نیازی به گفتن ندارد که او میخواهد مرکز این استان جدید «بم» و به اسم استان بم باشد. این طرح با امضای ۲۳ نماینده تقدیم هیئت رئیسه مجلس شده است.
در بخشی از مقدمه توجیهی این طرح آمده: «فاصله بین شمالیترین نقطه استان با جنوبیترین نقطه استان، قریب به ۸۰۰ کیلومتر است. این مسافت و وجود شهرستانهای زیاد عملاً سرکشی استاندار و مدیران کل را برای بررسی مسائل و مشکلات همه شهرستانهای استان ناتوان و ناممکن ساخته است و این امر موجب عقبماندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نتیجتاً موجب خسارات آشکاری به مردم شهرستانهای شرق استان شامل بم، ریگان، فهرج و نرماشیر و ۱۲ شهر و قریب ۷۰۰ روستا و آبادی گردیده است که آثار عقبماندگی و توسعه نامتوازن در این شهرستانها به روشنی مشهود است...»
استناد نماینده مردم چهار شهرستان بم، ریگان، فهرج و نرماشیر به خرمای مضافتی بم و فاصله ۸۰۰ کیلومتری جنوب به شمال استان کرمان و محرومیت اهالی این منطقه و در نتیجه ضرورت تشکیل استان جدید بم در حالی است که وی پیشتر و در واکنش به تلاش تعدادی از نمایندگان شهرستانهای جنوبی استان کرمان برای تشکیل استان کرمان جنوبی گفته بود، با طرح دادن جایی استان نمیشود!
کمی به عقب برگردیم؛ اردیبهشت ماه سال جاری، ذبیح الله اعظمی ساردویی نماینده جیرفت طرح تشکیل استان کرمان جنوبی را ارائه داد. باز هم نیاز به گفتن نیست که او شهرستان جیرفت را به عنوان مرکز استان جدید در نظر گرفته بود. دلایل توجیهی طرح او هم همین مواردی بود که در طرح کنونی آمده است. همان زمان موسی غضنفرآبادی نماینده بم گفته بود: «با طرح دادن جایی استان نمیشود، با این حال اگر قرار باشد صرفاً با طرح دادن جایی استان شود، به زودی طرح بنده برای استان شدن شرق استان کرمان و طرح نماینده سیرجان هم برای استان شدن منطقه سیرجان نیز نهایی و به مجلس ارائه خواهد شد و با این وضع طرح تفکیک استان معطل خواهد ماند.»
این روال نشان میدهد که در موضوع حساس تغییر تقسیمات کشوری، با یک لجبازی و یا سطحی نگری و بی اعتنایی به منافع ملی و توجه به مطامع حوزه انتخابیه با هدف کسب محبوبیت شخصی روبهرو هستیم. در واقع هر نماینده به جای نماینده کل کشور، صرفاً دغدغه حوزه انتخابیه خود را دارد. اینگونه طرح وقت و انرژی میگیرد، اما در نهایت به جایی نمیرسد و صرفاً نماینده مورد نظر میتواند نزد افکارعمومی حوزه انتخابیهاش فخر بفروشد که به فکر پیشرفت شهر بوده است! پیش از این، طرحهای پیشنهادی استانهای جدید مثل استان فارس جنوبی و غربی، استان مکران، استان اصفهان شمالی و غربی، استان تهران جنوبی، استان آذربایجان شمالی، استان مازندران غربی، استان شاهرود و... در دورههای مختلف مجلس، توسط برخی نمایندگان به جریان افتاد، اما در عمل هیچکدام به سرانجام نرسید. به نظر میرسد طرح موضوع مهم تغییر مرزهای جغرافیایی استانهای مختلف و تشکیل استان جدید، باید توسط نهادی بی طرف که ذینفع نباشد و پس از کار کارشناسی و فنی دقیق با لحاظ منافع ملی صورت پذیرد. تغییر مناطق جغرافیایی کشور با حساسیت بسیار بالایی توسط مردم دنبال میشود و بعضاً اعتراضات خیابانی شدیدی را موجب شده است. چنین موضوعی نباید دستخوش لجبازیهای درون استانی قرار بگیرد.