قربانیان جنگ یمن، سوریه و افغانستان هم به اندازه اوکراین مهم هستند
اما در عین حال، رسانه‌ها و خبرنگارانی هم هستند که با "شجاعت و شفقت" به همان اندازه که به مردم اوکراین اهمیت می‌دهند، با سایر قربانیان جنگ در سراسر دنیا نیز احساس همدلی می‌کنند.
به گزارش روزنامه واشنگتن پست، خبرنگاران شجاعی همیشه زندگی خود را به خطر انداخته‌اند تا از جنگ گزارش و خبر تهیه کنند. اما سوال اینجاست که چرا پوشش خبری حمله روسیه به اوکراین "بسیار عمیق و پرتلفات" گزارش شده است؟ آیا این قضیه قصد بازگویی چیزی را درخصوص زمانی که ما در آن زندگی می‌کنیم، دارد؟ یا اینکه قصد آگاه سازی ما را درخصوص تکنولوژی و رسانه دارد؟ و یا شاید قصد آشکارسازی "تعصبات و جانبداری" رسانه‌ها را دارد؟
اکنون جنگ در یمن وارد هشتمین سال خود شده است و به اندازه جنگ اوکراین "وحشیانه" بوده است و یا حتی جنگ سوریه که "کشنده‌تر" بود و هر دو این کشورها قربانی تسلیحات شیمیایی بوده‌اند. اما در هیچکدام یک از این درگیری‌ها، ما شاهد تصاویر تلخ و حزن‌انگیز تا این حد نبوده‌ایم.
اکثر قربانیان در اوکراین، اروپایی، سفید پوست و مسیحی هستند. تعداد کمی از آن‌ها انگلیسی صحبت می‌کنند. آن‌ها با کت‌های پف‌دار و چمدان‌های چرخ دار خود که آشنا به‌نظر می‌رسند، به قصد ترک سرزمین خود وارد قطار می‌شوند.
حال مسئله این است که رسانه‌ها یا به طور آگاه و یا ناخودآگاه، این صحنه‌ها و وقایع را چنان بازتاب می‌دهند که توجه مردم را در سراسر جهان به خود جلب می‌کند؛ اما غافل از اینکه جنگ‌های متعددی در یمن، سوریه و افغانستان اتفاق افتاده که در برابر جنگ اوکراین از اهمیت یکسانی برخوردار هستند.
هدف رسانه این است که مردم را از آخرین تحولات یک جنگ و درگیری آن هم "بدون هیچ مرزی" مطلع کند.
