محمدرضا عارف: نشنیدن صدای مصلحان، راه خسران ملک و ملت است
محمدرضا عارف، فعال سیاسی اصلاح طلب به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در یادداشتی در اینستاگرام نوشت: در آستانه‌ی چهل و سومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، یاد و خاطره‌ی رهبر فقید انقلاب و شهدای انقلاب را گرامی می‌دارم. انقلاب ۵۷، زمانی به وقوع پیوست که رژیم اقتدارگرای پهلوی، با پای نهادن بر اصول قانون اساسی مشروطه، همه‌ی راه‌ها را به روی اصلاح تدریجی بسته، مصلحان و آزادی خواهان روانه‌ی زندان، سانسور شدید را بر مطبوعات تحمیل، صدای مخالفان و منتقدان حکومت را مغرورانه به هیچ انگاشته و با به کارگیری ماشین تبلیغاتی پر سر و صدا می‌کوشید صدای اقشار گوناگون ملت را نشنود و ضعف‌های حکومت را مخفی نگه دارد. راهبرد مستبدانه‌ی پهلویسم و بستن راهِ اصلاحات تدریجی، دیری نپائید که اقشار گوناگون ملت، نخبگان، نواندیشان، عدالت طلبان و... با محوریت رهبر فقید انقلاب اسلامی حول شعار‌هایی اصیل و بر آمده از روح تاریخ ایران اسلامی، تحت عنوان استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی، بساط کهنه‌ی استبداد پهلوی و توسعه‌ی نامتوازن پهلویسم را برچیدند.
هر کدام از این شعارها، پاسخ به یک فقدان بزرگ در گفتمان حاکم بر رژیم پهلوی بود؛ استقلال واکنش به وابستگی شدید به بیگانگان، آزادی واکنش به انسداد سیاسی حاکم بر کشور و جمهوری اسلامی، نظام مطلوب انقلابیون بود که رهبر عظیم الشان انقلاب آن را جمهوریتی بسان سایر جمهوری‌ها و مزین و متصف به صفت اسلامی برای غلبه برضعف سایر جمهوری ها، یعنی تهی بودن از معنویت و دیانت، تئوریز کردند.
جمهوری اسلامی ایران، بعنوان پارادایم بر آمده از انقلاب ۵۷، در هر لحظه و زمان و برای موفقیت در برابر موانع، راهی غیر از بازگشتی روزآمد به اصول برسازنده‌ی گفتمان انقلاب ندارد. بدیهی است که گفتمان انقلاب، بواسطه‌ی استقلال طلبی، از بدو شکل گیری و استقرار، مورد هجمه‌ی بیگانگان مداخله گر بوده است. راه مقابله‌ی موثر بر توطئه‌های بیگانگان همچنان از مسیر اتحاد حاکمیت و ملت می‌گذرد. اگر علت محدثه‌ی انقلاب، وحدت کلمه بود، علت مبقیه‌ی انقلاب نیز همچنان وحدت کلمه است؛ وحدتی با مسما که در آن حاکمیت خود را نماینده‌ی مطالبات تاریخی ملت و مبتنی بر اصول، ارزش‌ها و مبانی انقلاب بداند.
از طرفی امروز دستاورد‌های انقلاب در سطوح مختلف برای اقشار گوناگون و فراتر از آن برای کشور‌های دوست و دشمن، غیر قابل کتمان است. همچنان که برخی انحرافات از این اصول، که از بدو شکل گیری بر نظام تحمیل شدند، در ایجاد برخی ناکامی‌ها، کاستی ها، عقب ماندگی‌ها و توسعه نیافتگی‌ها نقش آفرینی کرده اند. برای گذار به وضعیت مطلوب و غلبه بر این مخاطرات، آسیب شناسی همه جانبه‌ای با محوریت منافع و مصالح ملی و با ترازوی اصول انقلاب، بیش از هر زمانی لازم است.
در وهله‌ی نخست، پیشنهاد می‌کنم مسئولان نظام به واسطه‌ی برخی نارسایی‌ها و کم کاری‌ها از مردم نجیب ایران متواضعانه عذرخواهی کنند.
اینجانب به سهم خود بخاطر برخی قصور‌های احتمالی در زمان تصدی مسئولیت‌هایی که در ادوار مختلف داشته‌ام از ملت بزرگوار ایران پوزش می‌خواهم. معتقدم یکی از چالش‌هایی که حاکمیت با آن روبرو است، عدم صداقت و شفافیت با مردم است. در طول ۴ دهه گذشته، عدم صداقت با ملت ایران در مقاطعی آسیب‌های جدی به روند توسعه و پیشرفت ایران وارد کرده و باعث ایجاد هزینه‌هایی برای کشور و ملت شده است. در دهه‌ی پنجم انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، ترمیم شکاف بین حاکمیت و ملت بویژه ارتقا اعتماد بین مردم و مسئولان که در چند دهه گذشته آسیب جدی دیده است بیش از هر زمان دیگر فوریت دارد. عبور از منطق اندک سالاری به روش و رویکرد مردمسالاریِ مدِ نظرِ رهبرِ فقید انقلاب اسلامی، گذر از روایت‌های ناسازگار با حقوق شهروندی، روزآمد سازی گفتمان انقلاب، انطباق دادن مصالح و منافع نظام با منافع و مصالح کشور و ملت، بازگشت به محکمات اندیشه‌ی رهبر فقید انقلاب مبنی بر موسس بودن رای ملت و نیز نقد خطا‌های ۴ دهه گذشته راهبرد صواب و متضمن امنیت، توسعه و پیشرفت و تقویت جمهوری اسلامی ایران است. می‌طلبد که با رویکردِ منطقی گفت وگوی ملی، همه‌ی دلسوزان انقلاب گرد هم آمده، با وحدت و همدلی، راه را بر کسانی که خواب‌های شومی برای تجزیه و فروپاشی ایران اسلامی دیده اند، ببندد. متأسفم که بگویم، گام نهادن در بیراهه‌ی اختلاف، اصرار بر خطا‌های گذشته و نشنیدن صدای مصلحان راه خسران ملک و ملت، انقلاب و نظام جمهوری اسلامی و فرصت دادن به دشمنان و بدخواهان است.
بر همگان، بالاخص نهاد‌های مختلف حاکمیت، فرض است که ظرفیت‌های متکثر ایرانی، اسلامی در زمینه های، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، را برای تقویت وحدت ملی و غلبه بر مخاطرات احتمالی، بیش از پیش تجمیع کنیم. امروز غنی سازی وحدت ملی، مبتنی بر دستاورد‌ها و دانش نخبگان عرصه‌های مختلف، تجارب گذشته و بازخوانی روزآمدی از اصول برسازنده‌ی انقلاب ۵۷ و اصلاح رویکردها، تنها راه حل مسائل ملت و کشور است.
