رهبری انتظار بیشتری از شورای عالی انقلاب فرهنگی دارند
آفتاب: علی عباس پور طهرانی فرد در سال 1329 در شهر تهران متولد شد و تحصیلات خود را در رشته‌های مهندسي برق، فوق ليسانس مهندسي هسته اي، فوق ليسانس مديريت سوخت نيروگاه‌هاي هسته اي، دكتري مهندسي انرژي هسته اي از دانشگاه تهران، امير كبير، بركلي آمريكا و MIT گذرانده‌است.
عضو هیئت علمی دانشكده مهندسی برق دانشگاه شریف، رئیس دانشگاه صنعتی شریف، نماینده مردم تهران در دوره چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی، عضو كمیسیون فرهنگی و آموزش عالی مجلس در مجلس چهارم، رئیس كمیسیون فرهنگ و آموزش عالی، عضو كمیسیون تلفیق بودجه ،عضو كمیسیون اصلی بررسی برنامه پنج ساله دوم و سوم ، استاد مدعو دانشگاه تورنتو كانادا و ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس هفتم از جمله مسئولیت‌های فرهنگی و اجرایی ایشان محسوب میشود. دکتر عباسپور کاندیدای مورد حمایت حزب اعتدال و توسعه در هشتمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه تهران،ری،اسلامشهر و شمیرانات است.گفتگوی ایشان با آفتاب را بخوانید؛
هر وقت بحث کمیسیون آموزش و تحقیقات در مجلس مطرح می شود شاهد هستیم که افراد شاخص سیاسی احزاب حاضر در مجلس، از عضویت در این کمیسیون اجتناب می کنند و به کمیسیون‌های دیگری مانند سیاست خارجی و امنیت ملی علاقه نشان می‌دهند دلیل این رویکرد را در چه عواملی ارزیابی می کنید؟
در کمیسیون آموزش مجلس هفتم 23 نفر ازنمایندگان می‌توانستند دواطلب شوند که این تعداد نیز تکمیل شد. متاسفانه حوزه فرهنگ و آموزش و تحقیقات از 2 نظر دارای مشکل است. اول اینکه وزارت‌خانه‌های آموزش و پرورش، فرهنگ و ارشاد و علوم، دارای بودجه های مشخصی هستند و در این نهادها ساخت و ساز کمتری صورت می گیرد به همین دلیل نمایندگانی که پیگیر این هستند که در کمیسیون‌هایی وارد شوند که بتوانند اعتباری برای منطقه خودشان اخذ و سپس هزینه کنند تا در کارنامه آنها ثبت شود،برای عضویت در کمیسیون انگیزه کمتری دارند.البته عامل دیگری که موثر است امکان رفتن به سفرهای خارجی است به همین دلیل علاقه به کمیسیونی مانند سیاست خارجی به دلیل تنوع سفرها به نسبت سایر کمیسیون‌ها خیلی بیشتر است. البته باید این نکته را در نظرگرفت که مقوله آموزش، مسئله دانشگاه و تحقیقات یک مقدار حوصله می‌طلبد.
با توجه به نارضایتی مقام معظم رهبری و عدم ملاقات ایشان با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال جاری، کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم برای برطرف کردن نقصان‌های فرهنگی و آموزشی کشور چه تدابیری اندیشده است؟
دیدار نکردن مقام معظم رهبری با شورای عالی انقلاب فرهنگی به این دلیل بود که ایشان از شورا انتظار بیشتری دارند به عنوان نمونه ایشان انتظار دارند که نقشه جامع علمی کشور تهیه شود. در حقیقت توجه و تاکیدی که ایشان به بحث نخبگان دارند، از برکات انقلاب اسلامی می‌دانم. در واقع رهبری انتظار دارند که کشور به دستاوردهای مندرج در برنامه چشم‌انداز 20 ساله دست پیدا کند، به همین دلیل این انتظار می‌رود که دولت و شورا تمام توانشان را در این مرحله به کار گیرند برای اینکه به صورت کامل مشخص شود که چه کاری صورت گرفته است. باید سهم هر کدام از دستگاه‌ها و میزان فعالیت آنها را در نظر گرفته شود تا مشخص شود که با چه روندی این مسیر را طی می‌کنیم.
