المپیک شجاعت می‌خواهد؛
لذت و ترس در اردوی بسکتبال!
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: اینکه تنها کسب سهمیه المپیک کعبه‌ی آمال ورزش ایران است، بحث برانگیز است ولی دستاورد ما از میدان المپیک چه خواهد بود، حدیثی مفصل دارد.
وقتی مصاحبه‌های اهالی بسکتبال و مسندنشینان فدراسیون و برخی از بازیکنان شاخص تیم ملی را در سانه‌ها دنبال می‌کنیم، فضایی آمیخته از از لذت و ترس را می‌توانیم در گفته‌های هر یک از آنها احساس کنیم.
لذت حضور در میدانی بزرگ مانند المپیک و ترس از رقم خوردن نتایجی شگفت! این داستانی‌ست مفصل با دستاوردی متفاوت برای ورزش المپیکی ایران در پکن.
به هر حال تیم بسکتبال کشورمان در المپیک پکن به همراه لیتوانی، روسیه، آرژانتین و استرالیا در یک گروه قرار گرفته و پرواضح‌است این گروهی دشوار برای بلندقامتان ایران است و البته لذت همگامی با نام‌هایی بزرگ در دنیای توپ و تور را نیز باید به آن بیفزاییم.
اما در این بین شانس احتمالی بسکتبال ایران را هم باید جستجو کنیم با حضوری آبرومندانه. شانسی که تنها همه ساله به شما لبخند نخواهد زد.
حریفان ایران هر یک شناخته شده‌اند و نام و نشانی در دنیای بسکتبال برای خود رقم زده‌اند ولی این پرده را به کناری بزنید و به سراغ شگفتی‌های دنیای ورزش بروید. جایی که نتایجی عجیب همیشه تماشاگران را بر روی سکوها میخکوب کرده و حتی تا آستانه ایست‌های قلبی پیش برده‌است. آیا ایران این شانس را به راحتی از دست خواهد‌داد؟
نمی‌خواهیم رویا پردازانه به حضور بسکتبال ایران در المپیک و نتایج احتمال آنها در پکن بپردازیم که بی‌شک هرگونه پیش‌داوری، ناپخته و غیرکارشناسانه خواهد بود ولی اینکه مدیران بسکتبالی هیچ شانسی برای تیم اعزامی کشورمان قائل نیستند و بار دیگر به سراغ اما و اگرهای همیشگی رفته‌اند، جای شگفتی دارد.
جای شگفتی دارد اینکه ترس از شکست‌های عجیب، همیشه ملکه ذهن ورزشی‌های ایران در میدان‌های جهانی شده و تنها به حضوری آبرومندانه بسنده کرده‌ایم. آیا شگفتی‌سازان دنیای ورزش با این ذهنیت پای در عرصه‌های جهانی گذاشته‌اند.
میدان المپیک شجاعت می‌خواهد و آنها که با ذهنیتی از پیش باخته در این کارزار گام می‌گذارند، هیچ دستاوردی بدست نخواهد آورد که المپیک جای ترس نیست.
المپیک یک شانس برابر است براساس میزان توانمندی‌ها و داشته‌های احتمالی و ذهنیت‌های بازنده تماشاگرانی بیش نخواهند بود. بگذارید بسکتبال برای تماشا به پکن نرود.
آنها می‌توانند لذت پیروزی را جشن بگیرند همانگونه که اگر شکست خورده از زمین حریفان بیرون بیایند، چیزی را از دست نداده‌اند به جز یک فرصت جهانی را، حتی اگر چین میزبان هم در گروهشان قرار نگیرد.
استرالیا، لیتوانی، روسیه و ... دست نیافتنی نیستند که در دنیای وزرش ناممکن وجود ندارد. تنها ذهنیت‌ها، اندیشه و تفاوت در نوع نگاه است که پیروزی و باخت را رقم می‌زند!
آفتاب: اینکه تنها کسب سهمیه المپیک کعبه‌ی آمال ورزش ایران است، بحث برانگیز است ولی دستاورد ما از میدان المپیک چه خواهد بود، حدیثی مفصل دارد. وقتی مصاحبه‌های اهالی بسکتبال و مسندنشینان فدراسیون و برخی از بازیکنان شاخص تیم ملی را در سانه‌ها دنبال می‌کنیم، فضایی آمیخته از از لذت و ترس را می‌توانیم در گفته‌های هر یک از آنها احساس کنیم.
لذت حضور در میدانی بزرگ مانند المپیک و ترس از رقم خوردن نتایجی شگفت! این داستانی‌ست مفصل با دستاوردی متفاوت برای ورزش المپیکی ایران در پکن.
به هر حال تیم بسکتبال کشورمان در المپیک پکن به همراه لیتوانی، روسیه، آرژانتین و استرالیا در یک گروه قرار گرفته و پرواضح‌است این گروهی دشوار برای بلندقامتان ایران است و البته لذت همگامی با نام‌هایی بزرگ در دنیای توپ و تور را نیز باید به آن بیفزاییم.
اما در این بین شانس احتمالی بسکتبال ایران را هم باید جستجو کنیم با حضوری آبرومندانه. شانسی که تنها همه ساله به شما لبخند نخواهد زد.
حریفان ایران هر یک شناخته شده‌اند و نام و نشانی در دنیای بسکتبال برای خود رقم زده‌اند ولی این پرده را به کناری بزنید و به سراغ شگفتی‌های دنیای ورزش بروید. جایی که نتایجی عجیب همیشه تماشاگران را بر روی سکوها میخکوب کرده و حتی تا آستانه ایست‌های قلبی پیش برده‌است. آیا ایران این شانس را به راحتی از دست خواهد‌داد؟
نمی‌خواهیم رویا پردازانه به حضور بسکتبال ایران در المپیک و نتایج احتمال آنها در پکن بپردازیم که بی‌شک هرگونه پیش‌داوری، ناپخته و غیرکارشناسانه خواهد بود ولی اینکه مدیران بسکتبالی هیچ شانسی برای تیم اعزامی کشورمان قائل نیستند و بار دیگر به سراغ اما و اگرهای همیشگی رفته‌اند، جای شگفتی دارد.
جای شگفتی دارد اینکه ترس از شکست‌های عجیب، همیشه ملکه ذهن ورزشی‌های ایران در میدان‌های جهانی شده و تنها به حضوری آبرومندانه بسنده کرده‌ایم. آیا شگفتی‌سازان دنیای ورزش با این ذهنیت پای در عرصه‌های جهانی گذاشته‌اند.
میدان المپیک شجاعت می‌خواهد و آنها که با ذهنیتی از پیش باخته در این کارزار گام می‌گذارند، هیچ دستاوردی بدست نخواهد آورد که المپیک جای ترس نیست.
المپیک یک شانس برابر است براساس میزان توانمندی‌ها و داشته‌های احتمالی و ذهنیت‌های بازنده تماشاگرانی بیش نخواهند بود. بگذارید بسکتبال برای تماشا به پکن نرود.
آنها می‌توانند لذت پیروزی را جشن بگیرند همانگونه که اگر شکست خورده از زمین حریفان بیرون بیایند، چیزی را از دست نداده‌اند به جز یک فرصت جهانی را، حتی اگر چین میزبان هم در گروهشان قرار نگیرد.
استرالیا، لیتوانی، روسیه و ... دست نیافتنی نیستند که در دنیای وزرش ناممکن وجود ندارد. تنها ذهنیت‌ها، اندیشه و تفاوت در نوع نگاه است که پیروزی و باخت را رقم می‌زند!
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید