در جلسه‌ی نقد فیلم،در دانشگاه تهران
روایت رضا میر کریمی از به همین سادگی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: رضا میرکریمی گفت: «به همین سادگی» در واقع طرح موضوع و روایت یک بحران پنهان است.
به گزارش سرویس سینمایی آفتاب، به نقل از ایسنا، در ادامه‌ی نشست‌هایی که این روزها همزمان با اکران عمومی «به همین سادگی» برگزار می‌شود، میرکریمی روز گذشته در جمع دانشجویان دانشگاه تهران حاضر شد و به سوالات آنها درباره‌ی این فیلم پاسخ داد.
در ابتدای این نشست که در تالار شهید آوینی دانشکده هنرهای زیبا برپا شد، میرکریمی در خصوص شباهت فیلمنامه‌ی «به همین سادگی» با داستانی همچون «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» توضیح داد: «فیلمنامه این‌کار از روی همه‌ی داستانهایی که درباره زن نوشته شده، اقتباس شده است. چه داستانهایی که خوانده‌ام و چه آن‌هایی که نخوانده‌ام و در مجموع انباشتی از خاطره و تجربه در فیلم جمع شده است».
او ادامه داد: «داستان «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» را دو دفعه خوانده‌ام، اما فکر می‌کنم این داستان با داستانی که من در این فیلم روایت کرده‌ام بسیار تفاوت دارد».
این کارگردان درباره‌ی بهره گرفتن از بیان غیر زبانی در «به همین سادگی» خاطرنشان کرد: «ساده‌ترین نوع ارتباط، در زندگی حرف‌زدن است و عموما با حرف‌زدن با هم ارتباط برقرار می‌کنیم. این درحالی است که این تمام آن‌چیزی نیست که در اطراف ما جاری است. دیالوگ بخشی از ارتباطات بیانی است و بخش عمده ارتباط بین آدم‌ها، لحظاتی است که ما داریم از زاویه دیگری به هم نگاه می‌کنیم».
او در عین حال خاطرنشان کرد: «انسان‌های پیچیده با نگاه، حس‌شان، فیزیک‌شان مکث‌هایی که بین کلمات دارند و با واکنش‌هایشان هم حرف می‌زنند».
رضا میرکریمی در بخش دیگری از این جلسه، «به همین سادگی» را طرح موضوع و روایت یک بحران پنهان دانست و افزود: «بحرانی که آدم‌ها به تنهایی عامل شکل‌گیری آن نیستند و به عوامل بسیاری مربوط می‌شود».
او همچنین درباره‌ی شخصیت‌پردازی فیلم اخیرش خاطرنشان کرد: «برای خلق این شخصیت و باورپذیرکردن آن، خیلی خوب به زندگی خودم با مادر و همسرم توجه کردم. اما این‌ها کافی نیست. چون بسیاری از زوایای پنهان موجود در زندگی زنان برای مردان آشکار نیست. بنابراین از برخی نویسندگان زن خواستم هرکدام جزئیاتی در ۳۰ صفحه از لحظات روزمره زنان بنویسند که این موضوع در بیان جزئیات و جملاتی که از زبان طاهره (شخصیت فیلم) برمی‌آید به بنده کمک کرد».
میرکریمی درباره‌ی پایان بندی «به همین سادگی» هم توضیح داد: «این فیلم قسمتی از یک قصه است که سعی شده برشی از زندگی همراه با بحران طاهره باشد. بنابراین ماندن او در پایان فیلم خیلی قطعی و حتمی نیست. حضور در آخر فیلم یک ماندن با تعلیق است، گویی بحران را هنوز پشت سر نگذاشته است».
او در عین حال گفت: «در طول نگارش فیلمنامه با شادمهر راستین به توافق رسیدیم که شخصیت اصلی‌مان به هیچ‌کس به طور مستقیم درباره مسائل‌اش صحبت نکند و فقط ما به شکل غیرمستقیم آن را به مخاطب منتقل کنیم».
گفتنی است در ادامه جلسه احمد طالبی‌نژاد منتقد درباره‌ی این فیلم صحبت کرد و جلسه با پرسش و پاسخ تماشاگران ادامه پیدا کرد.
در این برنامه طی دو روز «کودک و سرباز» و «به همین سادگی» از ساخته‌های رضا میرکریمی به همت کانون فیلم انجمن اسلامی دانشکده هنرهای زیبا به نمایش درآمد.
