«دولت طرح همسانسازی حقوق بازنشستگان را به طور جدی پیگیری نمیکند»؛ این گلایهای است که اخیرا از زبان بازنشستگان شنیده میشود.
بررسیها نشان میدهد که دو مرحله از متناسبسازی حقوق توسط دولت دوازدهم صورت گرفته و بازنشستگان کشور بعد از دو مرحله متناسبسازی، تفاوت قابل توجه در حقوق بازنشستگی را مشاهده کردند. بر همین اساس، قرار بر این شد که همسانسازی حقوق بازنشستگان در مسیر دائمی شدن قرار گیرد و این در حالی است که در حال حاضر دائمی شدن همسانسازی حقوق بازنشستگان به طنابی شبیه شده که عدهای طرف تصویب و اجرای آن هستند و یک سمت طناب را میکشند و عدهای دیگر معتقدند همسانسازی نتایج خوبی ندارد و طرف دیگر طناب را میکشند و هر کدام سعی دارند حرف خود را به کرسی بنشانند.
علت مخالفت عدهای از آنها، همان بهانه همیشگی تورمزا بودن افزایش حقوق است و برخی دیگر، اما نداشتن پشتوانه مالی برای تامین بودجهی دائمی شدن همسانسازی را دلیل مخالفت خود با این موضوع میدانند؛ البته برخی از نمایندگان هم ادعا میکنند در حال تلاش برای تصویب لایحه دائمی شدن همسان سازی هستند.
چندی پیش علی ترکاشوند، دبیر اجرایی خانه کارگر شهر ضمن گلایه نسبت به این که دولت طرح همسانسازی حقوق بازنشستگان را به طور جدی پیگیری نمیکند، تاکید کرد: «ما از مجلس انتظار داریم از دولت توضیح بخواهد.» بنا به گفته وی، «بعد ازسالها بلاتکلیفی، دولت قبل قدمهای کوچکی را در بحث طرح همسانسازی برداشت و مجلس نیز خواهان دائمی شدن این مصوبه شد، اما اکنون نمیدانیم موضع دولت در این خصوص چیست.»
این در شرایطی است که براساس اظهارات ترکاشوند درباره اثر شدید نرخ تورم روی سطح زندگی بازنشستگان، «هزینههای زندگی برای کارگران و بازنشستگان بسیار زیاد شده و کارگران با حقوق ۳، ۴ میلیون تومان نه میتوانند خرج هزینههای روزمره را بدهند و نه خرج دوا و درمان که بسیاری از آنها امروز درگیر بیماری هستند.»
دبیر اجرایی خانه کارگر شهر ری توضیح داد: «یک بازنشسته بعد از ۳۰ سال کار، امروز در شرایطی است که باید برای گذرانِ زندگی خود به سراغ مشاغلی چون نگهبانی و دستفروشی برود. درخواست بازنشستگان برای پیگیریِ طرحِ همسانسازی زیادهخواهی نیست، بلکه زندگی به قدری سخت شده است که آنها دیگر با این حقوق نمیتوانند زندگی کنند.»