دلواپس، هم در عهد روحانی و هم در عصر رئیسی؟
نمایندگان مجلس از روند مذاکرات وین ابراز نگرانی کردند. ابراهیم رضایی عضو کمیسیون امنیت ملی در توییتر نوشته است:« خبرهای خوبی از وین به گوش نمی‌رسد. از اجرای بی‌کم و کاست قانون « اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» کوتاه نمی‌آییم.»
جلسه غیر علنی نیز با حضور وزیر امور خارجه در مجلس برگزار شد. بر اساس روایت سید نظام‌الدین موسوی عضو هیات رئیسه مجلس از این جلسه، قالیباف گفته است:« موضوع هسته‌ای برای ما مهم است و از حقوق هسته‌ای خود عدول نمی‌کنیم و هر مذاکره و توافقی باید حقوق هسته‌ای ما را تضمین کند.»
آنگونه که از شواهد پیداست، نمایندگان از روند مذاکرات هسته‌ای در وین راضی نیستند و بر این باورند که دولت رئیسی همان راه دولت روحانی می‌رود.
اگر به یاد داشته باشید این نمایندگان از همان روزهای ابتدایی که به کرسی‌های سبز پارلمان تکیه زدند، نگران سیاست خارجی دولت روحانی و بعد از آن مذاکرات احیای برجام بودند. حتی تصویب قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها، در همین راستا بود.
این که الان آنها در دولت اصول‌گرا هم نگران هستند، نشان می‌دهد که مذاکره و توافق یک مسیر بیشتر ندارد و آنهم همانی است که عراقچی در عهد روحانی رفت و باقری امروز در حال طی کردن آن است.
در مذاکره هم باید امتیاز داد و هم باید امتیاز گرفت اما به نظر می‌رسد برخی نمایندگان مجلس فکر می‌کنند ما بدون دادن هیچ امتیازی می‌توانیم، فاتح میدان مذاکره شویم. این در حالی است که در یک املاکی هم که می‌خواهند مذاکره کنند، دو طرف معامله در انتها از مواضع و خواسته‌های اصلی خود کوتاه می‌آیند تا به نتیجه برسند.
این رفتار و سخنان حکایت از این دارد که کسانی که در مجلس نشسته‌اند آشنایی چندانی با سیاست خارجی و اصول دیپلماسی ندارند و به خاطر همین در دو دولت مختلف، ساز مخالفت می‌زنند.
یک برداشت دیگر هم می‌شود داشت و آنهم اینکه آنان به صورت کلی با مذاکره و احیای برجام مخالف هستند و دوست ندارند اقتصاد کشور توسط برجام، سامان پیدا کند. همانطور که سعید جلیلی به عنوان یکی از اصلی‌ترین چهره‌های مخالف مذاکره، امروز ساز ناکوک به ارکستر دیپلماسی کشور که روز عضو تیم او بودند، می‌زند.
شاید در زمان روحانی، رئیسی و تیم وزارت خارجه او، مخالف سبک مذاکره عراقچی و تیم او بودند اما حالا که در وسط گود قرار گرفته‌اند، فهمیده‌اند که اداره کشور و پیشبرد مذاکرات، با شعار و وعده محقق نمی‌شود.
در پایان باید گفت نگرانی نمایندگان از مذاکرات وین، حکایت از خبرهای خوبی است که احتمالا ما مردم به زودی از وین خواهیم شنید.