به اعتقاد کارشناسان یکی از مواردی که به حوزه آموزش و پژوهش ضربه وارد کرده است انحلال شوراها توسط دولت است. نقطه نظر شما در این باره چیست؟
شوراها در طول زمان تصویب شده‌اند و در مواردی با یکدیگر انطباق و هم‌پوشانی دارند، که به استناد این هم‌پوششی‌ها می‌توان بعضی از شوراها را درهمدیگر ادغام کرد، ولی بحثی که مطرح می شود این است که بعضی از شوراها طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شده است و به همین دلیل دولت می‌تواند آنها را ادغام کند ولی دولت نمی تواند شورایی را مانند شورای عالی ارتباطات فناوری اطلاعات در دیگر شوراها ادغام کند، به این دلیل که این شورا طیق مصوبه مجلس تشکیل شده است و دولت نمی‌تواند مصوبه مجلس را لغو کند و یک شورای دیگری تشکیل دهد. مثلاً یکی از بحث‌هایی که درباره ادغام شوراها مطرح میشود این است که رئیس‌جمهور نمی‌تواند در همه شوراها شرکت کند. در مقابل باید گفت که هر جا رئیس‌جمهور نمی‌تواند شرکت کند معاون اول رئیس‌جمهور، جای وی را خواهد گرفت. البته باید اذعان کنم که حذف شوراها را به مصلحت نمی‌دانم، استقلال این شوراها باید حفظ شود به عنوان نمونه استقلال بانک مرکزی توسط شورای عالی پول و اعتبار، از دولت باید حفظ شود. در واقع دولت نباید بانک مرکزی را به عنوان یک صندوق پول که هر وقت بخواهد از آن برداشت کند تلقی کند.
سیاست‌های بانک مرکزی باید به گونه‌ای باشد که بتواند تورم و نقدینگی را کاهش دهد. دولت باید این فشار را تحمل کند تا در نهایت سودش را خودش ببرد. ما در مجلس هفتم خیلی متهم هستیم که مستقل حرکت نکرده‌ایم و تابع دولت بوده‌ایم. این مجلس با دو دولت آقای خاتمی و هم با دولت آقای احمدی‌نژاد کار کرده است و تمام تلاش خود را کرد تا با آنها تعامل مثبتی داشته باشد.
رای اعتماد مجلس هفتم به وزیر آموزش و پرورش،نشان از سازش مجلس با دولت اصولگرای نهم نمی‌دهد؟
موضوع به این شکل نبود. به خصوص آقای حاجی در زمان تصدی وزارت آموزش و پرورش قوی‌تر از وزرای معرفی شده نبوده‌اند. در واقع آقای حاجی متعلق به آموزش و پرورش نبود و سابقه وزارت نیز نداشت. البته شاید سابقه ایشان از آقای فرشیدی کمتر بود ولی آقای حاجی رای اعتماد گرفتند. در واقع ما آقای حاجی و آقای فرشیدی را به عنوان یک وزیر مقتدر آموزش و پرورش قبول نداشتیم.
البته در زمانی که بحث استیضاح آقای فرشیدی مطرح شد من به عنوان رئیس کمیسیون اظهارنظر نکردم به این دلیل که معتقدم رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات باید یک تعامل مثبتی با وزرا داشته باشد. لذا اینکه بگویم این وزیر خوب یا بد است می‌تواند یک تاثیر منفی در تعامل مثبت با وزارت داشته باشد. لذا در زمان استیضاح آقای حاجی ،در زمان استیضاح آقای فرشیدی و حتی در زمان رای اعتماد آقای علی احمدی اظهارنظر صریح نکرده‌ام. در مورد آقای علی احمدی نیز به هر حال درباره اتفاقی که ممکن است برای دانشگاه پیام‌نور روی دهد و مشکلات آنجا به فضای آموزش و پرورش منتقل شود ابراز نگرانی شده است. اما از اینکه به عنوان رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در مورد وزرای آموزش و پرورش اظهارنظر کنم در این مورد اجتناب کرده‌ام.
با توجه به گذشت 3 سال از برنامه چهارم توسعه، وضعیت آموزش و پژوهش کشور در قیاس با برنامه چهارم توسعه در چه وضعیتی قرار دارد؟
برای سال آینده چندکار در مجلس هفتم شروع کرده ایم، یکی از آنها نحوه پذیرش دانشجو است که باید برای تحقق آن تعامل بین وزارت آموزش وپرورش و وزارت علوم برقرار شود و آن را نقطه عطفی در سیستم آموزش و پرورش کشورمان می‌دانم چون آموزش و پرورش ما را زنده می‌کند. الان بچه‌های ما از مدرسه فاصله گرفته‌اند و جذب کلاسهای کنکور و روش‌های تست‌زنی شده‌اند که هیچ‌گونه محتوایی ندارد. خوشبختانه در این مدت توانسته‌ایم در بودجه سال 87 طی یک گام اساسی، یک درصد از درآمدهای شرکت‌های دولتی و بانک ها را برای حوزه تحقیقات اختصاص دهیم ولی باید بر روی این بودجه توسط مجلس،نظارت کاملی صورت گیرد.
