سفر آقای رئیسی به مسکو پس از چند بار دعوت رئیسجمهور روسیه انجام شد و برخلاف ادعای غربگرایان، توأم با احترام کامل بود.
آقای رئیسی در فرودگاه مورد استقبال وزیر انرژی روسیه قرار گفت و همراه با پخش سرود ملی و سان دیدن از یگان رسمی تشریفات بوده در کاخ کرملین هم پوتین در انتظار ورود آقای رئیسی بود و حال آن که در مورد مشابه، اردوغان رئیسجمهور ترکیه چند دقیقه پشت در معطل شده درباره طول میز هم که به عنوان بهانه حاشیهسازی برجسته شده، موضوع به شیوع کرونا در روسیه و مرگ روزانه ۷۰۰ نفر در این کشور - که حاکی از شدت شیوع کروناست- برمیگردد. ضمناً در حالی که میهمانهای پوتین، چند روز قبل از ملاقات، در قرنطینه قرار میگیرند، چنین ملاحظه و محدودیتی در سفر آقای رئیسی در کار نبود.
اما از حواشی عمداً ساخته و پرداخته شده توسط پادوهای رسانهای غرب که بگذریم، اصل سفر از نگاه محافل معتبر غربی، بسیار حائز اهمیت و راهبردی بود. چنان که روزنامه نیویورک تایمز، تیتر اصلی خود را بر «دیدار رئیسی و پوتین، نمایش اتحاد در برابر آمریکا» اختصاص داد و دیگران هم از شکست فشار حداکثری و ایجاد اتحادهای قدرتمند جدید در شرق جهان سخن گفتند (اگرچه روزنامه غربگرای شرق ترجیح داد این اعترافات و نگرانیها را نبیند و منعکس نکند).
نکته مهمی که در این زمینه باید یادآور شود، عدم اشاره به ادعاهای برخی رسانههای فارسیزبان غربگرا مبنی بر بیاحترامی روسیه به ایران در این سفر است. به بیان دیگر رسانههای معتبر غربی برای حفظ اعتبار و پرستیژ خود حاضر نشدند اراجیف پادوهای رسانهای ناتوی فرهنگی و اطلاعاتی در ایران (یا رسانههای زردی مثل سعودی اینترنشنال و بیبیسی فارسی و...) را منتشر کنند و حال آن که اگر آن ادعاها سرسوزنی واقعیت داشت، حتماً توسط رسانههای مهم و معتبر آمریکایی و اروپایی، بزرگنمایی میشد.