خبرگزاری آسوشیتد پرس با بررسی این موضوع مینویسد که بسیاری از مردم این منطقه بحرانزده، جنگ روسیه و اوکراین را نمادی از استانداردهای دوگانه غرب در برابر منازعات بینالمللی میبینند.
ریاض مالکی، وزیر امور خارجه تشکیلات خودگردان فلسطینی در جریان یک نشست امنیتی در ترکیه با انتقاد از رویکرد دوگانه جامعه جهانی گفت: «همه آن چیزهایی که ۷۰ سال است به ما میگویند امکان عملی شدن ندارند را ۷ روزه به کار گرفتند. دورویی غریبی است.»
جنگ ایالات متحده آمریکا علیه عراق، برای بسیاری یک تهاجم نظامی غیرقانونی و مصداق اشغال یک کشور مستقل از سوی یک کشور دیگر است. با این حال، کسانی که در برابر نظامیان آمریکایی جنگیدند، برچسب تروریست خوردند و پناهجویان عراقی در غرب عمدتا به کشورشان بازگردانده و به چشم تهدیدات بالقوه امنیتی نگریسته شدند.
جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده روز چهارشنبه، ۳۰ مارس اعلام کرد واشنگتن ارتکاب جنایات جنگی از سوی ارتش روسیه در اوکراین را بررسی میکند و در این راه با دادستانها و مقامهای قضایی دیگر همکاری خواهد کرد. این در حالی است که ایالات متحده عضو دیوان بینالمللی کیفری نیست و با هرگونه تحقیق درباره ارتکاب جنایات جنگی همپیمانش اسرائیل، مخالفت میکند.
از سوی دیگر، وقتی روسیه در سال ۲۰۱۵ و برای کمک به دولت بشار اسد وارد میدان جنگ داخلی سوریه شد، با وجود ابراز نارضایتیهای کشورهای غربی، عملا کسی کاری علیه این مداخله نظامی انجام نداد. بسیاری از پناهجویان آواره سوریهای در راه اروپا یا غرق شدند، یا بهعنوان «تهدید فرهنگی برای غرب» توصیف و شمار قابل توجهی از آنان به ترکیه بازگردانده شدند.
جنگ یمن میان حوثیهای مورد حمایت ایران و عربستان سعودی و متحدانش بیش از ۳۰۰هزار کشته بر جا گذاشته و ۱۳ میلیون نفر را در خطر قحطی قرار داده است. با این همه حتی هشدارهای پرشمار نسبت به گرسنگی و مرگ کودکان از بیغذایی، توجه درخور جامعه جهانی را برنیانگیخته است.
بروس ریدل، کارمند پیشین سازمان سیا و شورای امنیت ملی ایالات متحده که هماکنون مدرس انستیتو بروکینگز است میگوید: «اینکه بسیاری در خاورمیانه این ماجرا را به چشم استانداردهای دوگانه غرب میبینند، قابل فهم است. ایالات متحده آمریکا و بریتانیا از عربستان سعودی در جریان ۷ سال جنگ در یمن حمایت کردند؛ جنگی که بزرگترین فاجعه بشری دهههای اخیر را رقم زده است.»
فلسطینیهای ساکن سرزمینهای اشغالی ۶ دهه است که میخواهند دولت مستقلی تشکیل دهند. میلیونها نفر زیر قید قوانین نظامی زندگی میکنند و هیچ «نوری در انتهای تونل» نمیبینند. در چنین شرایطی، ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و آلمان قوانینی را برای ممنوعیت جنبش «بایکوت/تحریم محصولات اسرائیلی» تصویب و اجرایی کرده اند. این قوانین در حالی وضع شدهاست که توقف فعالیت مکدونالد، اگزون موبیل و اپل در روسیه مورد تایید و تشویق قرار میگیرد.
در شبکههای اجتماعی، شهروندان اوکراینی کوکتل مولوتوف به دست و مسلسل بر دوش در شبکههای اجتماعی بهعنوان قهرمانان مقاومت در برابر ارتش اشغالگر مورد ستایش قرار میگیرند. در همین جهان، وقتی فلسطینیها و عراقیها همین کار را انجام میدهند، تروریست میشوند و اهداف مشروع به شمار میروند.
