زلزله 7.8 ریشتری در چین جان قریب به 40000 تن را گرفت
مصیبت در چین
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: برای کسانی که به اخبار گوشه و کنار جهان نظر می‌افکنند این روزها از آسیای خاوری اخبار تلخ بسیاری به گوش می‌رسد. دو کشور میانمار و چین این روزها آبستن تولید خبرهای عمدتاً تلخ و دردناک‌اند. در اولی توفانی مرگبار مرسوم به سیکلون نارگیس روی داده در نهایت بیش از 7800 تن کشته و قریب به 000/56 تن مفقود در پی داشت.
در کشور پرجمعیت چین اما زلزله بسیار شدیدی با قدرت 8/7 در مقیاس ریشتر روی داد که تا امروز بیش از 000/40 تن کشته در پی داشته است.
این زلزله مهیب که شدیدترین مورد در نوع خود از سال 1975 تاکنون بوده است، از نوع سطحی و دارای قدرت تخریب بالا بود که توسط دو زلزله شدید دیگر به قدرت 6 و 4/5 ریشتر تعقیب شد که همین در زلزله سبب افزایش شدید صدمات و تلفات ناشی از این زلزله شد.
در دومین روز این زلزله یکی از تلخ‌ترین حوادث سالهای اخیر در جهان روی داد که طی آن یک مدرسه ابتدایی با گنجایش 900 کودک به طور کامل تخریب شد و تمامی دانش‌آموزان آن زیر خروارها خاک مدفون شدند.
دولت چین بلافاصله 000/50 تن از نیروهای ارتش را طی دو مرحله به منطقه اعزام کرد که حاصل این عملیات امدادرسانی خبرهای محدود شادی‌آفرینی بود که در لابه‌لای اخبار شوم مرگ و میر بارقه، امید را در ل مردم چین و جهان روشن می‌نمود.
از نجات دختربچه‌ای 3 ساله پس از 40 ساعت دفن در زیر آوار گرفته تا نجات بانویی 60 ساله پس از 195 ساعت تحمل درد و گرسنگی و تشنگی زیر سنگ و خاک و آوار که حیرت جهانیان را برانگیختند.
این خبرهای شادی‌آفرین ما آنقدر کم بودند که در لابه‌لای خبرهای تلخ و غمبار گم شدند، خبرهایی چون تقاضای مرد چینی که پس از ناامیدی از نجات از زیر آوار تقاضای برقراری تماس تلفنی برای آخرین صحبت با همسرش را نمود و یا داستان آن مرد توریست آلمانی که با قصد دیدن زیبائیهای کشور تاریخی چین به آن دیار سفر کرد اما تقدیر چنین بود که جانش را در زیر آوار، در این کشور از دست دهد.
این زلزله مهیب البته در کشورهای همسایه چین از جمله هنگ‌کنگ، ویتنام و تایلند نیز احساس شد که خوشبختانه تبعات دردناکی در پی نداشت.
همچون هر زلزله دیگری که موج تبعات پس از آن تا مدتها باقی می‌ماند، در این مورد نیز بیش از 5 میلیون بی‌خانمان پس از این زمین‌لرزه بر جای مانده است که بی‌تردید دولت چین که در آستانه برگزاری المپیک 2008 پکن نیز هست را با مشکلی جدی مواجه خواهد نمود. دولت چین برای بازگرداندن آرامش به این کشور تلاش‌های بسیاری کرده است که از آن جمله می‌توان به خاموش کردن مشکل المپیک به مدت 3 روز، همچنین اعلام 3 روز عزای عمومی توسط این دولت به احترام جان‌باختگان اشاره داشت. همچنین وین جیابو نخست‌وزیر این کشور با حضور در محل حادثه به نشانه ادای احترام به آسیب‌دیدگان و جان‌باختگان این زمین‌لرزه 3 بار تعظیم کرد وطی پیامی تلویزیونی گفت حتی یک دقیقه هم نباید هدر برود.
دولت‌های آمریکا و برخی از کشورهای جهان نیز برای کمک‌رسانی به دولت چین اعلام آمادگی کردند که بر خلاف دولت میانمار که در مقابل ارسال کمک‌های بیگانگان مانع‌تراشی های بسیاری نمود و موج اعتراضات جهانی را برانگیخت، دولت چین با آغوش باز کمک‌های خارجی را با هدف ارائه خدمات بیشتر به مردم کشورش پذیرا شد.
اما حقیقت آن است که حوادث طبیعی و غیر منتظره بخشی غیرقابل انکار و تغییرناپذیر از زندگی ما انسانها هستند بخشی که تحت کنترل انسان نیست و تنها کاری که از دست بشر در برابر آنها بر می‌آید انجام اقدامات و پیش‌بینی‌هایی است که احتمال وقوع حوادث تلخی چون دفن 900 کودک در یک مدرسه را آن سان که در چین رخ داد از بین ببرد.
این تنها درسی است که کشورهایی که در معرض آسیب‌های طبیعی هستند شایسته و بایسته است که از آن بیاموزند. این البته درس آسانی نیست از آن در که تنها در معدود کشورهایی چون ژاپن آموخته شده و غالب کشورها از جمله ایران نشان داده‌اند که از آموختن آن شوربختانه عاجزند.
