روسی "کومرسانت" به نقل از "الکساندر ماریاسوف" سفیر پیشین روسیه در تهران می‌نویسد که اظهارات فاش شده ظریف بازتاب‌دهنده اختلافات سیاسی داخلی در ایران است. این تحلیلگر می‌افزاید"غرب در تلاش است تا درباره اختلافات میان روسیه و ایران در مورد وضعیت سوریه اغراق کند و این شائبه را ایجاد می‌کند که ممکن است دامنه اختلاف میان تهران و مسکو بالا گیرد. این در حالی است که ایران و روسیه کماکان در اقدامات خود به همکاری و هماهنگی با یکدیگر ادامه می‌دهند".

این روزنامه به نقل از "یولیا سفاشنیکووا" مشاور مرکز مطالعات امنیت بین المللی PIR Center می‌نویسد: "نزدیک شدن ایران و امریکا به نفع روسیه نیست، اما مسکو همیشه می‌داند که این نزدیکی یک شبه رخ نخواهد داد، روسیه منافع خاص خود را در توسعه همکاری با ایران دارد و منافع خاص خود را در توافق هسته‌ای دنبال می‌کند و خواستار توسعه روابط با ایران است؛ حال در زمینه موضوع منع گسترش تسلیحات هسته‌ای گرفته یا موضوعات دیگر".

او می‌افزاید: تیم روحانی می‌خواهد میراثی از خود برجای گذارد؛ حال با انتشار این مصاحبه این تصور ایجاد می‌شود که موانع ایجاد شده بر سر راه کار دولت روحانی از سوی قدرت‌های خارجی و عوامل همراه‌شان در داخل ایران بوده‌اند. این بسیار طبیعی است که مسکو بر اساس منافع خود در مورد برجام رفتار کرده باشد. موضع ایران نیز همواره یکسان نبوده است. ایران تعهدات برجامی خود را نقض کرده بود در حالی که روسیه خود از تهیه‌کنندگان معاده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای و عضو دائم شورای امنیت است. موضوع مهم آن است که افشای مصاحبه ظریف بار دیگر عمق اختلافات در ایران درباره توافق هسته‌ای بین چهره‌ها و نهاد‌های مختلف قدرت در آن کشور را نشان داد".

"نیکیتا سماگین" کارشناس امور بین الملل در شورای روسیه که مدتی در ایران بوده است، در مقاله‌ای در سایت روسی Gazeta.ru با عنوان "شرکای اجباری" ظریف را به "اقدام غیردوستانه" در قبال روسیه متهم می‌کند و معتقد است این که ظریف می‌گوید روسیه هدف اش کارشکنی در مسیر مذاکرات هسته‌ای بود صرفا یک اتهام است.

"یولیا یوزیک" خبرنگار روس که پیش‌تر به اتهام جاسوسی برای اسرائیل در ایران بازداشت شده بود و یک هفته پس از آن آزاد شد، در مقاله مفصلی در بخش روسی سایت شبکه خبری "راشا تودی" می‌نویسد: "گفته می‌شود افشای این مصاحبه علیه شخص ظریف بوده چرا که هیچکس چنین سخنان صریحی را از یک "وزیر خارجه ایده آل" نشنیده است. با این وجود، من دقیقا عکس این موضوع را فکر می‌کنم. اوضاع در مذاکرات هسته‌ای در وین و اوضاع داخلی در ایران چنان بحرانی است که سر دادن "فریاد ناامیدی" آخرین تلاش عملگرایان ایران در برابر تلاش تندرو‌هایی است که علیه هرگونه دستیابی به توافق هسته‌ای اقدام می‌کند و حمایت مقام‌های بلندپایه را نیز با خود دارند. این فریاد خسته شدن عملگرایان است. چرا به نظر من انتشار این فایل صوتی بیش از آن که به ضرر او باشد به نفع‌اش خواهد بود. نخست آن که در تمام طول مدت هشت سالی که ظریف وزیر امور خارجه ایران بود نقش یک مقام عالی اجرایی همیشه خندان را بازی می‌کرد که با خونسردی تمام دستورات صادر شده از بالا را اجرا می‌کرد. البته مقام‌های عالی نظام سیاسی ایران از استعداد استثنایی ظریف و ارتباطات بی‌نظیری که توسط او ایجاد شده و در‌های کشور را باز می‌کند قدردانی می‌کنند، اما در مقابل معتقد بوده‌اند که ژنرال سلیمانی کلید‌های طلایی در‌های مسکو، دمشق، بغداد، کاراکاس، کابل و اسلام‌آباد را در دست داشت. ظریف، اما از یک تناقض رنج می‌برد: او در تمام اقدامات نهاد‌های خاص خود نیز مسئول بود. اگر روزنامه‌نگاری خارجی بازداشت می‌شد، این ظریف بود که ملزم بود در کنفرانس‌های مطبوعاتی خارج از کشور درباره وی صحبت کند. ظریف در این مدت بسیار سکوت کرده بود. انتشار مصاحبه نشان داد او از سکوت کردن خسته شده است. این مصاحبه افشا شده به او اجازه می‌دهد در آستانه انتخابات ریاست جمهوری از نهاد‌های خاص فاصله گیرد. دوم آن است آن که ظریف با انتشار این مصاحبه قصد داشته به مقام‌های عالی کشور یک پیام را ارسال کند: "ببینید من تا چه اندازه برای کشور کار کرده‌ام. این "آنان" هستند که دستاورد‌های من را تحریب می‌کنند. من سازنده هستم و می‌توانم یک معامله جدید را به ارمغان آورم، می‌توانم سرمایه و فناوری را به کشور بیاورم، اما "آنان" تلاش می‌کنند من را کنار بزنند".

این خبرنگار در ادامه مقاله خود می‌افزاید: "در اینجا سهم‌خواهی در حداکثر شکل ممکن خود را نشان می‌دهد؛به ظرافت و شکوه شعر پارسی. شورای نگهبان البته به ظریف اجازه نخواهد داد نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود و تنها شخص مقام عالی رهبر ایران خواهند بود که می‌توانند به او چراغ سبز برای نامزدی انتخابات و احتمالا پیروزی در آن را دهند. مسلم است که در صورت پیروزی اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری، ظریف در دولت آنان جایی نخواهد داشت. اگر ظریف اجازه نامزدی در انتخابات را پیدا نکند، دستکم به عنوان مردی شجاع به نظر رسیده که از گفتن بسیاری از مسائل ترسی ندارد. این آغاز خوبی برای آینده سیاسی او خواهد بود. ظریف دیگر نمی‌خواهد ویترینی برای اقدامات پشت پرده نهاد‌های دیگر باشد، او اکنون راه خود را می‌رود. اگر پیش از پایان دوره دولت روحانی، ظریف بدون توافق هسته‌ای دوره وزارت‌اش را به پایان رساند، دولت بایدن می‌تواند مذاکرات را متوقف کرده و اجازه رسیدن سرمایه‌های بلوکه شده به ایران را ندهد.".