ارائه بلیط اختیاری، ابتکار شهرداری

آفتاب‌‌نیوز :  آفتاب: شهرداری تهران با تعبیه صندوق هایی در ابتدای ایستگاههای اتوبوسهای تندرو ضمن ایجاد اعتماد به مردم، آنها را مختار در ارایه بلیط نمود و نشان داد که وقتی با مردم به احترام برخورد شود، می توان آنها را بسوی یک فرهنگ ایده آل و مناسب هدایت نمود. 

به گزارش آفتاب به نقل از خبرگزاری مهر، از جمله مسایلی که امروزه سازمانهای خلاق و متفکر ایران در عرصه رسیدن به یک نظم و مقررات همه گیر در جامعه بدان بصورت هدفمند می نگرند و توجه به آن را لازمه رسیدن به یک جامعه توسعه یافته می بینند نگرش جدی به فرهنگ عمومی است. 

وقتی با مردم به احترام برخورد شود، اگربه مردم مدام گناه ناکرده را گوشزد ننمود و بار سنگین بی کفایتی و بی لیاقتی متفکران سازمانی را به دوش مردم نیانداخت و... می توان مردم را به سوی فرهنگ ایده آل و مناسب با احترام به آنها و بدور از اجبار هدایت نمود.

آنچه در این عرصه امری مهم تلقی می شود این است که توجه به فرهنگ در هدایت جامعه بسوی توسعه آرمانی بسیار مهم است و دولتمردان می توانند با بهره گیری صحیح از مقوله فرهنگ، اهداف سازنده و از پیش تعیین شده خویش را به راحتی در جامعه پیاده سازند.

نکته ای که در این گذر اهمیت پیدا می کند این است که فرهنگ تنها زمانی می تواند در میان مردم ارزشمند شده و جایگاه ویژه پیدا نماید که عموم مردم با طیب خاطر به آن ایمان آورند و اعتقاد پیدا کنند و تا زمانیکه یک مقوله در میان عموم مردم پذیرفته نشود نمی تواند تاثیر خود را در جامعه داشته باشد لذا لازم است سازمانهای مرتبط با مردم در صورت به روز نمودن فرهنگ جامعه در جهت آرمانهای تعالی به این مسئله مهم توجه جدی نمایند.

نکته قابل تأمل این که اساس دیدگاهها و نظرات بسیاری از اندیشمندان این است که هیچ فردی با اجبار مقوله ای را نخواهد پذیرفت و بدون ایمان قلبی بدان عمل نخواهد کرد. بعبارت دیگر شاید اجبار در یک مسئله مدتی مردم را با ترس وحشت به کاری وادارد و در ظاهر پذیرش مردم را به نمایش گذارد اما با گذشت زمان و کاهش فشار بار دیگر اجرای آن مسئله توسط مردم به باد فراموشی سپرده می شود.

در حقیقت اجبار در یک عمل غیرقابل قبول عمومی با میزان پذیرش مردم نسبت عکس دارد هرچه اجبار بیشتر شود میزان عمل بدان مسئله کاهش می یابد و بالعکس اگر مسئله بدون اجبار و براساس معیارهای معقول ارایه گردد مطمئنا پذیرش مردم نیز افزایش خواهد یافت.

با توجه به تاکیدات و رهنمودهای شاید اجبار در یک مسئله مدتی مردم را با ترس و وحشت به کاری وادارد و در ظاهر پذیرش مردم را به نمایش گذارد اما با گذشت زمان و کاهش فشار بار دیگر اجرای آن مسئله توسط مردم به باد فراموشی سپرده می شود.

رهبر معظم انقلاب در خصوص این مسئله می توان نتیجه گرفت که: کارکرد راهبردی مهندسی فرهنگی ایجاد انسجام و نظم در مسایل فرهنگی با تاکید بر طراحی مهندسی فرهنگی و ممکن بودن آن است. مهندسی فرهنگی ابزار اصلی تحقق آرمانها و اهداف انقلاب است، توجه به تمامی لایه های دینی، ملی و جهانی و تمام سطوح فرهنگی کشور، توجه به رابطه الزام آور و انگیزشی بین عرصه های مختلف یک اجتماع به این معنی که قدرتمندی فرهنگی،تقویت اقتصاد و مدیریت را سبب می گردد و در نتیجه باعث می شود توانایی فرهنگی افزایش یابد؛ طراحی لازم است اما به تنهایی کافی نیست و لزوم تحقق ان در جامعه مستلزم پذیرش آن از سوی مردم و عمل بر طبق آن می باشد.( مهندسی فرهنگی، راهکار مقابله با تهاجم فرهنگی/ شیخ نوری دکتر محمد امیر/ ماهنامه زمان/ سال ششم شماره 58 تیرماه 86)

