سیدمحمدرضا دماوندی در خصوص ادعای رئیس جمهور آذربایجان مبنی بر این که ایران از مناطق اشغالی قبلی آذربایجان برای رساندن قاچاق مواد مخدر به اروپا استفاده کرده، گفت: نکته ای که در این مسئله وجود دارد این است که طبیعتا آذربایجان بازیگر اصلی نیست و هدایت شده است اما تلاش می کند که اگر مذاکره ای هم قرار شد صورت گیرد با دست پر پای مذاکره بنشیند. از این جهت است که اتهامات متعددی را ایراد می کند.
وی این وضعیت را ناشی از کوتاهی های ما در گذشته دانست که در پی آن مقامات آذربایجان هر روز نسبت به روز قبل گستاخ تر و مطالبه تر شدهاند و گفت: اگر ما پاسخ رفتار خصمانه آذربایجان در گذشته را می دادیم با این وضع مواجه نبودیم.
این کارشناس مسائل قفقاز همچنین بیان کرد: زمانی هم که در گذشته ایران نسبت به مسائل مختلف واکنش نشان داده مقامات آذربایجان اعلام می کردند که این موضوعات نظر رسمی دولت آذربایجان نیست اما این روزها شاهد هستیم که مقامات ارشد این کشور حتی شخص الهام علی اف به عنوان رئیس جمهور به راحتی اتهاماتی را علیه ایران بیان می کنند.
دماوندی خاطر نشان کرد: این اتفاقات یک سناریو کامل، واضح و مشخص است و می خواهد از موضع بالا با ایران وارد گفت وگو شود در حالی که آذربایجان بازیگر اصلی نیست و شخص الهام علی اف نیز به عنوان سخنگو عمل می کند.
وی در ادامه اظهار کرد: آن چیزی هم که مسئولان ما اشاره داشتند این است که آذربایجان به دنبال تغییر ژئوپلیتیکی منطقه بوده و از نظر ما پذیرفتنی نیست اما باید بررسی شود که آنچه که مقامات آذربایجان می گویند واقعا تصمیمی برای تغییر ژئوپلیتیک منطقه است یا خیر و آیا آن تغییر منافع ما را تحت تأثیر قرار خواهد داد یا خیر. در آن صورت است که می توانیم پاسخ اقدامات شان را به راحتی بدهیم.
این کارشناس مسائل آسیای مرکزی و قفقاز همچنین اظهار کرد: رفتارهایی که مقامات آذربایجان و شخص علی اف نشان می دهند غیر از اینکه بحث اتهام زدن به ایران باشد ناشی از یک ترس نهفته است یعنی خود مقامات آذربایجان با این رفتار خودشان غیرمستقیم ترس را منتقل می کنند نه از اینکه ترس آن ها ناشی از قدرت ایران باشد بلکه بیشتر ناشی از مشکلات درونی آذربایجان است که می خواهند با انتساب این مشکلات به بیرون مسائل داخلی خود را پوشش دهند.
وی تصریح کرد: در جنگ قره باغ در سال گذشته با پیروزی های نسبی که برای آذربایجان به دست آمد الهام عل اف توانست افکار عمومی را تا حدودی کنترل کند اما بعد از جنگ مجدد مشکلات آذربایجان بروز کرد و مقامات این کشور هم تلاش می کنند با ایجاد دشمن فرضی بیرونی مشکلات شان را به آن ها منتسب کرده و ذهن افکار عمومی را منحرف کنند. در نتیجه بخشی از اقدامات آذربایجان از این زاویه است.