آفتاب: رضا میرکریمی گفت: «به همین سادگی» در واقع طرح موضوع و روایت یک بحران پنهان است.به گزارش سرویس سینمایی آفتاب، به نقل از ایسنا، در ادامه‌ی نشست‌هایی که این روزها همزمان با اکران عمومی «به همین سادگی» برگزار می‌شود، میرکریمی روز گذشته در جمع دانشجویان دانشگاه تهران حاضر شد و به سوالات آنها درباره‌ی این فیلم پاسخ داد.
در ابتدای این نشست که در تالار شهید آوینی دانشکده هنرهای زیبا برپا شد، میرکریمی در خصوص شباهت فیلمنامه‌ی «به همین سادگی» با داستانی همچون «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» توضیح داد: «فیلمنامه این‌کار از روی همه‌ی داستانهایی که درباره زن نوشته شده، اقتباس شده است. چه داستانهایی که خوانده‌ام و چه آن‌هایی که نخوانده‌ام و در مجموع انباشتی از خاطره و تجربه در فیلم جمع شده است».
او ادامه داد: «داستان «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» را دو دفعه خوانده‌ام، اما فکر می‌کنم این داستان با داستانی که من در این فیلم روایت کرده‌ام بسیار تفاوت دارد».
این کارگردان درباره‌ی بهره گرفتن از بیان غیر زبانی در «به همین سادگی» خاطرنشان کرد: «ساده‌ترین نوع ارتباط، در زندگی حرف‌زدن است و عموما با حرف‌زدن با هم ارتباط برقرار می‌کنیم. این درحالی است که این تمام آن‌چیزی نیست که در اطراف ما جاری است. دیالوگ بخشی از ارتباطات بیانی است و بخش عمده ارتباط بین آدم‌ها، لحظاتی است که ما داریم از زاویه دیگری به هم نگاه می‌کنیم».
او در عین حال خاطرنشان کرد: «انسان‌های پیچیده با نگاه، حس‌شان، فیزیک‌شان مکث‌هایی که بین کلمات دارند و با واکنش‌هایشان هم حرف می‌زنند».
رضا میرکریمی در بخش دیگری از این جلسه، «به همین سادگی» را طرح موضوع و روایت یک بحران پنهان دانست و افزود: «بحرانی که آدم‌ها به تنهایی عامل شکل‌گیری آن نیستند و به عوامل بسیاری مربوط می‌شود».
او همچنین درباره‌ی شخصیت‌پردازی فیلم اخیرش خاطرنشان کرد: «برای خلق این شخصیت و باورپذیرکردن آن، خیلی خوب به زندگی خودم با مادر و همسرم توجه کردم. اما این‌ها کافی نیست. چون بسیاری از زوایای پنهان موجود در زندگی زنان برای مردان آشکار نیست. بنابراین از برخی نویسندگان زن خواستم هرکدام جزئیاتی در ۳۰ صفحه از لحظات روزمره زنان بنویسند که این موضوع در بیان جزئیات و جملاتی که از زبان طاهره (شخصیت فیلم) برمی‌آید به بنده کمک کرد».
میرکریمی درباره‌ی پایان بندی «به همین سادگی» هم توضیح داد: «این فیلم قسمتی از یک قصه است که سعی شده برشی از زندگی همراه با بحران طاهره باشد. بنابراین ماندن او در پایان فیلم خیلی قطعی و حتمی نیست. حضور در آخر فیلم یک ماندن با تعلیق است، گویی بحران را هنوز پشت سر نگذاشته است».
او در عین حال گفت: «در طول نگارش فیلمنامه با شادمهر راستین به توافق رسیدیم که شخصیت اصلی‌مان به هیچ‌کس به طور مستقیم درباره مسائل‌اش صحبت نکند و فقط ما به شکل غیرمستقیم آن را به مخاطب منتقل کنیم».
گفتنی است در ادامه جلسه احمد طالبی‌نژاد منتقد درباره‌ی این فیلم صحبت کرد و جلسه با پرسش و پاسخ تماشاگران ادامه پیدا کرد.
در این برنامه طی دو روز «کودک و سرباز» و «به همین سادگی» از ساخته‌های رضا میرکریمی به همت کانون فیلم انجمن اسلامی دانشکده هنرهای زیبا به نمایش درآمد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید