نرخ بهره بین بانکی به عنوان یکی از انواع نرخهای بهره در بازار پول به نرخهای سود یا بهره در سایر بازارها جهت میدهد.
در واقع این نرخ، قیمت ذخایر بانکهاست و زمانی که آنها در پایان دوره مالی کوتاهمدت اعم از روزانه یا هفتگی، دچار کسری ذخایر میشوند، از سایر بانکها در بازار بین بانکی یا از بانک مرکزی استقراض میکنند که این نرخ در حال حاضر در محدوده ۱۸.۱۷ درصد قرار گرفته است.
این در حالی است که سود بین بانکی در سال گذشته روند متفاوتی را طی کرد؛ در ابتدای سال و در سه ماه اول، نرخ سود بین بانکی روندی کاهشی داشت بهطوریکه در خردادماه این نرخ به هشت درصد نیز رسید.
از این ماه تا آبان، سود بین بانکی روند متفاوتی را در پیش گرفت و صعودی شد و این روند صعودی تا به آنجا پیش رفت که در آبان ماه، نرخ سود در بازار بین بانکی از نرخ سقف کریدور نیز بیشتر شد و به بیش از ۲۲ درصد رسید.
از آبان ماه اما دوباره روند سود بین بانکی تغییر کرد و کاهشی شد. از آذرماه سال گذشته تا اوایل خردادماه سالجاری نرخ سود بین بانکی در محدوده ۱۹ تا ۲۰ درصد تثبیت شده بود تا آنکه از اردیبهشت مجدد روند کاهشی شروع شد و تا اواسط تیرماه نیز ادامه یافت.
البته این نرخ تا پایان تیرماه روند صعودی پیدا کرد و به ۱۸.۶۱ درصد رسید اما از این زمان به بعد تاکنون طبق اعلام بانک مرکزی به ۱۸.۱۷ درصد رسیده است.
بررسی این اعداد و ارقام درحالی است که کارشناسان اقتصادی کاهش مداوم نرخ سود در بازار بین بانکی آن هم در شرایط تورمی را تهدیدی برای اقتصاد میدانند زیرا، نشان دهنده افزایش پایه پولی و نقدینگی متاثر از دست درازی دولت به منابع بانک مرکزی برای تامین کسری بودجه است.
از سوی دیگر، کاهش نرخ بهره بین بانکی یک سیاست انبساطی است که متاثر از این سیاست قیمتها در همه بازارها نه به صورت همزمان افزایش مییابد که تاکنون روند کاهشی این نرخ در سالجاری مداوم و قابل توجه نبوده است تا موجب این امر شود.
موضوع دیگری که در راستای کاهش نرخ بهره بین بانکی مطرح میشود، کاهش سودهای بانکی است که مدیر عامل بانک توسعه صادرات ایران در این زمینه به ایسنا اعلام کرد: کاهش این نرخ در صورتی منجر به کاهش سود بانکی میشود که کاهش نرخ در بازار بین بانکی پایدار باشد.