«جلال جلالیزاده»، فعال سیاسی اصلاحطلب، در رابطه با عدم حضور بزرگان اصلاحطلب در اداره احزاب گفت: در اداره احزاب باید تعارفات خانوادگی و رفیق بازی کنار گذاشته شود؛ کسانی که از نظر جسارت و شهامت و مهارت و توانمندی قابلیت و مشروعیت و محبوبیت در میان حزب بالاترین رای را دارند باید اداره امور را در دست داشته باشند، اما اگر قرار باشد افرادی در راس امور و در مدیریت و دبیرکلی احزاب قرار داشته باشند که محافظه کار، ناتوان و نان به نرخ روز خور باشند اشتباه است و موجب درجا زدن و رکود و کند شدن و توقف در حرکت و فعالیت خواهند شد. قطعا عدم حرکت و یا عدم پیشرفت موجب ضربه زدن، تشتت، تفرقه و پسماندگی در کل جریان و یا در کل فعالیتهای یک حزب میشود.
او در رابطه با استراتژی اصلاحطلبان برای انتخابات 1402 ادامه داد: اصلاحطلبان همیشه استراتژی درست، جامع و کاملی ندارند یعنی نمیتوانند در درون خودشان به توافق برسند و یک تصمیم واحد اتخاذ کنند. انتخابات اخیر هم این موضوع و نقد بر جریان را به خوبی نشان داد. در چند انتخابات اخیر اصلاحطلبان چندین دسته شدند و نتوانستند روی یک نفر اجماع کنند.
جلالیزاده تاکید کرد: متاسفانه همیشه اصلاحطلبان نیروی یکدیگر را خنثی میکنند تا زمانی که به اجماع واقعی نرسند و دل مردم را به دست نیاورند و به جوانها اهمیت ندهند و بعد از به دست گرفتن قدرت، قدرت را بین همه تقسیم نکنند، من فکر نمی کنم که به جایی برسند.
او در پایان گفت: اگر قرار است که دوباره اصلاح طلبان در قدرت متمرکز شوند باید روش تقسیم قدرت را اجرا کنند چراکه عدهای از قدرت طلبان و افراد پشت پرده همیشه نان اصلاحطلبی را میخورند و به نوایی میرسند اما اصلیت جریانی خود را فراموش میکنند. تا زمانی که قدرت اصلاحطلبان در بین فعالان سیاسی در تهران و شهرستانها تقسیم نشود و دیگران هم در قدرت سهیم نشوند، این تشتت بیشتر میشود.