یکی از نشریات تخصصی نفت و گاز انگلیس، در خبری مدعی شده است که ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران خواهد آمد تا امنیت کارکنان چینی را که قرار است در پروژههای نفت و گاز ایران فعالیت کنند، حفظ کنند.
در این باره نکات زیر قابل توجه است:
۱ - قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین، به طور محرمانه امضا شده است. این محرمانگی باعث شده است هیچ کس به درستی از آنچه میگذرد مطلع نباشد و جای حرف و حدیث، به اندازه بی نهایت باز باشد.ای کاش بر اساس قانون اساسی که مقرر میدارد هر گونه قرارداد خارجی باید به تصویب مجلس برسد، توافق ۲۵ ساله ایران و چین هم به مجلس برود و دستکم ابعادش مشخص شود.
۲ - مشخص نیست آنچه نشریه انگلیسی نوشته، واقعاً صحت دارد یا خیر؟ یا یک کلاغ و چهل کلاغ شده است یا خیر؟ بنا بر این، نمیتوان به صرف این که رسانهای چنین خبری منتشر کرده، آن را واقعیت مطلق قلمداد کرد؛ لذا از مسوولان کشورمان مصرانه میخواهیم در این باره به طور شفاف و دور از ادبیات دو پهلو، توضیح دهند.
۳ - هر چند که واقعی بودن اصل خبر هنوز محل تردید است، اما خبر چنان سنگین است که حتی اگر یک درصد هم احتمال صحت داشته باشد نمیتوان از کنار آن با بی اعتنایی گذشت: اعزام ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران؟!
این که گفته شده قرار است این نیروها، امنیت کارکنان چینی را تامین کنند، بسیار موهن است و امیدواریم فقط شیطنت رسانهای نشریه انگلیسی باشد!
مگر نیروهای ایرانی قادر به تامین امنیت خارجیها در کشور نیستند؟ یا مگر ایرانیها موجودات خطرناکی هستند و قرار است به پیمانکاران خارحی آسیب برسانند که از آن طرف مرزها نیروهای امنیتی بیایند و حائل بین ایرانیها و کارکنان شان باشند؟! یا آنها ماموریتهای دیگری دارند؟! یا قرار است در خاک ایران سلاح حمل کنند؟!
یا مگر قراردادها آنقدر ترکمنچای گونه است که از حالا نگران خشم مردم ایران اند و برای خودشان نگهبان و نیرو میآورند؟ راستی پول این ۵۰۰۰ نفر از کیسه کدام ملت پرداخت خواهد شد؟ اگر خبر راست باشد معلوم است که از جیب ایرانی ها!
به صراحت و با صدای بلند باید گفت گذشت روزگاری که برخی کشورهای غربی برای حضور در کشورهای جهان سوم، حق توحش میگرفتند و امروز نیز چینیها که تازه به دوران رسیده اند، چنین حقی ندارند. اگر بنا به همکاری است، صرفا باید بر اساس احترام و منافع متقابل باشد و لاغیر.
۴ - این که با چین رابطه اقتصادی مستحکم داشته باشیم، عین دوراندیشی است چرا که همه تحلیلها نشان میدهد چین به زودی قدرت اول اقتصادی جهان خواهد شد و الان هم در جزو برترینهای اقتصاد دنیاست. بنابراین نفی رابطه با شرق و مشخصاً چین، فاقد عقلانیت است. اما یک نکته را باید در نظر گرفت: تمایل به شرق نباید به دلیل گریز از غرب باشد. اگر چینیها بدانند که ایران به هر دلیل غرب عالم را از دست داده و "ناگزیر" به سمت آنها متمایل شده، قطعاً سوءاستفادههای سیاسی و اقتصادی خواهند کرد و از ایران به عنوان یک کارت بازی و نه یک شریک تجاری یا اقتصادی بهره خواهند برد؛ لذا ایجاد توازن بین شرق و غرب درستترین سیاست خارجی ممکن است و در چنان صورتی، خبرهایی مانند اعزام ۵۰۰۰ نیروی امنیتی چینی به ایران، اساساً باور پذیر هم نخواهد بود.
منتظر توضیح مسوولان درباره این خبر هستیم. امید که واقعیت نداشته باشد.