برخی از خانمها از خشککن لباس استفاده میکنند تا راحتی بیشتری داشته باشند و به آنها کمک کند در زمان و تلاش صرفه جویی کنند؛ اما یک مطالعه جدید هشدار میدهد که یک خشککن در خانه میتواند سالانه ۱۲۰ میلیون میکرو فیبر را در هوا آزاد کند که بر محیط زیست و همچنین سلامت انسان تاثیر میگذارد.
دانشمندان تخمین زدهاند که دو مورد از متداولترین الیاف نساجی که از خشککن لباسهای خانگی وارد هوای اطراف میشوند، پنبه و پلیاستر هستند. نتایج نشان میدهند که خشککنهای لباس تا ۴۰ برابر بیشتر از ماشینهای لباسشویی، میکروفیبر در هوا آزاد میکنند.
این مطالعه نشان داده است که میکروالیافها، ذراتی میکروسکوپی هستند که از منسوجات و لباسها جدا میشوند و نازکتر از موی انسان هستند و با چشم غیرمسلح دیده نمیشوند. اگرچه دانشمندان هنوز در تلاش هستند تا اثرات سلامتی استنشاق میکروالیاف را به طور دقیق تعیین کنند؛ اما اعتقاد بر این است که آنها باعث مشکلات تنفسی و حتی مانع از بهبود مجاری تنفسی پس از عفونت ویروسی میشوند.
بر اساس این مطالعه، میکروالیاف میتواند از پارچههای طبیعی مانند پنبه یا پارچههای مصنوعی مانند پلی استر که میکروپلاستیک نیز هستند به دست آید.
پروفسور لیونگ گفت: قدردانی ما از میکروالیاف موجود در هوا از یک خشککن به طور کلی بیشتر از تعداد میکروفیبرهای تولید شده توسط ماشین لباسشویی است. فاضلاب ماشین لباسشویی به تصفیه خانه فاضلاب میرود که منجر به حذف میکروالیاف نیز میشود.
این تیم دریافت که با افزایش لباسها در خشککن، رها شدن میکروفیبر پلی استر افزایش مییابد؛ در حالی که آزاد شدن میکروفیبر پنبه بدون توجه به اندازه بار ثابت میماند. این فرایندی است که برای پلی استر اتفاق نمیافتد.
انتشار میکروالیاف در محیط نیز نگران کننده است؛ زیرا میتوانند آلایندهها را جذب کرده و در فواصل طولانی انتقال دهند. خود فیبر در صورت مصرف یا استنشاق میتواند برای سیستم تنفسی تحریک کننده باشد.