پایندیپندنت عربی،با اشاره به تحرکات تازه رئیس جمهور ترکیه و بازگشت کشورهای عربی به سوریه در یادداشتی با عنوان:«اردوغان به سمت همکاری با بشار اسد پیش میرود!» نوشت:
سوریه و ترکیه تاریخی طولانی از روابط پر فراز و نشیب داشته اند تا این که در سال 1998 امضای توافقنامه آدانا به این روابط ثبات بخشید. با به قدرت رسیدن بشار اسد در سوریه در سال 2000 و حاکم شدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه، روابط دوکشور در زمینه های سیاسی، بازرگانی، نظامی، فرهنگی و اجتماعی بسیار شکوفا شد تا این که طوفان «بهار عربی» در سال 2011 در تونس آغاز شد و به سوریه امتداد یافت.
حزب عدالت و توسعه و رئیس آن رجب طیب اردوغان نه تنها علیه دمشق موضع گیری کردند بلکه از فضای ناشی از «بهار عربی» برای صدور الگوی حکومتی خود و سیطره بر دیگر کشورهای منطقه بهره برداری کردند. اردوغان توفیقی در این راه به دست نیاورد بلکه صرفا کشورش را به پناهگاه و گذرگاه تروریسم بین المللی تبدیل کرد و فرصت های اقتصادی و راهبردی و سیاسی و امنیتی زیادی را از دست داد.
اکنون اردوغان تصمیم گرفته است با کشورها و موسساتی که با آنان وارد ستیز شده بود آشتی کند ولی این تصمیم او نشان دهنده چرخش راهبردی در سیاست خارجی ترکیه نیست بلکه تصمیمی است که از سر ناچاری گرفته شده است. اردوغان پس از تجدید نظر در روابط با مصر، اکنون خود را مجبور می بیند با بشار اسد هم وارد گفتگو شود.
اردوغان برای نجات از وضع کنونی، در صدد جلب رضایت روسیه برآمد و به این ترتیب مولود چاووش اوغلو وزیر خارجه ترکیه در آنتالیا میزبان سرگئی لاوروف همتای روس خود شد و دوطرف درباره سوریه گفتگو کردند. رسانه های دولتی ترکیه توافقات آنها را زیاد بازتاب ندادند زیرا در تناقض با سالها اصرار اردوغان بر ضرورت سرنگونی بشار اسد در سوریه بود.در توافق آنتالیا بر ضرورت همکاری با ارتش سوریه برای مبارزه با داعش و دیگر سازمان های تروریستی در سوریه تاکید شد و به این ترتیب، اردوغان برای نخستین بار به طور علنی با بشار اسد همکاری خواهد کرد.
مهم ترین عامل تاثیر گذار بر سیاست ترکیه در خصوص سوریه، به ویژه در سال های اخیر، روابط ترکیه با روسیه و تحرکات مسکو در منطقه بوده است به ویژه که نفوذ فزاینده روسیه در منطقه با آغاز عملیات نظامی این کشور در سوریه در سپتامبر 2015، نقشی تعیین کننده در سیاست آنکارا در برابر دمشق داشت.گزارش ها نشان می دهد تعامل سیاسی ترکیه با نظام سوریه عملا آغاز شده است و مقامات اطلاعاتی دو کشور سرگرم گفتگو هستند. امید است اردوغان فهمیده باشد که در گفتمان سیاسی اش در خصوص تشکیل امپراتوری عثمانی جدید، به بن بست رسیده است.
اردوغان اکنون به دنبال ایجاد توازن بین روسیه و آمریکا از طریق استفاده از برگه «ناتو» در برابر روسیه و استفاده از برگه «روابط با روسیه» در برابر آمریکا است. اما عملا خودش در بین این دو قدرت بزرگ گرفتار شده و با گزینه های پرخطری رو به رو است. سیاست حفظ توازن بین روسیه و آمریکا، ترکیه را خسته و ضعیف خواهد کرد و در نهایت اردوغان مجبور خواهد شد حرف خود را زیر پا بگذارد و از بسیاری از موضع گیری های قبلی اش دست بکشد.