تظاهرکنندگان با شعار «چه کسی مرا کشت؟» عصر سهشنبه در سه میدان تحریر، فردوس و النصور در مرکز بغداد اجتماع کردند. به گفته منابع امنیتی بسیاری از معترضان علاوه بر پایتخت، از نجف، کربلا، دیوانیه و ناصریه، شهرهایی که منتقدان دولت در هفتههای اخیر به ضرب گلوله «افراد مسلح ناشناس» کشته شدند، در تظاهرات شرکت کردند.
تظاهرکنندگان شعارهایی نظیر «با خون و جان خود را فدای تو عراق میکنیم»، «مردم خواهان سرنگونی نظام هستند» و «انقلاب علیه احزاب» سر میدادند.
در جریان درگیری میان معترضان و پلیس ضد شورش، محمد باکر که از شهر دیوانیه به بغداد آمده بود، به ضرب گلوله به گردنش زخمی شد و در بیمارستان جان باخت.
منابع بیمارستانی زخمی شدن ۱۳ معترض بر اثر اصابت گلولههای گاز اشکآور پلیس و دستکم ۵ مامور بر اثر برخورد بمبهای دستساز را تایید کرده اند.
دو هفته پیش ایهاب الوزنی، منتقد شناخته شده دولت عراق و سازمانده تظاهرات ضد حکومتی در شهر کربلا به ضرب گلوله کشته شد. تنها یک روز بعد، احمد حسن، خبرنگار شبکه الفرات هدف گلوله قرار گرفت و تاکنون در کما به سر میبرد.
تظاهرات گسترده مخالفان حکومت عراق و نفوذ شبهنظامیان شیعه مورد حمایت ایران از اکتبر سال ۲۰۱۹ آغاز شد. از آن زمان تاکنون بیش از ۷۰ کنشگر مخالف دولت قربانی ترور موفق و ناموفق افراد مسلح ناشناس قرار گرفته اند. دولت و دستگاه قضایی عراق تاکنون هیچ شخص یا سازمانی را به تدارک این حملات متهم نکرد و هیچکس هم مسئولیت این ترورها را بر عهده نگرفته است. با این حال بسیاری از مخالفان میگویند نهادهای امنیتی عاملان را میشناسد اما به دلیل وابستگی آنها به ایران، آنها را معرفی یا مجازات نمیکند.
از سال ۲۰۰۳ و در پی سرنگونی رژیم صدام حسین از سوی ارتش ایالات متحده و همپیمانانش، عراق در بیثباتی سیاسی و امنیتی فرو رفته است. قدرت در این کشور عملا در دست چند جریان محدود قرار دارد. مخالفان در عراق، مانند لبنان، خواستار متلاشی شدن «طبقه حاکم» هستند.
نارضایتی در عراق بهویژه پس از شکست داعش در سال ۲۰۱۷ و ناتوانی دولت و پارلمان از بازگرداندن ثبات سیاسی، امنیت و رونق اقتصادی بالا گرفته است.
تاکنون ۱۷ نهاد سیاسی مخالف دولت انتخابات پارلمانی پیش رو که قرار است در ماه اکتبر برگزار شود را تحریم کرده اند. مخالفان میگویند نامزدهای مستقل هیچ شانسی برای ورود به مجلس و تلاش برای تغییر وضعیت موجود را ندارند.