شیخ جابر رباعی ۵۱ سال دارد. او که در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ عضوی از شورشهای مسلحانه عراقیها علیه نظامیان آمریکایی بود، میگوید: «ما در برابر اشغالگران مقاومت کردیم. حتی وقتی همه دنیا و از جمله همین اوکراینیها از آمریکاییها حمایت میکردند و عضوی از ائتلاف آنها بودند. به همین دلیل هم ما افتخار این را نداشتیم که [مانند اوکراینیها]مقاومت میهنپرستانه خطلب شویم. به جای دادن چنین لقبی، همه بر جنبه مذهبی خیزش ما تاکید میکردند. معلوم است که استاندارد دوگانه وجود دارد و ما از آدمیزاد کمتریم.»
عبدالامیر خالد ۴۱ ساله، راننده اهل بغداد میگوید هیچ تفاوتی میان مقاومت در عراق و اوکراین وجود ندارد: «اگر هم تفاوتی هست اینکه مقاومت ما مشروعتر است. آمریکاییهایی که هزاران کیلومتر را برای حمله به کشورما طی کردند، اما روسیه به اسم مقابله با یک تهدید به کشور همسایه خود حمله کرد.»
طبیعتا تفاوتهایی میان جنگ اوکراین، بهعنوان یک تجاوز به یک کشور عضو سازمان ملل متحد از سوی یک کشور دیگر، با بسیاری از مخاصمات خاورمیانه وجود دارد؛ بسیاری از منازعات منطقه جنگ داخلی است و در اغلب آنها رد پای اسلامگرایان افراطی دیده میشود.
آرون دیوید میلر، پژوهشگر ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بینالمللی و مشاور پیشین دولتهای دموکرات و جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا میگوید: «مخاصمات خاور میانه، عمدتا بسیار پیچیده هستند. بازی اخلاقی در کار نیست.» او با اشاره به حمله نظامی روسیه به کشور همسایه میافزاید: «جنگ اوکراین، در شفافیت مساله اخلاقی، یگانه است. روسیه با به راه انداختن یک جنگ ویرانگربه کشور همسایه هجوم برد. شاید شبیهترین مورد در خاور میانه، حمله عراق به کویت در سال ۱۹۹۰ بود. ایالات متحده در آن زمان با بسیج یک ائتلاف بینالمللی، از جمله با مشارکت کشورهای عربی، نظامیان عراقی را از کویت بیرون کرد.»
با وجود تشبیه جنگ اول خلیج فارس یه جنگ میان اوکراین و روسیه، آقای میلر عدم توازن در سیاست خارجی ایالات متحده را میپذیرد: «رویکرد واشنگتن سرشار از موارد غیرعادی، ناهماهنگی، تناقض و البته دورویی است.»
اشغال افغانستان از سوی ایالات متحده آمریکا، پاسخی به حملات یازده سپتامبر بود و با اقامت اسامه بن لادن در افغانستان توجیه شد. گام بعدی جنگ علیه ترور دولت جورج بوش پسر، حمله به عراق با بهانه دروغین «تسلیحات کشتار جمعی» بود. با این حال آمریکا در جریان جنگ عراق، یک دیکتاتور بدنام را سرنگون کرد که سابقهای طولانی در جنایت علیه بشریت و نقض قوانین بینالمللی داشت.
با این همه، جنگ عراق برای بسیاری از شهروندان این کشور و جهان عرب، فاجعهای از نزاعهای قومی و نبردهای خونین را به یادگار گذاشت.
الیوت آبرامز، عضو ارشد شورای روابط خارجی و مشاور کاخ سفید در زمان حمله به عراق میگوید میان مقاومت اوکراین در برابر اشغالگران روسیه و شورشهای مسلحانه علیه نظامیان آمریکایی در عراق تفاوتهای بسیاری وجود دارد: «عراقیهایی که با نظامیان آمریکایی میجنگیدند تحت حمایت ایران یا دولت اسلامی (داعش) بودند و نه جنگجویان آزادی.»
داعش رسما در سال ۲۰۱۲ میلادی ۹ سال پس از حمله آمریکا به عراق و در جریان جنگ داخلی سوریه و از بقایای گروه دولت اسلامی عراق بنیان نهاده شد.
روزنامه جروزلم پست در سرمقاله اول مارس خود، مقایسه میان جنگ اسرائیل با فلسطینیها و جنگ روسیه علیه اوکراین را بسیار پیچیده و عجیب ارزیابی کرد.
اینس عبدالرزاق، عضو شورای مدیریت انستیتوی فلسطینی برای دیپلماسی عمومی میگوید: «این استتثا وجود دارد و از رویکرد استعماری میآید. برای ما کشته شدن و به خاک سپردن خانوادههایمان عادیتر است تا برای غربیها.»