غرش شيرها در آنفيلد
آفتاب: سرانجام قطار چمپيونز ليگ به ايستگاه نيمه نهايی رسيد و يك هفته ای در آن توقف خواهد داشت تا با دو مسافر خوشبخت راهی مسكو محل برگزاری فينال شود.
سه تيم انگليسی و یک اسپانيايی در اين مرحله از رقابتها بايد با هم مبارزه كنند و البته شانس انگلوساكسونها برای تصاحب جام نقره‌ای چمپيونز ليگ بيشتر است.
آنچه كه در اين مرحله بيشتر جلب توجه می كند ديدار تيمهای ليورپول و چلسی است كه يادآور نيمه نهايی فصل 2005-2004 خواهد بود.
آنفيلد طی چهار سال گذشته مسلخ شيرهای پولدار لندن بوده‌است. تاريخ پيكارهای قرمزپوشان ليورپول با آبی‌پوشان لندن در اين چهار سال بسیار بيشتر به نفع سرخپوشان مرسی سايد نوشته شده تا عزيز دردانه های آبراموويچ.
داستان کشاکش دو تيم از نيمه نهايی فصل 2005-2004 آغاز شد. ليورپول آن سال برای بازی رفت به لندن رفته‌بود و برای صعود به فينال باید مقابل تیم مورینیو نتیجه خوبی می‌گرفت.
اتفاقاً رافا بنيتس از شيوه بازيهای «اتو رهاگل» الهام گرفت كه توانسته‌بود يونان را در يورو 2004 به قهرمانی برساند. او هم با ارائه يك بازی تدافعی و چشم داشتن به ضد حملات سرعتی موفق شد با تساوی بدون گل به كار خود در لندن پايان دهد تا در بازی برگشت حساب شيرها را برسد.
بازی برگشت برگزار شد، و گل زودهنگام و مشکوک «لوییس گارسیا» لیورپول را به فینال فرستاد. گارسیا با این گل نام خود را در تاریخ فوتبال ثبت کرد.
كمك داور آن بازی ضربه گارسيا را كه پيتر چك از بیرون خط دروازه برگشت داده‌بود، گل حساب کرد. این نتيجه تا پايان بازی باقی ماند و ليورپول موفق شد به فينال استانبول برسد و بقيه ماجرا را هم كه حتماً می دانيد.
مورينيو در پايان آن مسابقه گفته‌بود: «بهترين تيم جام حذف شد و من گمان می كنم به جو آنفيلد باختيم نه به تيم ليورپول»!
فصل بعدی رقابتها شروع شد و دست تقدير اين دو تيم را در مرحله گروهی لیگ قهرمانان در يك گروه قرار داد. ماجرا هم از اين قرار بود كه چون ليورپول نتوانسته‌بود به عنوان سهميه چهارم ليگ برتر جواز حضور در مسابقات را كسب كند، يوفا آنها را به خاطر قهرمانی سال گذشته‌شان، در اين مسابقات شركت داد و بدين ترتيب دو تيم از انگلستان با يكديگر همگروه شدند.
خيلی ها در آن زمان تصور می كردند كه مورينيو بتواند انتقام سختی را از بنيتس بگيرد، اما هرگز اين گونه نشد و دو تيم به مانند سال قبل در هر دو بازی با تساوی بدون گل به كار خود پايان دادند.
اين پايان كار دو تيم نبود. فصل 2007-2006 چلسی و ليورپول بار ديگر به نيمه نهايی جام رسيدند و چلسی این بار هم مانند دو سال قبل، در بازی رفت ميزبان بود. آبی‌ها موفق شدند با تك گل جو كول، ليورپولی‌ها را شكست دهند و اميدوار به صعود باشند.
مورينيو هميشه مغرور پس از آن مسابقه شروع به تمسخر بنيتس كرده و در مصاحبه‌اش گفته‌بود: «آنها سه سال است كه در ليگ هيچ جامی را نبرده‌اند، من در اين مدت كوتاه، بيشتر از 60 امتياز برای چلسی جمع كرده‌ام و آنها فقط با شانس و اقبال بود که قهرمان اروپا شدند».
