باستان‌شناسان «منبع ثروت افسانه‌ای» پادشاه سلیمان را کشف کردند
اکتشافات جدید در دره تیمنا در جنوب قمران در کرانه باختری رود اردن و در اعماق صحرای اسرائیل انجام شده است. تیم‌های باستان‌شناسی از سال ۱۹۶۴ در آنجا حفاری می‌کنند و پیشتر شبکه‌ای از معادن در این مکان یافته بودند که تصور می‌شد بردگان تحت فرمان پادشاه سلیمان در آنجا کار می‌کرده‌اند.
پروفسور ارز بن یوسف، استاد دانشگاه تل‌آویو، می‌گوید که ۳ هزار سال پیش در دوران سلطنت سلیمان تولید و استخراج سنگ‌های معدنی در این منطقه رواج داشته است اما بر خلاف آنچه تصور می‌شود این معادن طلا و نقره نبوده‌اند. آثار به دست آمده از بقایای معادن نشان می‌دهد که این مکان محلی برای تولید انبوه مس به شمار می‌رفته است.
به گفته باستان‌شناسان، سنگ‌های سیاه به جا مانده در این محل «سرباره» هستند (محصولی جانبی که به هنگام جداسازی فلز از سنگ فلز در کوره‌های ذوب از ناخالصی‌های موجود در سنگ معدن به وجود می‌آید) و در واقع پس‌مانده‌های حاصل از کار کوره بوده‌اند.
پروفسور بن‌یوسف می‌گوید: «این شواهد بسیار مهمی برای تولید مس قدیمی در تیمنا است.»
اهمیت یافته جدید در این است که نشان می‌دهد مس به عنوان کالایی پرتقاضا در دنیای باستان در این منطقه خاورمیانه در دسترس بوده است.
مس هرچند امروزه کالایی رایج به شمار می‌رود اما در زمان قدیم کالایی کمیاب و گرانبها به شمار می‌رفته است. بنا به گفته باستان‌شناسان این فلز در این برهه خاص از تاریخ مهمترین منبع اقتصادی بوده و پردرآمدترین صنعت را تشکیل می‌داده است.
محمد نجار، از تیم باستان‌شناسی اردن، می‌گوید که مس در این زمان یک کالای غیرقابل جایگزین و ارزشمند محسوب می‌شده است، دقیقا مشابه نفت در زمان کنونی چرا که «اگر شما امروزه بدون نفت نمی‌توانید خیلی کارها را انجام دهید، در آن زمان بدون مس نمی‌توانستید.»
مس اولین فلزی است که توسط بشر استخراج و به کار گرفته شد و بخش اعظم ابزارها و سلاح‌های دنیای باستان با مس درست می‌شده است.
باستان‌شناسان که فرآیند‌های استحصال مس از سنگ معدن را از کتب قدیم یافته‌اند می‌گویند کارگران و خدمتکاران معبد پادشاه سلیمان مس طبیعی موجود در غارها را با روش‌های باستانی از این معادن دره تیمنا بیرون می‌کشیده‌اند. دره تیمنا در جنوب اسرائیل و در حدود ۳۰ کیلومتری شمال خلیج عقبه و شهر ایلات واقع شده است.
سلیمان، پسر داوود، که بر اساس کتاب مقدس عهد عتیق بین سال‌های ۹۷۰ تا ۹۳۱ قبل از میلاد نزدیک به ۴۰ سال بر منطقه‌ای که به نام پادشاهی متحد اسرائیل شناخته می‌شود حکومت کرده است. در متون باستانی و مذهبی از سلیمان به عنوان یکی از ثروتمندترین پادشاهان خاورمیانه یاد می‌شود.
صحرای بزرگی که بخشی از اسرائیل، اردن، فلسطین و مصر را در بر می‌گیرد مملو از بقایای تمدن‌های قدیمی است و پیشتر باستان‌شناسان ده‌ها مورد از نسخ خطی، معابد مدفون و آثار عتیقه را از این ناحیه به دست آورده بودند.
در دهه چهل و پنجاه میلادی متونی از کتاب مقدس تورات که روی پوست و کاغذ پاپیروس نوشته شده بودند و متعلق به قرن ۸ پیش از میلاد بودند از ۱۱ غار در این منطقه به دست آمده است.
