علائم پُرخونی را بشناسید
صفا نجفی، فوق تخصص بیماری‌های خون و سرطان بزرگسالان گفت: غلظت خون به صورت عامیانه کلمه‌ای اشتباه است. خون از سه جزء اصلی گلبولهای سفید، قرمز و پلاسما تشکیل شده است.
وی ادامه داد: هریک از این فاکتورها که افزایش پیدا کند در اصطلاح عامیانه می‌گوییم فرد دچار افزایش غلظت خون شده است. افزایش پلاسما و گلبولهای سفید بسیار تخصصی هستند. وقتی تعداد گلبولهای قرمز برای خانم‌های بالغ بالای ۱۵.۵ و برای مردان بالغ به بالای ۱۶.۵ هموگلوبین می‌رسد تعدادی از این افراد دچار یک سری علائم می‌شوند که به آن پرخونی می‌گویند.
این فوق تخصص بیماری‌های خون افزود: واژه غلیظ بودن خون اشتباه است،بلکه باید اشاره شود کدام جزء خون افزایش یافته است. اغلب افراد وقتی این واژه را به کار می‌برند منظورشان پرخونی است.
نجفی بیان داشت:گلبولهای قرمز نقش تاکسی را در بدن بازی می‌کنند. اکسیژن را از ریه می‌گیرند و به بافت‌ها می‌رسانند؛ اگر به هر دلیلی اکسیژن خون کم شود به تعداد گلبولهای خون اضافه می‌شود تا بتوانند اکسیژن را به نقاط مختلف بدن برسانند؛ در این حالت پرخونی ایجاد می‌شود.
وی با اشاره به مشکل تنفسی به عنوان عاملی در ایجاد پرخونی، گفت: بسیاری افراد در مجاری تنفسی مشکلاتی مثل پولیپ و افتادگی پشت حلق دارند. این افراد خرخرهای شبانه دارند و تنفسشان صدادار است. وقتی این افراد پولیپ یا افتادگی پشت حلق خود را عمل می‌کنند پرخونی آنها رفع می شود.
این فوق تخصص بیماری‌های خون درباره علامت‌های پرخونی، گفت: برخی بیماران اصلا علائم ندارند اما برخی دچار سردردهای جلوی سر می‌شوند. برخی مواقع دوبینی و تاری دید دارند. اغلب اوقات رنگ صورتشان قرمزتر از بقیه است. این حالت در سفید پوستان بهتر دیده می‌شود. افرادی که پرخونی دارند خیلی زود خسته می‌شوند.
نجفی افزود: در اکثر موارد پرخونی ثانویه است؛ یعنی اکسیژن رسانی به ریه کم می‌شود. این بیمار در مدت طولانی آسم داشته، سیگار کشیده و در هوای آلوده رفت و آمد کرده است؛ در نتیجه گلبولهای قرمز خون او افزایش پیدا کرده است. در ۱۰ درصد موارد علت پرخونی افزایش خون سازی در مغز استخوان است.
وی توصیه کرد: افرادی که شبها خرخر می‌کنند باید به متخصصان گوش و حلق و بینی مراجعه کنند. افراد چاق به دلیل چربی زیاد دیافراگم نمی‌توانند به خوبی نفس بکشند. آنها باید وزن خود را کم کنند، در مناطق پاک تر زندگی کنند و هرگز سیگار نکشند.
