انتخابات محلی همواره برای احزاب حاکم انگلستان موضوعی پیچیده و دردسر ساز بوده است، بخصوص احزابی که بیش از یک دهه قدرت را در دست داشته اند. هر چند نتایج انتخابات محلی معمولا منعکس کننده نتایج انتخابات پارلمانی آینده در مجلس انگلستان نیست، اما از دست رفتن محبوبیت حزب کارگر موضوعی است که نخست وزیر انگلستان باید به صورتی آن را برای حزب خود توضیح دهد.
در سال 2004 که حزب کارگر انگلستان با افول محبوبیت مردمی در این انتخابات سهم ناچیز 26 درصدی را بدست آورد، این نتایج ناشی از جنگ عراق و عدم محبوبیت تونی بلر نخست وزیر و رهبر سابق این حزب دانسته شد.
کمتر شدن سهم قدرت حزب کارگر دراین انتخابات می تواند در ماه های بعد فضای سیاسی انگلستان را به کلی تغییر دهد. در حقیقت با قدرت گرفتن حزب محافظه کار انگلیس در انتخابات محلی، رهبر این حزب دیوید کامرون می تواند خود را نخست وزیر آینده این کشور بداند و با قدرت بیشتری در فضای سیاسی انگلستان تاثیر بگذارد.
کارشناسان اعتقاد دارند گوردون براون می تواند با معرفی برنامه سیاسی مطمئن حزب کارگر و دادن اطمینان به اعضای آن به پیروزی در انتخابات پارلمانی، موقعیت خود را حبه عنوان رهبر حزب کارگر حفظ کند، اما در صورت عدم وجود این اطمینان امکان روی برگرداندن اعضای این حزب از رهبری او وجود دارد.