سبدهای زیبایی که از دل طبیعت سر برآورده و انسان گذشته خلاقیت را چاشنی طبیعت کرده تا هنری بیافریند در اوج زیبایی و سادگی. امروز به تماشای هنری مینشینیم که تمام هستی اش را مدیون این درختچهی شگفت انگیز و دستان هنرمندان است.
یکی از زیباترین صنایع دستی استان کردستان، که همواره حس و حالی نوستالژی را با خود یدک میکشد و دنیای زیبای قدیمی پدربزرگ و مادربزرگها را برایمان تداعی میکند؛ ارغوان بافی است. ارغوان نام درختچهای است که بیشتر از ۱۲ متر قد نمیکشد. به راحتی با ناملایمات آب و هوایی میسازد و گرما و خشکی را تحمل میکند بی آنکه خم بر ابرو بیاورد و ذرهای از زیبایی هایش کم کند. شاید حق دارند که با سبز شدن برگهای قلبی شکلش به آن لقب درخت عشق را داده اند. درخت ارغوان در کنار رودخانه سیروان میروید.
به این ترتیب که ترکههای درخت ارغوان را زیر آب قرار میدهند تا ترد و نرمتر گردد سپس استاد کاران و هنرمندان به بافتن آن اقدام مینمایند. هنر سبد بافی به دلیل ورود صنایع پلاستیکی و ارزان بودن این گونه لوازم در حال فراموشی است هرچند به دلیل مراجعه گردشگران نقطهای کوری از رونق آن دیده میشود. ارغوان در مناطق مختلف اورامانات از جمله روستای داریان و هورامان تحت میروید و به همین دلیل ارغوان بافی در این مناطق رواج داشته و دارد و ظرفیت خوبی برای ساخت صنایع دستی و جذب توریست دارد. حالا شاخههای همین درختچه در میان دستان هنرمندان جا خوش کرده و شده است تار و پود هنری که نسل به نسل در میان اقوام ایرانی جای داشته و دارد.