شهردار فعلی تهران که سابقه خوشی در نیروی انتظامی از خود به یادگار نهاده بود و با برنامه ریزی های دقیق و بهره گیری از کارشناسان مجرب کشور توانست چهره درخشانی از نیروی انتظامی در میان مردم بوجود آورد اینبار در شهرداری تهران نشان داد که می توان بدون فشار و اجبار، تدابیر مدنظر برای ارتقای فرهنگی در بین مردم را بوجود آورد. وی با ایمان به اینکه می توان با احترام و اعتماد به مردم مقوله هایی را که در جهت توسعه فرهنگی جامعه مورد نیاز است پیاده نمود و مردم را به پذیرش آن وا داشت ، دست به کار بزرگی زد، کاری که گرچه ممکن است نقدهایی نیز به آن وارد باشد و یا نیاز به اقدامات تکمیلی دیگری داشته باشد، اما لااقل به خاطر رویکرد فرهنگ ساز و اعتماد بخش آن در جامعه بسیاری از مردم تهران را به تحسین واداشت.

اگر سازمانها می خواهند طرح های فرهنگی خود را به سمت ایجاد رغبت عمومی و پذیرش قلبی مردم هدایت نمایند باید به مسایلی چون اعتماد به مردم ، توجه به نیازها و خصوصیات آنها، دوری از اجبار و در کلام آخر ارایه دلایل و مستندات مختلف در خصوص علت ورود این مسئله فرهنگی در جامعه توجه نمایند.

بعد از شروع به کار اتوبوسهای تند روی تهران (BRT) و نقش موثر آنها در حمل و نقل درون شهری، مسئولین شهرداری فکر فرهنگ سازی را در سر پروراندند و توانستند با یک الگوی بسیار ارزنده نقش مردم را در همکاری با شهرداری و حتی دولت برای رسیدن به یک درک مشترک برجسته سازند.

در گذشته مشکل دریافت بلیط از مردم واینکه چرا برخی حاضر به ارایه بلیط اتوبوس نیستند دغدغه‌ای لاینحل بود و گاه با طرح‌های مختلفی من جمله قرار دادن یک سرباز یا کمکی راننده در جلوی درب اتوبوس برای جمع آوری بلیط، دریافت بلیط قبل از حرکت اتوبوس ویا شعارهایی چون ارایه بلیط نشانه شخصیت شماست و... به اجرا در می آمد که این مسئله با توجه به ارتباط مستقیم راننده با مسافران و سوء برداشتهای مختلف در برخی مواقع با مشکلاتی هم روبرو بود.

اما شهرداری تهران اینبار کار زیبایی انجام داد و با تعبیه صندوق هایی در ابتدای ایستگاههای اتوبوس ضمن ایجاد اعتماد ، مردم را مختار در ارایه بلیط نمود و نشان داد که اگر با مردم به احترام برخورد شود، اگر اقدامات سازمانها با برنامه ریزی دقیق و طرح های سازنده همراه باشد، اگربه مردم مدام گناه ناکرده را گوشزد ننمود، وقتی بار سنگین بی کفایتی و بی لیاقتی متفکران سازمانی را به دوش مردم نیانداخت و... می توان مردم را به سوی فرهنگ ایده آل و مناسب با احترام به آنها و بدور از اجبار هدایت نمود.

این اقدام شهرداری تهران نشان داد که اگر سازمانها می‌خواهند طرح‌های فرهنگی خود را به سمت ایجاد رغبت عمومی و پذیرش قلبی مردم هدایت نمایند باید به مسایلی چون اعتماد به مردم ، توجه به نیازها و خصوصیات آنها، دوری از اجبار و در کلام آخر ارایه دلایل و مستندات مختلف در خصوص علت ورود این مسئله فرهنگی در جامعه توجه نمایند و تازمانی که به این عوامل اهمیت داده نشود نمی توان به پذیرش آن دل بست.

لذا به تمامی سازمانهایی که در جهت سرپوش گذاشتن بر اشتباهات خود، احترام و اعتماد به مردم را به فراموشی می سپارند و در پی رحجان و برتری دادن دیدگاهها و نظرات خود - حتی دیدگاههای اشتباه و غلط - به دیگران هستند ، یادآور شد که این مردم با سابقه تاریخی بلند مدتی که در فرهنگ و تمدن دارند، براستی سزاوار احترام اند!