چاوشی نوشت: «آب قرارِ زندگی بود، نه بهانهی مرگ و جدایی … باورکردنی نیست که در نتیجهی چندین سال سیاستهای نادرست و غلط، نخلهایی که گلولههای صدّام نتوانست خم به ابرویشان بیاورد، سوختند و افتادند.
باید بازگردیم و ببینیم که چگونه این همه تصمیم اشتباه کنار هم قرار میگیرند تا بر لب خشک کارون ترک بنشیند. مگر این سرزمین بدون تکتک اقوامش، بدون تُرک، کرد، لر، عرب و… معنا و هویت دارد!؟ سر باز کردن دوبارهی زخمی که بر سینهی سرزمین و زادگاهم، بر قلب خوزستان نشسته است باعث شد که جای جای ایران بیشتر از گذشته با این رنج و اندوه همراه شوند.
برای من شنیدن صدای حمایت تُرک و لر و فارس از خوزستانِ لب تشنه مرهمی بود بر زخمی که به جان داریم. هرچند همیشه هراسم از این بوده که به خاطر جهل، ظلم و اشتباهات عدهی قلیلی، جداییطلبان و دشمنان این آب و خاک، از آب گلآلود ماهی بگیرند و ایران را به سمت تجزیه ببرند. باور دارم که تودهی مردم و همهی اقلیتها دشمن این جدایی هستند. همانهایی که ۸ سال دست در دست هم، نگذاشتند یک وجب از این خاک کم شود، بعد از این هم نخواهند گذاشت که کسی از ایشان سوءاستفاده کند.
تبدیل کردن ندای لب تشنههای عدالتجو به نجوای فاسد جداییطلبی، جز ظلم بیشتر به این مردم و این سرزمین نیست. باور قلبی من این است که تودهی مردم ایران، جز مهر و دوستی و اتحاد، کلامی ندارند و جز عدالت، آزادی و آبادانی، سودایی را در سر نمیپرورند. ما دست در دست هم سرود ایران میخوانیم، برای مظلومیت خوزستان، سیستان و دیگر نقاط این سرزمین گریه میکنیم و فریاد سر میدهیم اما نمیگذاریم که حتی یک نفر از این آواز ما رویای تکه پاره شدن ایران را در سر بپروراند.
اگر مسئولِ دلسوزی هست که صدای ما را بشنود، از او میخواهم که به داد خوزستان برسد. لطفا نگذارید زخمی بیش از این بر تن این سرزمین بنشیند. ما نیازمند تصمیمات درست، عاقلانه و فوری هستیم و از وعده، رنج و فراموش شدنها خستهایم…
محسن چاوشی》
محسن چاوشی زادهٔ خرمشهر است و اصالتی کردتبار دارد. خانواده وی با توجه به شرایط کاری که پدرش به خرمشهر مهاجرت کردند و این خواننده در خرمشهر متولد شد.
درستش اینه :کرد خرمشهر