محمود خاقانی درباره همکاری ایران و روسیه در حوزه انرژی اظهار داشت: در مقطعی جهان بین شرق و غرب تقسیم شده بود و شعار جمهوری اسلامی نه شرقی و نه غربی بود، آن زمان چین و روسیه نماد حکومتهای کمونیستی و غرب نماد دموکراسی و سرمایه آزاد بود، پس از فروپاشی شوروی سابق و بعد از ملاقاتی که رهبران چین در سال 1971 میلادی با ریچارد نیکسون داشتند روابط با غرب را تقویت و صحنه عوض شد، اکنون در شرق کمونیسم و حکومت خلق نداریم بلکه همانند غرب الیگارشی وجود دارد، بنابراین اقتصاد جهان باز شده و سرمایهداری رواج پیدا کرده و یک مدیریت مردمی در شرق و غرب بر حکومتها نظارت دارد، بر این اساس ایران نیز اکنون میتواند در روابط خود با شرق و غرب یک محوریت تعادل ایجاد کند، یعنی نه تنها با روسیه بلکه با چین، و اروپا و امریکا نیز به تعامل برسد.
وی افزود: موقعیت جغرافیای سیاسی و انرژی ایران بین آسیای مرکزی، دریای خزر و خلیج فارس به قدری اهمیت دارد که نه شرق میتواند چشم پوشی کند و نه غرب. بنابراین به نظر میرسد ایران وارد مرحله جدیدی از سیاست خارجی شده و تعاملی آغاز شده که تعادل برقرار شود.
این کارشناس حوزه بین الملل انرژی تصریح کرد: ما با روسیه میتوانیم هم همکاری و هم رقابت داشته باشیم، دو کشور از نظر ذخایر گاز در جهان حرف اول را میزنند در توسعه فاز یک پارس جنوبی شرکت گازپروم روسیه با شرکت ملی نفت ایران مشارکت داشت، البته اکنون نوع نگاه و تعامل دو کشور تغییراتی داشته اما همچنان به اعتقاد بنده جا برای همکاری وجود دارد؛ ایران، روسیه و قطر رویهم 60 درصد ذخایر گاز جهان را در خود جای دادهاند، بنابراین میتوانیم بعنوان صاحبان منابع غنی و تولیدکنندگان و صادرکنندگان اصلی این انرژی روابط مهمی را باهم برقرار کنیم و به طور مشترک با مصرف کنندگان عمده هم وارد یک گفتوگو شویم و در واقع نقش واسطه و دلالها را در این میان ضعیف کنیم.
وی ادامه داد: سه کشور بزرگ دارنده گاز میتوانند یک بازار باثبات از نظر قیمت و میزان عرضه در مقابل تقاضا ایجاد کنند، این ثبات قیمت برای بازار نیز ایده آل است و موجب میشود مصرفکنندگان هم بتوانند برنامه ریزی درست اقتصادی را در دوران پساکرونا داشته باشند.
خاقانی خاطرنشان کرد: علاوه بر همکاری در حوزه گاز برخی مشخصات نفت ما با نفت اورال روسیه شباهت دارد، ما میتوانیم نفت این کشور را به مشتریان روسیه در شرق بدهیم و روسیه هم به جای ما به غرب نفت بفروشد و در این معاوضه توافق کنیم.
وی تاکید کرد: تامین امنیت انرژی با تامین امنیت ملی کشورها رابطه مستقیم دارد هم برای ایران، هم روسیه و هم کشورهای مصرف کننده این موضوع مهم است. بنابراین تامین امنیت انرژی را هم میتوانیم به طور مشترک در شرایطی که تنشهای مختلفی در دنیا وجود دارد پیش ببریم، همان سیاست تعاملی که در سالهای 1971 و 1972 میلادی امریکا و چین بعنوان دیپلماسی پینگ پنگ و امریکا و روسیه به عنوان پیمان ساوت پیش بردند.
این کارشناس حوزه نفت با ابراز خوشبینی از تفاهم انرژی با روسیه گفت: در هر حال جهان در دوره کرونا تجربهای جدید کسب کرد یعنی همه کشورهای جهان به این نتیجه رسیدند که در یک کشتی نشستهاند و باید برای نجات این کشتی از طوفان باهم همکاری کنند به هم واکسن بدهند و اقتصادی را که متزلزل شده بود باهم رشد دهند طبیعی است که همه کشورها از جمله ایران و روسیه در مسائل اقتصادی و جغرافیای سیاسی رقابت دارند اما با یک دیپلماسی منطقی همکاری اقتصادی را نیز میتوانند به بهترین شکل دنبال کنند.