بعد از رستم قاسمی که به نفع رئیسی کنار رفت و وزیر راهوشهرسازی شد، حالا حسین دهقان نخستین نظامیای که اعلام نامزدی برای انتخابات ۱۴۰۰ کرده بود هم درباره احتمال حضورش در ستاد اجرائی فرمان حضرت امام (ره) مطالبی را مطرح کرده است. پیش از او شایعه حضور محسن رضایی در این سمت قوت گرفته بود که با ورود او به دولت رئیسی، منتفی شد.
شایعه حضور رضایی در این سمت این گمانه را تقویت کرده بود که ستاد اجرائی فرمان امام که یک مجموعه اقتصادی است، شاهد یک پوستاندازی در مسیر برنامهها و اهدافش شود. حالا احتمال انتصاب یک فرد تقریبا غیراقتصادی و بیشتر نظامی به گوش میرسد.
دهقان دیروز در پاسخ به پرسشی درباره حضور احتمالی در ستاد اجرائی فرمان حضرت امام (ره) تصریح کرد: براساس همان رویکردی که عرض کردم، موضوع اصلی ما باید خدمت به مردم و تقویت انقلاب باشد. خدمت در هر جایگاهی که این هدف را تأمین کند، افتخار بزرگی است. درحالحاضر توفیق دارم بهعنوان مشاور مقام معظم رهبری خدمت کنم، البته خدمت در همه مجموعههای منتسب به معظمله برای بنده موجب افتخار است. مهم این است که بتوانیم منویات مقام معظم رهبری را در ارتباط با خدمت به مردم چه در عرصه فردی و چه در جایگاههای اجرائی، پیاده کنیم.
دهقان نخستین فردی بود که حضورش برای انتخابات ۱۴۰۰ را علنی کرد از یکسال قبل. حتی ۱۳ اسفند، در یک پیام توییتری اعلام کرده بود که در جریان این انتخابات به نفع هیچ نامزد دیگری کنار نخواهد رفت. او در آن زمان نوشت: «برای فداشدن آمدهام... به هیچ جریان سیاسی وابستگی ندارم، با هیچ فردی ائتلاف نخواهم کرد و به نفع هیچکس کنار نخواهم کشید». اما در نهایت به نفع رئیسی کنار رفت.
او با اشاره به اینکه در دوره انتخابات آنچه مداوم در ذهنم خطور میکرد، این بود که تنها در یک فرض از رقابت کنارهگیری خواهم کرد و آنهم حضور حجتالاسلام رئیسی است، گفته که با حضور آقای رئیسی در این عرصه با صدور بیانیهای در حمایت از ایشان از رقابت کنارهگیری کردم، این اقدام براساس یک امر اعتقادی صورت گرفت و مطلقا در این کار نگاه سهمخواهانه نداشته و ندارم.
دهقان از همراهان دانشجویان بالارونده از سفارت آمریکا بود، اگرچه بعدا کمتر به این صفت شناخته شد، شاید هم تعمدا تمایلی نداشت که او را با این برچسب شناسایی کنند. او کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته مهندسی متالورژی و دکترای مدیریت از دانشگاه تهران گرفته، از فرماندهان جنگ ایران و عراق با سابقه فرماندهی نیروی هوایی سپاه است.
دهقان در دولت سیدمحمد خاتمی، قائممقام وزیر دفاع بود و در دولت اول احمدینژاد رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران، در دولت اول روحانی وزیر دفاع شد، اما در دولت دوم او حضور نداشت.
اعلام حضور نامزدی او برای انتخابات ۱۴۰۰ کلید شروع سلسلهبحثهایی درباره آمدن یا نیامدن نظامیها به عرصه انتخابات بود؛ چراکه بعد از او چهرههایی مانند رستم قاسمی یا سعید محمد هم تمایل به ورود به این عرصه نشان دادند. در نهایت بخت گویا با نظامیها یار نبود؛ یا ردصلاحیت شدند یا در شرف اعلام تأیید صلاحیتها به نفع رئیسی کنار رفتند.