آفتاب: برای کسانی که به اخبار گوشه و کنار جهان نظر می‌افکنند این روزها از آسیای خاوری اخبار تلخ بسیاری به گوش می‌رسد. دو کشور میانمار و چین این روزها آبستن تولید خبرهای عمدتاً تلخ و دردناک‌اند. در اولی توفانی مرگبار مرسوم به سیکلون نارگیس روی داده در نهایت بیش از 7800 تن کشته و قریب به 000/56 تن مفقود در پی داشت. در کشور پرجمعیت چین اما زلزله بسیار شدیدی با قدرت 8/7 در مقیاس ریشتر روی داد که تا امروز بیش از 000/40 تن کشته در پی داشته است.
این زلزله مهیب که شدیدترین مورد در نوع خود از سال 1975 تاکنون بوده است، از نوع سطحی و دارای قدرت تخریب بالا بود که توسط دو زلزله شدید دیگر به قدرت 6 و 4/5 ریشتر تعقیب شد که همین در زلزله سبب افزایش شدید صدمات و تلفات ناشی از این زلزله شد.
در دومین روز این زلزله یکی از تلخ‌ترین حوادث سالهای اخیر در جهان روی داد که طی آن یک مدرسه ابتدایی با گنجایش 900 کودک به طور کامل تخریب شد و تمامی دانش‌آموزان آن زیر خروارها خاک مدفون شدند.
دولت چین بلافاصله 000/50 تن از نیروهای ارتش را طی دو مرحله به منطقه اعزام کرد که حاصل این عملیات امدادرسانی خبرهای محدود شادی‌آفرینی بود که در لابه‌لای اخبار شوم مرگ و میر بارقه، امید را در ل مردم چین و جهان روشن می‌نمود.
از نجات دختربچه‌ای 3 ساله پس از 40 ساعت دفن در زیر آوار گرفته تا نجات بانویی 60 ساله پس از 195 ساعت تحمل درد و گرسنگی و تشنگی زیر سنگ و خاک و آوار که حیرت جهانیان را برانگیختند.
این خبرهای شادی‌آفرین ما آنقدر کم بودند که در لابه‌لای خبرهای تلخ و غمبار گم شدند، خبرهایی چون تقاضای مرد چینی که پس از ناامیدی از نجات از زیر آوار تقاضای برقراری تماس تلفنی برای آخرین صحبت با همسرش را نمود و یا داستان آن مرد توریست آلمانی که با قصد دیدن زیبائیهای کشور تاریخی چین به آن دیار سفر کرد اما تقدیر چنین بود که جانش را در زیر آوار، در این کشور از دست دهد.
این زلزله مهیب البته در کشورهای همسایه چین از جمله هنگ‌کنگ، ویتنام و تایلند نیز احساس شد که خوشبختانه تبعات دردناکی در پی نداشت.
همچون هر زلزله دیگری که موج تبعات پس از آن تا مدتها باقی می‌ماند، در این مورد نیز بیش از 5 میلیون بی‌خانمان پس از این زمین‌لرزه بر جای مانده است که بی‌تردید دولت چین که در آستانه برگزاری المپیک 2008 پکن نیز هست را با مشکلی جدی مواجه خواهد نمود. دولت چین برای بازگرداندن آرامش به این کشور تلاش‌های بسیاری کرده است که از آن جمله می‌توان به خاموش کردن مشکل المپیک به مدت 3 روز، همچنین اعلام 3 روز عزای عمومی توسط این دولت به احترام جان‌باختگان اشاره داشت. همچنین وین جیابو نخست‌وزیر این کشور با حضور در محل حادثه به نشانه ادای احترام به آسیب‌دیدگان و جان‌باختگان این زمین‌لرزه 3 بار تعظیم کرد وطی پیامی تلویزیونی گفت حتی یک دقیقه هم نباید هدر برود.
دولت‌های آمریکا و برخی از کشورهای جهان نیز برای کمک‌رسانی به دولت چین اعلام آمادگی کردند که بر خلاف دولت میانمار که در مقابل ارسال کمک‌های بیگانگان مانع‌تراشی های بسیاری نمود و موج اعتراضات جهانی را برانگیخت، دولت چین با آغوش باز کمک‌های خارجی را با هدف ارائه خدمات بیشتر به مردم کشورش پذیرا شد.
اما حقیقت آن است که حوادث طبیعی و غیر منتظره بخشی غیرقابل انکار و تغییرناپذیر از زندگی ما انسانها هستند بخشی که تحت کنترل انسان نیست و تنها کاری که از دست بشر در برابر آنها بر می‌آید انجام اقدامات و پیش‌بینی‌هایی است که احتمال وقوع حوادث تلخی چون دفن 900 کودک در یک مدرسه را آن سان که در چین رخ داد از بین ببرد.
این تنها درسی است که کشورهایی که در معرض آسیب‌های طبیعی هستند شایسته و بایسته است که از آن بیاموزند. این البته درس آسانی نیست از آن در که تنها در معدود کشورهایی چون ژاپن آموخته شده و غالب کشورها از جمله ایران نشان داده‌اند که از آموختن آن شوربختانه عاجزند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید