بعد از این درخواست رئیس دولت برخی از رسانهها، جدولی از انتصابهای فامیلی در دولت را منتشر کردند. انتصابهایی که بیش از انگشتان یک دست است. البته حضور تعداد زیادی از دانش آموختگان دانشگاه امام صادق (ع) در دولت هم مورد اشاره این رسانهها بوده است.
حالا بعد از آن سخنان و انتشار این جدولها، وقت آن رسیده است که رئیس جمهور در گفتوگویی در مورد این انتصابها با مردم حرف بزند.
مسئله بسیار ساده است؛ یا رئیس جمهور از انتصابهای فامیلی در دولت خبر ندارد و اعضای دولت به او راست نمیگویند و جنابشان را در جریان امور قرار نمیدهند یا این رسانهها اسامی کذبی را منتشر میکنند. فهمیدن این موضوع هم کار سختی نیست و میشود با چند تلفن ساده به اصل ماجرا پی برد.
نمیشود که یک شبه در جامعه ایجاد شود و بعد رئیس جمهور آن را تکذیب کند وبعد دوباره دیگران با سند بگویند که انتصاب فامیلی بوده است و دیگر شاهد هیچ واکنشی نباشیم. زمان اینکه بگوییم «انشالله گربه است» خیلی وقت است که گذشته است. بالاخره در این میان یکی راست نمیگوید و مردم باید بدانند چه کسی با آنها صادق است.
فامیلسالاری موجی از ناامیدی در کشور ایجاد میکند و جوانانی که با هزار امید آرزو در دانشگاههای مختلف درس خواندهاند به امید رسیدن به فردایی بهتر، با دیدن این انتصابها، از سالها تلاش خود پشیمان میشوند و عزم مهاجرت میکنند یا به دنبال کارهایی میروند که هیچ ربطی به تحصیلات آنها ندارد.
حضور این همه مشاور و مدیر از یک دانشگاه در دولت، مصداق همین ناامیدی است. کار به جایی رسید که میگفتند برای رسیدن به دولت باید سه قطعه عکس داشت و یک مدرک از دانشگاه امام صادق (ع) و لاغیر.
میشود در حرف به راحتی از شایسته سالاری حرف زد، اما مردم وقتی امیدوار میشوند و به دولت اطمینان پیدا میکنند که در عمل ببیند، رئیس جمهور و وزرا به سمت شایسته سالاری رفتهاند و پستی به پسران، دختران و دامادها ندادند.
این ربطی به این دولت و آن دولت هم ندارد. فامیل سالاری باید ریشه کن شود و شایستگان در راس امور قرار بگیرند.