دهقان از معدود کسانی است که اگرچه سنتا به اصولگرایان نزدیکتر به نظر میرسد تا اینکه سابقه اصلاحطلبی داشته باشد، اما بهجز دولت احمدینژاد با همه دولتهای اخیر کار کرده یا به آنها نزدیک بوده است. این اتفاق درباره کمتر فرد سیاسی در سالهای اخیر افتاده است.
نوعی مقبولیت بینالجناحی درباره دهقان وجود دارد تا جایی که زمانی که بحث حضورش در انتخابات مطرح بود، حسامالدین آشنا گفته بود: «آقای حسین دهقان هم مدیر بسیار توانمندی است و اقتداری کاریزماتیک دارد و از توان تعامل با رهبری و قوای دیگر و نیروهای مسلح هم برخوردار است و معطوف به حل مسئله کار میکند». آنچه بیشتر از او دیده میشود، یک بازیگر حاشیهای یا در بهترین حالت بازیگر میانی عرصه سیاست و مدیریت ایران بوده است؛ بهجای آنکه خود چهرهای بازیساز یا جریانساز بوده باشد.
گفته میشود که ستاد اجرائی فرمان امام به یک خانهتکانی اساسی نیاز دارد. آیا دهقان میتواند این خانهتکانی را انجام دهد؟ او در تعریف برنامههای اقتصادیاش در هنگام انتخابات یکی از این رئوس برنامههای خود را توجه به بنگاههای کوچک و متوسط اقتصادی اعلام کرده بود، اما حالا او باید یک بنگاه عظیم اقتصادی با زیرمجموعههای بزرگ را اداره کند.
او معتقد است: «ما نه آمایش سرزمینی داریم نه آمایش صنعتی و نه راهبرد صنعتی. در نبود این مؤلفهها یک پتروشیمی با ۶۰۰ میلیون دلار هزینه احداث میکنیم که فقط ۵۰۰ نفر شغل درست میکند، درحالیکه با ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان سرمایهگذاری در صنایع کوچک و متوسط میتوان شغل ایجاد کرد». سردار حسین دهقان سابقه فعالیت در بنیاد تعاون سپاه پاسداران را هم در کارنامه خود دارد. ضمن اینکه باید توجه داشت بخش عمده فعالیتهای بنیاد شهید و امور ایثارگران نیز مدیریت فعالیتهای اقتصادی است.
با اینهمه مهمترین بروز و ظهور رسانهای سردار دهقان در حوزه اقتصاد، مربوط به نامه چهار وزیر کابینه اول حسن روحانی است که در آن نسبت به آینده بورس ابراز نگرانی شده بود. امضای حسین دهقان به این دلیل پای این نامه بود که شرکتهای زیادی از وزارت دفاع در بورس فعالیت داشتند.
او خود درباره این نامه، در یک گفتگو ریشه مسئله را نرخگذاری خوراک پتروشیمیها از سوی بورس عنوان کرد و گفت که این امر باعث میشد تا «عملا این صنعت (پتروشیمی) با مشکلات جدید در حوزه درآمد و سرمایهدرگردش و عدمانعطاف در مدیریت بازار روبهرو شود. به عبارتی نوعی ابهام و عدماطمینان و بیثباتی بر صنعت حکمفرما بود. لکن جلسات متعدد در این خصوص برگزار شد و به نتیجهای نرسید؛ لذا بر این اساس وزرای مسئول نامهای را مستقیم به آقای روحانی نوشتیم».
بااینحال دربارهاش گفته میشود که یک استراتژیست نظامی است که مدیریت هم خوانده. آیا این ترکیب میتواند فرمان مدیریت استراتژی را در ستاد اجرائی تغییر دهد؟ در سالهای گذشته، وقتی میخواستند استراتژی منطقهای ایران را دریابند، رسانههای خارجی عموما به حسین دهقان مراجعه کردهاند. شاید بعد از این باید درباره تحولاتی که در این ستاد ایجاد کرده، به سراغش بیایند.