عمل بسته دیسک کمر: انواع، مزایا، نحوه انجام و مدت زمان بهبودی
دیسک کمر هنگامی رخ می‌دهد که قسمت خارجی دیسک در ستون فقرات پاره شود. بیماری، پیری و آسیب اغلب از علل فتق دیسک کمر هستند. یک فشار بیش از حد یا آسیب ضربه‌ای می‌تواند باعث بیرون زدن دیسک شود. شرایط خود ایمنی، مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید، با بیماری دژنراتیو دیسک همراه است، که قدرت و ساختار آناتومیک دیسک‌ها را به خطر می‌اندازد، که اغلب منجر به فتق دیسک می‌شود.
علائم دیسک کمر معمولا شامل کمردرد شدید، گزگز و ضعف پا می‌باشد. در صورت ادامه دار شدن این علائم حتما با یک متخصص یا جراح ستون فقرات مشورت کنید.
دیسک کمر معمولاً در بیماران بین ۳۰ تا ۵۰ سال تشخیص داده می‌شود. مردان دو برابر بیشتر دچار دیسک کمر می‌شوند.
در گذشته عمل باز دیسک کمر بسیار رایج بود اما امروزه با پیشرفت علم پزشکی عمل بسته دیسک کمر جایگزین روش قدیمی شده است. عمل بسته دیسک کمر از مزیت‌های زیادی برخوردار است و تا کنون نتایج موفقیت آمیزی زیادی در بیماران داشته است. در ادامه‌ی مطلب انواع روش‌های عمل بسته دیسک کمر، مزایا و بهبودی پس از این روش آورده شده است.
مزایای عمل بسته دیسک کمر چیست؟
عمل بسته دیسک کمر دارای چندین مزیت مشخص است که ترجیح می‌دهید آن را در نظر بگیرید.
این مزایا شامل موارد زیر است:
نیاز به گذراندن زمان کمتری در بیمارستان برای عمل بسته دیسک کمر.
بازیابی از عمل بسته دیسک کمر سریعتر از عمل باز دیسک کمر است. برش‌های کوچک تر، خون ریزی کمتر و عدم آسیب دیدگی عضلات، همه به بهبود سریعتر کمک می‌کنند.
حداقل برش‌های لازم برای انجام عمل به این معنی است که خطر آسیب دیدن عضلات اطراف ستون فقرات نیز کم است. برش‌های بزرگتری در عمل باز دیسک کمر نیاز است، به این معنی است که بیماران بیشتر در معرض آسیب عضلانی هستند.
برش جراحی کوچکتر در عمل بسته دیسک کمر همچنین به این معنی است که خطر ابتلا به عفونت پس از عمل حداقل است. در دوران نقاهت هنوز باید اقدامات احتیاطی را انجام دهید، اما در کل بسیار ایمن‌تر است.
در نهایت، زخمی که بیمار پس از عمل بسته دیسک کمر خواهد داشت حداقل خواهد بود.
انواع عمل بسته دیسک کمر
قبل از تصمیم گیری برای عمل بسته دیسک کمر، تعدادی از فاکتور‌ها باید در نظر گرفته شوند. رایج‌ترین آن‌ها شامل شدت درد، مدت زمان درد، پیشرفت درد و اینکه آیا روش‌های دیگری برای مدیریت درد یا درمان آن را امتحان کرده اید.
بعد از تکمیل شدن سایر درمان‌های محافظه کارانه مانند فیزیوتراپی، داروها، باید عمل بسته دیسک کمر را در نظر گرفت. عمل بسته دیسک کمر "مرحله بعدی" برای افرادی است که این نوع درمان‌ها را امتحان کرده اند، اما با آن‌ها تسکین پیدا نکرده اند.
انواع عمل بسته دیسک کمر شامل موارد زیر است:
تزریق استروئید اپیدورال
از تزریق استروئید اپیدورال معمولاً برای درمان کمردرد ناشی از فتق دیسک استفاده می‌شود. تزریقات در فضای اپیدورال انجام می‌شود - نواحی اطراف نخاع که از ریشه‌های عصبی محافظت می‌کند. این تزریق‌ها حاوی داروی استروئیدی است که به کاهش تورم و در نتیجه کاهش فشار در اطراف ریشه‌های عصبی کمک می‌کند.
اگر تصمیم به تزریق استروئید اپیدورال دارید، بزرگترین مزیت این است که می‌توانند به راحتی و سهولت درد را تسکین دهند و به طور معمول قابل تحمل است. بعلاوه، این روش فقط چند دقیقه طول می‌کشد.
تزریق اپیدورال در درمان دیسک گردن نیز موثر است.
بلوک عصبی
بلوک‌های عصبی یک گزینه درمانی عالی برای افرادی است که به دلیل فتق دیسک دچار کمردرد مزمن می‌شوند. آن‌ها بسیار موثر هستند، زیرا سیگنال را از محل درد به مغز قطع می‌کنند. بلوک‌های عصبی اغلب در شرایطی استفاده می‌شود که فرد روش‌های دیگری را امتحان کرده، اما تسکین نمی‌یابد. این روش شامل تزریق بی حسی و / یا استروئید در ناحیه اپیدورال ستون فقرات به منظور کاهش درد ناشی از درگیر یا فشرده شدن عصب بر اثر فتق دیسک است.
