علی باقری، بازیگر «دشت خاموش»: ایتالیایی‌ها فکر کردند کارگرم نه بازیگر
علی باقری بازیگر فیلم سینمایی «دشت خاموش» به کارگردانی احمد بهرامی، درباره این فیلم تحسین‌شده در جشنواره ونیز و جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: من درباره کارهایم معمولاً خیلی سخت‌گیرم اما فیلم «دشت خاموش» از آن تجربه‌هایی است که بارها می‌توانم به حضور در آن افتخار کنم. احمد بهرامی در مقام کارگردان دقیقاً می‌دانست چه می‌خواهد و به خوبی هم توانسته همه اجزای کار را در کنار هم هدایت کند. من به‌عنوان بازیگر فیلم شاید بیشتر به چشم بیایم اما همه اجزای فیلم مانند فیلمبرداری و یا طراحی صحنه هم فوق‌العاده عمل کرده‌اند. یک تیم خوب دورهم جمع شده و توانسته‌اند به ایده کارگردان اعتماد کنند.
باقری درباره واکنش تماشاگران خارج از کشور نسبت به نقش‌آفرینی خود در «دشت خاموش» گفت: در حاشیه اکران فیلم در ایتالیا، یکی از مخاطبان سراغم آمد و گفت همان‌طور که همایون ارشادی در فیلم «طعم گیلاس» توسط عباس کیارستمی کشف شد، شما هم بعد از این فیلم می‌توانید وارد عرصه بازیگری شوید و بازی‌های بزرگی خواهید کرد. تصورش این بود که کارگر کوره آجرپزی هستم و در عرصه بازیگری تازه‌کارم. به‌نظر صحبت از این میزان باورپذیری، بهترین تعریف از کار یک بازیگر است و من خیلی آن را دوست داشتم.
باقری درباره شرایط فیلمبرداری «دشت خاموش» هم گفت: فیلمبرداری این پروژه در تیرماه بود و واقعاً دمای هوا بسیار بالا بود. در برخی صحنه‌ها نیاز به آتش هم داشتیم. طبیعتاً این دشواری‌ها خیلی برای مخاطبی که به تماشای فیلم می‌نشیند، موضوعیت ندارد اما واقعیت این است که نباید این سختی‌ها بر خروجی کار تأثیر بگذارد. مخاطب برای تماشای فیلم هم هزینه بلیت می‌دهد و هم وقت می‌گذارد، به همین دلیل هرچقدر هم شرایط تولید یک پروژه سخت باشد، این وضعیت را توجیه مناسبی برای ضعف اجرایی یک فیلم نمی‌دانم.
این بازیگر درباره همکاری مشترک با فروغ قجابگلی در ۲ سریال «همگناه» و «یاور» هم توضیح داد: با خانم قجابگلی در تئاتر آشنا بودم و به نوعی در تئاتر پیشکسوت هم محسوب می‌شود. ترکیب نقش‌آفرینی ما در «همگناه» جواب داد و مورد توجه قرار گرفت. در سریال «یاور» چندماهی از نقش‌آفرینی من گذشته بود هنوز نقش مقابلم انتخاب نشده بود، وقتی که به این گزینه رسیدند برایم جالب بود. در مجموع علاقه‌مند به تجربه‌های متنوع در بازیگری هستم که این نقش‌آفرینی مشترک هم یکی از همین تجربه‌ها برایم بود.
علی باقری در پایان درباره تکرار ایفای نقش آدم‌های سختی کشیده در کارنامه‌اش هم گفت: درباره ایفای نقش آدم‌های سختی‌کشیده تا جایی که شبیه به زندگی خودمان است، حساسیتی ندارم و آن را بد نمی‌دانم. فکر می‌کنم افراد سختی‌کشیده‌ای که امروز طیف گسترده‌ای را شامل می‌شوند، شاید به همین دلیل با نقش‌های من ارتباط برقرار می‌کنند، اما طبیعتاً برخی نقش‌هایی که تا به امروز داشته‌ام را دوست ندارم تکرار کنم و به دنبال تجربه‌های تازه‌تر هستم.
یک کم دقت و با تفکر کار کردن کسی رُ تا حالا نکشته