نتایج یک تحقیقات پزشکی در دانشگاه کلارکسون آمریکا نشان میدهد که احتمالا بین میکروبهای روده و برخی ویژگیهای شخصیتی ارتباط وجود دارد.
دکتر علی بولانی از اساتید دانشگاه کلارکسون آمریکا مسئول این پروژه تحقیقاتی در مصاحبه با فاکس نیوز گفته است: «اگرچه ما هنوز در مورد ارتباط روده و مغز درحال مطالعه هستیم، اما بر اساس این یافتههای اکتشافی، ممکن است بین باکتریهای روده، (و حالت) انرژی و خستگی ارتباط وجود داشته باشد.»
به گفته دکتر بولانی، این یافتهها، شواهدی را ارائه میدهد که بر اساس آن میتوان این فرضیه را بیان کرد که بین باکتریهای موجود در روده و «انرژی ذهنی، خستگی ذهنی، انرژی فیزیکی و خستگی فیزیکی» ارتباط وجود دارد.
البته وی گفته که ممکن است در مسیر پژوهش و تحقیقات، هیچ ارتباطی تایید نشود.
بر اساس تحقیقاتی که در این زمینه شده هزاران نوع باکتری، ویروس و قارچ در روده زندگی میکنند که به مجموع آن میکروبیوم گفته میشود.
تعدادی از این باکتریها منجر به بیماری میشوند، اما انواع دیگری از این باکتریها برای سیستم ایمنی بدن، قلب، مغز و سایر بخشهای مربوط به سلامت، حیاتی است.
محققان این پروژه تاکید کردهاند که میکروبیوم روده معمولا در دوران بزرگسالی فرد، به پایداری میرسند مگر اینکه فرد آنتیبیوک مصرف کند یا مشکلی در دستگاه گوارش داشته باشد.
از سوی دیگر ویژگیهای شخصیتی نیز پایدار است و ممکن است سالها طول بکشد تا تغییر کنند. با توجه به این موضوع محققان در این پروژه ارتباط بین این دو را بررسی کرده و بر مبنای این پژوهش ارتباطی هم میان میکروبیوم و حالات شخصیتی پیدا کردهاند.
«باکتریهایی که عملکردهای متابولیک را انجام میدهند اغلب با احساس انرژی در ارتباط هستند؛ در حالی که باکتریهای مرتبط با التهاب اغلب با احساس خستگی مرتبط هستند.»
بولانی تاکید کرده است: البته این یافتهها نیاز به کاوش بیشتری در میکروبیوتای روده دارد تا به طور دقیق مشخص شود بین خلق و خو و پاسخهای شناختی با مداخلات مختلف تغذیهای ارتباطی وجود دارد یا خیر.
این استاد ایرانی دانشگاه کلارکسون آمریکا همچنین خاطرنشان کرده است: از آنجایی که ما هنوز در حال یادگیری در مورد میکروبیوم روده هستیم، نمیدانیم که اگر بخواهیم ویژگی شخصیتی خود را تغییر دهیم، ممکن است شاهد تغییر در میکرو بیوم روده باشیم یا اگر سعی کنیم میکروبیوم روده خود را تغییر دهیم، ممکن است ویژگی شخصیتی ما تغییر کند. "
این مطالعه بر روی ۲۰ فرد با میانگین سنی بزرگسال انجام شده است.
دکتر بولانی و تیم تحقیقاتی او قصد دارند این مطالعه را با تعداد بیشتری از شرکتکنندگان، با نمونههایی در کلارکسون و دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل تکرار کنند.