بلوک‌های عصبی معمولاً برای درمان یک مشکل خاص مانند درد ناشی از فتق دیسک استفاده می‌شود، اما می‌تواند برای درمان گروهی از مشکلات دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد.
تزریق بلوک عصبی برای کمر درد مزایای زیادی دارد: به سرعت کار می‌کنند تا بتوانید به فعالیت‌های عادی خود برگردید، می‌توانید از جراحی اجتناب کنید (یا آن را به تأخیر بیندازید) و حداقل تهاجمی است.
تزریقات مفصلی
مفاصل فاسیت مفاصل کوچک و متعددی هستند که اطراف مهره‌ها بر روی یکدیگر قرار می‌گیرند. تزریق داروی استروئیدی یا بی حسی مستقیم به مفصل می‌تواند برای تسکین درد دیسک کمر بسیار موثر باشد.
پزشکان برای اطمینان از قرارگیری مناسب سوزن قبل از تزریق دارو، از فلوروسکوپی (تصویر اشعه ایکس مداوم) استفاده می‌کنند. بی حسی موضعی اثر فوری دارد که پس از چند ساعت از بین می‌رود. استروئید (کورتیزون) طی چند روز آینده شروع به اثر می‌کند. تسکین درد ناشی از استروئید می‌تواند تا چند ماه طول بکشد.
اگر تزریق به طور موثر درد را کاهش یا تسکین می‌دهد، این روش می‌تواند تا سه بار در سال تکرار شود. محدودیت تعداد تزریق‌ها به این دلیل است که استروئید‌های موجود در تزریق می‌توانند از اثرات هورمون‌های طبیعی بدن کورتیزون و هیدروکورتیزون تقلید کنند. استفاده مکرر از استروئید‌ها در یک منطقه بدن ممکن است استخوان‌های ستون فقرات و عضلات اطراف را ضعیف کند.
تزریق سلول‌های بنیادی (PRP و / یا BMAC)
تزریق فرمولاسیون پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و / یا کنسانتره‌های آسپیرات مغز استخوان (BMAC) نیز ممکن است به مناطق دردناک در ستون فقرات یا مفاصل اصلی تزریق شود تا روند ترمیم و بهبودی شروع شود و تسکین سریعتر درد پس از آسیب اتفاق بیفتد. همین تزریق سلول‌های بنیادی را می‌توان روی تاندون‌ها و رباط‌های دردناک در سراسر بدن انجام داد.
فرسایش رادیوفرکانسی اعصاب
فرسایش با فرکانس رادیویی یک روش جالب است که به عنوان تزریق یا عمل بسته دیسک کمر در نظر گرفته می‌شود، اما تفاوت دارد. عصبی که تحت تأثیر قرار گیرد با سوزن رادیوفرکانسی گرم می‌شود. با این کار ضایعه‌ای در ناحیه مورد نظر ایجاد می‌شود و از ارسال عصب سیگنال‌های درد به مغز جلوگیری می‌کند. در طول این روش، پزشک برای کاهش خطر و افزایش دقت در موقعیت سوزن از راهنمایی فلوروسکوپی و همچنین از یک رنگ مخصوص استفاده می‌کند.
جراحی میکرودیسکتومی/ لامینکتومی‌چگونه انجام می‌شود؟
یک روش کم تهاجمی و شامل یک برش کوچک ۱۵-۲۰ میلی متری و لوله‌های متسع متناوب است که به آرامی ماهیچه‌ها را منبسط می‌کند تا امکان مشاهده ستون فقرات را فراهم کند. با استفاده از این روش، بیماران بهبودی بیشتری نسبت به جراحی باز قدیمی دارند که عضلات را از استخوان جدا می‌کند تا جراحان محل را ببینند. با کمک میکروسکوپ یا ذره بین‌های مخصوص لوپ، جراح می‌تواند مواد دیسک استخوانی یا بیرون زده را که باعث فشرده شدن اعصاب و ایجاد درد می‌شود، بصورت مستقیم مشاهده کند. استخوان و / یا دیسک با استفاده از میکرو ابزار برداشته می‌شود تا اعصاب آزاد شود و درد انتشاری تا پای بیمار کاهش یابد.
در برخی موارد، جراحی لیزری دیسک کمر نیز می‌تواند در درمان دیسک کمر موثر باشد.
بهبودی چقدر طول می‌کشد؟
به طور متوسط ، بیماران پس از عمل بسته دیسک کمر می‌توانند ظرف مدت حدود ۶ هفته به روال عادی خود برگردند. توانایی‌ها و فعالیت‌های شما در ۶ هفته اول پس از ترخیص از بیمارستان محدود می‌باشد. شما باید اقدامات احتیاطی را انجام دهید و کاری نکنید که بیش از حد به ستون فقرات شما فشار وارد کند.