مترجم ديروز و مرد پر آوازه امروز نمی‌دانست كه قرار است چه بلايی در آنفيلد برسرش بيايد و گرنه هرگز اين گونه ليورپول را به سخره نمی‌گرفت.
بازی برگشت در آنفيلد بود و ليورپولی‌ها هر طور شده می‌خواستند انتقام سختی از چلسی بگيرند. بازی پاياپای دو تيم بدون گل در نيمه دوم در جريان بود كه روی يك ضربه ايستگاهی، استيون جرارد سانتری خطرناک روی دروازه حریف ارسال کرد تا دانیل آگر تنها گل بازی را به ثمر برساند.
بازی در وقت معمول و اضافه با همين نتيجه به پايان رسيد تا تكليف تيم صعود كننده در ضربات پنالتی مشخص شود.
ليورپولی‌ها كه دو فصل قبل نشان داده‌بودند در ضربات پنالتی مهارت خاصی دارند، اين بار هم قدرت خود را به رخ حريف كشيدند و موفق شدند با حساب 4 بر 1 چلسی را شكست دهند و خود راهی فينال آتن شوند تا دوباره چشم در چشم ميلان آنچلوتی بدوزند. هرچند كه اين دفعه نايب‌قهرمان شدند.
حالا اين دو تيم برای چهارمين بار پياپی به مصاف يكديگر خواهند رفت تا از اين حيث ركوردی جالب را به نام خود ثبت نمايند. ليورپول که به عنوان تيم دوم گروهش به مرحله حذفی راه يافته بود، موفق شد تيم قدرتمند اينتر را در مجموع 3 بر صفر از پيش رو بردارد و بعد از آن نيز آرسنال را در مجموع با حساب 5 بر 3 درهم بشكند.
آنها در آنفيلد بسيار خطرناک نشان داده‌اند و آنفيلد را دژی تسخير ناپذير کرده‌اند. هم‌چنین، در بازيهای هفته گذشته ليگ برتر شاگردان بنيتس با حساب 3 بر 1 بلكبرن و مارک هيوز را از پيش رو برداشتند و اين هفته نيز در خانه فولام با 2 گل به برتری رسيدند تا با روحيه‌ای مناسب از آبی‌پوشان چلسی پذيرايی كنند.
چلسی هم كارنامه قابل قبولی در چمپيونز ليگ امسال داشته و پس از آنكه موفق شد در مرحله گروهی به عنوان تيم اول راهی مرحله بعدی رقابتها شود، تيمهای المپياكوس و فنرباغچه را از پيش رو برداشت و حالا هم حريف ليورپول است.
گرچه در اين فصل بيشتر بار گلزنی اين تيم را هافبک‌هايی همچون اسين، لمپارد و بالاک به دوش كشيده‌اند و غيبت احتمالی يكی دو بازيكن در اين خط مثل بالاک به دليل آسيب ديدگی می تواند دردسرهايی را برای آورام گرانت درپی داشته‌باشد.
گرانت حالا در ليگ جزيره به يک قدمی فرگوسن رسيده و پس از بازی دشوار امشب، شنبه هفته آينده در استمفوردبريج ميزبان شياطين سرخ منچستر خواهد‌بود. او بسيار اميدوار است و انگيزه بالايی برای فتح چمپيونز ليگ - و در صورت پيروزی برابر منچستر- قهرمان شدن در ليگ برتر دارد. شايد نوبت اوست كه مربی سال فوتبال اروپا و جهان شود.
بسياری از كارشناسان معتقدند چلسی تيمی است كه در رقابتهای اروپايی نمی تواند موفق باشد، درست بر عكس ليورپول و همين مسأله باعث خواهد‌شد تا فشار روانی بر روی بازيكنان چلسی در بازی امشب بيشتر از ميزبانشان باشد.
البته گفته مورينيو را هم به ياد بياوريد كه جو آنفيلد را به جهنم تشبيه كرده‌بود و شايد امشب ليورپولی‌ها باز هم به پشتوانه تماشاگرانشان همان معامله‌ای كه با ونگر و شاگردانش در مرحله قبلی كرده‌بودند را تكرار نمايند.
