یکی از ویژگیهای مهم تفکر و بینش سیستمی در اداره امور کشور، قرار گرفتن هر عنصر و فرد در جایگاه معین و در شأن و اندازه، استعداد و تخصص و ظرفیت آن عنصر است تا وظایف معین رابرعهده بگیرد. دراین نوع مدیریت، هیچ زیرگروهی مستقل از دیگران عمل نمیکند و برای رسیدن به هدف معین شده به تمام اجزای سیستم، توجه ونظارت و ارتباط دارد.
یکی از نتیجه های این عدم چینش مناسب نیروها، شورای شهری است در تهران، که بهرغم همه مخالفتهای قانونی و محدودیتها و ملاحظات سیاسی و فرهنگی و حتی مصلحتی، اصرار دارند که مرغ یک پا دارد و در کل کشور فقط آقای زاکانی میتواند شهردار تهران شود و لا غیر! یا میشود نظام امنیتی که در روز روشن، رژیم صهیونیستی چندین ترور موفق در ایران انجام میدهد و خرابکاریهای عمده ای را در کشور برنامه ریزی میکند و یا دستبردی عظیم و عجیب به اسناد سری و فوق سری کشور می زند بدون آنکه کوچکترین ردپایی از خود بر جای بگذارد و حیثیت و اعتبار امنیتی جمهوری اسلامی را زیر سوال میبرد و آب هم از آب تکان نمیخورد!
وقتی پیوند بین عناصر و اجزای سیستم عمومی کشور در راستای منفعت ملی درست تبیین نمیشود نتیجهاش میشود نفوذ روسیه در سیستم کشور بدون آنکه دستاوردی برای مردم داشته باشد!