دلیل نارضایتی از مناظرات انتخاباتی از نگاه مشاور وزیر کشور
مشاور وزیر کشور در این یادداشت آورده است: برگزاری مناظرات انتخاباتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری مانند ادوار گذشته با انتقادات و اعتراضات مواجه شده است اما به واقع قصور اصلی را نباید در میان سیاستگذاری های، مجریان، رسانه، نامزدها و... جستجو کرد چرا که همه موارد برشمرده معلول فقدان فرهنگ مناظراتی در کشورمان می باشد.
مناظره، نظرگاه گفتمانی می باشد، نه محل منازعه و مناقشه برای کسب رای در هنگامه هیجانات انتخاباتی؛ اساس مناظره بر تبیین مبانی نظری گفتمان ها و تلاش برای اثبات نظریه های مطرح شده است که کاملا با مجادله به منظور کسب رای معطوف به قدرت کاملا متفاوت است. متاسفانه آنچه در ایران در قالب مناظرات انتخاباتی شاهد هستیم برگرفته و اقتباسی از رفتار مشابه در سایر کشورها به ویژه آمریکا است درحالیکه در آن کشور مناظرات انتخاباتی ریشه در ادبیات کابویی و فرهنگ دوئلی نهفته در هنجارهای اجتماعی آن کشور دارد و در آن منازعات انتخاباتی سخیف‌ترین عبارات از سوی نامزدها برای کسب برتری علیه یکدیگر به کار گرفته می شود که مورد توجه و رغبت جامعه این کشور است اما ارزش های اجتماعی در ایران نهفته در اخلاقیات تمدنی واعتقادات دینی دارد و به همین دلیل گرته برداری از آن منازعات در مناظرات ایرانی مذموم و ناپسند است.
از سوی دیگر در آمریکا دو نامزد به پشتوانه دو حزب بزرگ و سراسری و سابقه دار در مناظرات شرکت کرده و کاملا تحت نظر و اشرافیت مشاوران حزبی تلاش می کنند تا جایگاه حزب را برای قدرت در نظام سرمایه داری تحکیم کنند اما در ایران هیچ یک از نامزدها پشتوانه قوی حزبی نداشته و به طور مقطعی و در زمان انتخابات بخشی از مطالبه قدرت طلبانه برخی جریانات را نمایندگی می کنند. مناظرات آمریکایی بدون هیچگونه ملاحظه سیاسی و امنیتی، توسط رسانه های خصوصی برگزار می شود در حالیکه در ایران مناظرات زیر سایه انبوهی از ملاحظات صحیح امنیتی به ویژه مخاطرات منطقه‌ای و بین المللی صورت می گیرد.
به طور کلی می توان اذعان داشت که بزرگترین اشتباهی که منجر به نارضایتی از مناظرات انتخاباتی شده است، ایجاد مطالبات غیر واقعی از چند ساعت مناظره تلویزیونی است که هر نامزد نهایتا سی دقیقه فرصت اعلام گستره ای متنوع و متکثر از مواضع خود دارد در حالیکه ده‌ها ساعت برنامه از رسانه ملی و صدها ساعت فرصت تبلیغ در سایر رسانه ها و برنامه های انتخاباتی خود دارند که در سایه این مطالبه نادرست، مغفول مانده و مورد توجه قرار نمی گیرد.
